We hebben er lang op moeten wachten, maar eindelijk is de 25e Bond film in première gegaan. De meest bekende en beminnelijke geheim agent was al die jaren de grootste schurken de baas, maar moest het onderspit delven vanwege een virus. Het had zowaar een filmscenario kunnen zijn!
In de openingsscene speelt een flashback bij James Bond (Craig) zijn vriendin Madeleine Swann (Seydoux) op en is zij terug in haar jeugd. Het is de wrange herinnering aan de dag dat zij haar moeder verloor en zelf bijna omkwam omdat ze door het ijs zakte. Gelukkig is het slechts een kronkel in het hoofd en komt ze terug in de wereld, die ze deelt met haar geliefde James. De twee zijn op een romantische tournee in Italië en verblijven in een idyllisch bergdorp. Het is de plek waar de eerdere geliefde van James, Vesper Lynd, is begraven.
Actie als vanouds
De rust is van korte duur, als er jacht op James wordt gemaakt. Terug bij het hotel heeft Madeleine de koffers voor vertrek klaar staan en James vertrouwt dat niet, hij heeft eerder een dubbelspionne meegemaakt. Het is einde relatie. James trekt zich terug in zijn strand villa op Jamaica om verder te rentenieren. En daar is de rust ook van korte duur als oud collega Felix Leiter (Wright) hem opzoekt. Of hij te porren is voor een klus!
Na het nodige tegenstribbelen doet hij het, uiteraard, en dat brengt James opnieuw in contact met Spectre en oude vijanden uit het verleden. Het is een harde wereld, waarin niemand te vertrouwen is, oftewel zoals Felix het uitdrukt: “je weet niet meer of iemand een held of een schurk is”. De missie brengt hem naar Cuba, het kantoor in Londen, Noorwegen en dan naar het eiland van Lyutsifer Safin (Malek) nabij Japan. En zoals altijd draait het om het in handen krijgen van de wereldmacht en zijn naast de Britten ook de Amerikanen, Russen en Japanners geïnteresseerd in oorlogsdreiging. Hier is maar één man die het op kan lossen. Zijn naam is Bond, James Bond.
Fantastisch spel
Een Bond film heeft altijd zijn eigen signatuur met de overweldigende actie, exotische locaties, prachtige vrouwen, handige gadgets en betrokkenen als M, Q en Miss Moneypenny. Dat is in deze film niet anders. Het is wel jammer dat de mooiste actiescènes in Italië en Cuba in de eerste helft van de film zitten, waardoor de finale iets minder sterk uit de verf komt. Evengoed valt er veel te beleven en is het genieten van vrouwelijke agenten die een rol van betekenis spelen. Lof voor actrice Ana de Armas, die in Cuba alles naar een hoogtepunt voert met haar acteerwerk en een duizelingwekkend decolleté! Daarnaast in deze Bondfilm twee kinderrollen, die zijn ingevuld door Coline Defaud en Lisa-Dorah Sonnet en zij spelen werkelijk fantastisch spel.
De langste ooit
No Time to Die is met 163 minuten de langste Bond film ooit geworden en die lengte troost enigszins bij het afscheid van Daniel Craig. De acteur die James Bond een menselijk gezicht heeft gegeven, voor het eerst stond Bond open voor de liefde. Een heel andere Bond dan Connery en Moore, meer van deze tijd. En dat geldt ook voor andere elementen in de Bond gevestigde orde: we hebben sinds Skyfall een donkere Miss Moneypenny, we hebben in deze film een donkere, vrouwelijke dubbel 00 en Q wacht thuis op een mannelijke date. Dus wie weet wordt de volgende Bond eentje met een getinte huidskleur, zou zomaar kunnen. En voor nu, nog even naar de bioscoop voor Daniel Craig, want zijn afscheid als Bond levert een prima verrassende film op. Zien!
Regie: Cary Joji Fukunaga
Met: Daniel Craig, Rami Malek, Ana de Armas, Léa Seydoux, Ralph Fiennes, Christoph Waltz , Lashana Lynch, Ben Whishaw, Jeffrey Wright
Kijkwijzer: 12 jaar
