Den Helder – Jongeren in de leeftijdscategorie 18 tot 27 maken een groeiend deel uit van de dak- en thuislozen in de gemeente Den Helder. Ook is er een toename zichtbaar van het aantal gezinnen met kinderen dat een beroep doet op opvang. Dit blijkt uit de beantwoording van politieke vragen gesteld door de fractie Behoorlijk Bestuur.
“Een beschaving laat zich kennen door de wijze waarop ze met de meest kwetsbaren omgaat. Dan is de wijze waarop we, zeker tegen de achtergrond van de coronacrisis, omgaan met dak- en thuislozen een lakmoesproef voor onze beschaving.” Zo luidde de inleiding van de politieke vragen door de oppositiepartij. Ze benadrukken dat de gemeente een zorgplicht heeft te vervullen, zowel op het gebied van crisisopvang als vroeg signaleren en preventie. Om dit effectief te doen is het van belang om goed in beeld te hebben wie de doelgroepen zijn, alsmede de problemen die voorafgaan aan het dakloos dreigen te worden.
Jongeren en gezinnen
Een doelgroep die dus steeds vaker in de problemen komt zijn de jongeren. Volgens het college wordt er via een versterkingsplan actief gewerkt aan specifiek beleid voor jongeren, zo heeft de regio al een fors subsidiebedrag van het rijk ontvangen voor het verbeteren van de aanpak voor dreigend dak- en thuisloze jongeren. Doormiddel van het bieden van maatwerk aan kwetsbare jongeren met woonproblemen wordt gepoogd de groeiende problematiek onder jongeren terug te dringen. Maar een klein deel van de daklozen in Den Helder zijn zogenaamde ‘economische daklozen’. Dat zijn daklozen die om puur economische redenen zonder huis komen te zitten, bijvoorbeeld bij het verliezen van een baan. Zeker in het geval van dakloze jongeren is er vaak complexe sociale- en psychische problematiek aanwezig.
Het groeiend aantal gezinnen in de maatschappelijke opvang is volgens het gemeentebestuur deels een gevolg van (vecht)scheidingsproblematiek. Daarbij komt dat het dan vaak ook nog gaat om gezinnen met een migratieachtergrond, die onvoldoende afgestemd zijn op de Nederlandse samenleving en dus niet weten bij welke instanties ze kunnen aankloppen: “Zij kennen hun rechten en plichten nauwelijks, komen met schulden te zitten die zij niet begrijpen, maken onvoldoende gebruik van alle ondersteunende mogelijkheden als consultatiebureau, maatschappelijk werk, toeslagen, inschrijving corporatie, ondersteunende zorg voor de kinderen, enz. Deze gezinnen behoeven intensievere begeleiding en (hernieuwde) inburgering”, aldus het college B&W.
Versterkingsplan
Als onderdeel van het versterkingsplan wil de gemeente ook de doorstroom uit de opvang bevorderen. Door toenemende druk op de maatschappelijke opvang en de toenemende krapte op de woningmarkt stagneert deze voor sommige groepen. Hiertoe worden projecten als ‘Housing First’ in Den Helder en de regiogemeenten ingericht. Dit model, afkomstig uit de Verenigde Staten, is een vorm van wonen met ambulante, intensieve begeleiding bedoeld voor dakloze mensen met meervoudige problemen, waarbij de toewijzing van een woning de start is van een traject waarbij zelfstandig wonen het doel is.
