Tegen laagvlieger Callantsoog hebben de voetballers van Succes-1 zondag gedaan wat ze moesten doen: winnen. In het zonnige kustdorp werd de thuisploeg van het kastje naar de muur gespeeld: 1-6. Daarmee blijft de blauwzwarte brigade van oefenmeester Wouter Rood keurig in het spoor van koploper Con Zelo.
De uitslag doet het niet vermoeden, maar het duel voltrok zich voor rust in een welhaast naargeestige sfeer. Callantsoog toonde zich de ultieme kampioen traineren. De withemden zogen, mekkerden, scholden en tackelden erop los. Het lukte Succes dan ook amper enig gevaar te stichten. Gelukkig is er dan altijd nog Toine Bugel. Uit het niets haalde hij randje zestien uit, de keeper redde bekwaam, maar de rebound bleek voor middenvelder Jeroen Metselaar een koud kunstje: 0-1. Dat was na een kwartiertje Over de rest van het tweede bedrijf kunnen we kort zijn: het aanzien niet waard.
Na rust tapten de getergde Wieringers evenwel uit een ander vaatje. Het greep Callantsoog direct bij de strot, om niet meer los te laten. Invaller Stef de Koning haalde reeds in de 50e minuut uit, en zag het leder via de kuif van youngster Tom Kamp (bij vlagen weer ongrijpbaar) in het net verdwijnen, 0-2. Nu was er geen houden meer aan. De vanaf links prima opererende Jeroen Kleimeer knalde de 0-3 binnen, Toine Bugel flikte zijn wekelijkse kunstje (0-4), Kleimeer trof na een vloeiende andermaal doel (0-5) en ook Metselaar deed het net nog een keertje bollen, 0-6.
Dat Callantsoog in blessuretijd alsnog de eer redde (1-6), was slechts voor de statistieken van belang. De hondstrouwe achterban onder leiding van De Drie Pieten (Bakker, Ottens en Bruijstens) kon na het eindsignaal eindelijk weer eens ouderwets juichen en applaudisseren. Een uitstekende uitslag, een uitstekende wedstrijd. Uitblinker: Maikel Hoekstra. Speelt zijn beste seizoen ooit.
Aangeleverd verslag door Frank Ottens
