Aan de wandel in de Noordkop

Aan de wandel in de Noordkop: Robbenoordbos, Dijkgatsweideroute

Advertentie:

Afgelopen jaren kwamen we eerder in dit bos en het naastgelegen Dijkgatbos. We maakten er ommetjes en gingen vooral op jacht naar paddenstoelen. Met weliswaar een zonnetje, maar ook een windkracht 6 keken wij voor een beschut wandelrondje en daar is een bos bij uitstek zeer geschikt voor. Deze route met de rode pijlen van het Wandelnetwerk liepen wij nog niet eerder en is zo’n zes kilometer lang.

Voor de Tweede Wereldoorlog kreeg deze grond in de Wieringermeerpolder al een bosbestemming. Agrarisch gezien was dit deel van de polder niet interessant, een slechte en te natte bodem. Door het opblazen van de dijk in 1945 verging het eerste beginsel van dit bos, maar later werden er elzen, berken, esdoorns, populieren, beuken en eiken aangeplant en die vormen nu de huidige groene oase in de polder naast het IJsselmeer.

Paddenstoelen
De paadjes kronkelen door het bos dat nog steeds behoorlijk groen is, we zijn al in de herfst en toch zit er nog voldoende blad aan de boom. We kijken om ons heen voor paddenstoelen en daar is het misschien nog te vroeg voor, we ontdekken ze niet. Het is op deze maandag heel rustig, we zien amper wandelaars en helaas ook geen reeën waar wij altijd op hopen. Door een blog over deze dieren weten we dat ze er zijn, maar de enigen die wij zien staan op een verkeersbord. Met de mededeling dat ze niet links en rechts kijken bij het oversteken.

De in 1965 gebouwde zendmast Wieringermeer.
Als we nabij het verste punt in de route komen, het einde van het bos tegenover de dijk, staat daar opeens die enorme mast. Het is de zendmast Wieringermeer, gebouwd rond 1965 en maar liefst 200 meter hoog. Vroeger in gebruik voor radio- en tv uitzendingen, sinds 2007 is de mast uitsluitend radiozendmast voor FM-frequenties. We lopen het dichte bos uit en passeren het bordje met de uitleg waarom de hond hier aangelijnd hoort te zijn. Viervoeters kunnen niet lezen, hun baasjes wel en we hopen dat ze deze dus aan de riem houden.

Uitkijktoren
Een stukje weg alvorens we links opnieuw een bosgebied in gaan. Aan de rand van dit bos lijkt het wel of we op de libellensnelweg lopen, heel veel van deze gevleugelde insecten vliegen om ons heen. Andere vogels kun je waarnemen vanaf de uitkijktoren die hierna volgt. Nu goed bereikbaar, droge grond, maar een deel van het jaar lukt dat niet; Staatsbosbeheer hoopt door subsidie en crowdfunding een vlonderpad aan te kunnen leggen, zodat de toren altijd bereikbaar is. We beklimmen de toren, gelukkig zijn we met z’n tweeën, en het uitzicht over de omgeving is fenomenaal.

We duiken het bos weer in en zitten compleet in de Fabeltjeskrant van weleer; eerst het ‘Braamstruikse Binnenpad’ en daarna een donker deel met kale bomen, we zijn in het ‘Enge Bos’ beland! Dat duurt echter niet lang en via een open gebied met vergezichten gaan we richting een heuvel. Vals plat noemen wij dit, we klimmen al wandelend omhoog en bovenop de heuvel wacht ons een verrassing. Uiteraard hebben we hier, net als op de toren, een fijn uitzicht; daarnaast zijn oude sluisdeuren gebruikt om een omheining en bankjes te maken. Hoe bijzonder is dit en natuurlijk ook nog eens duurzaam. Het is heerlijk uitrusten van de klim en genieten van de wolkenpartijen boven het landschap, alvorens we afdalen richting daar waar we zijn begonnen.

Het Robbenoordbos kent verschillende wandelroutes, net als het naast gelegen Dijkgatbos. En binnenkort zullen ze er ook weer zijn: paddenstoelen. Dus een goede reden om terug te keren.

Jo Aggenbach

Jo is vrijwillig verslaggeefster van Regio Noordkop. Ze schreef over evenementen, films en had een wandelrubriek. Nu bezoekt ze mini biebs in de regio. Heeft u ook een mini bieb en wilt u in deze rubriek staan, meldt u dan aan via jo@regionoordkop.nl

1 reactie

  1. Prachtige foto’s, wij zijn jaren geleden er geregeld geweest. Het is een prachtig bos hè. Je kan uren lopen zonder iemand tegen te komen.

Wellicht ook interessant

Back to top button