Julianadorp – Twaalf asielzoekers zijn vorige week op vakantiepark Ooghduyne in Julianadorp bijeen gekomen voor de Taalweek. Bevlogen vrijwilligers maakten de deelnemers een midweek lang wegwijs in de Nederlandse taal en maatschappij.
Van het leren omgaan met geld tot het aanvragen van een zorgverzekering: de vluchtelingen maakten tijdens de Taalweek veel vlieguren. Tijdens deze leerzame midweek is een groot vakantiehuis in Julianadorp de uitvalsbasis. De deelnemers vinden hier van maandag tot en met vrijdag hun onderdak. Theo Bregman en Christa Muller zitten in het bestuur van Stichting Taalweek en zijn docent Nederlands als tweede taal (NT2). Samen met een groepje enthousiaste vrijwilligers bezorgden zij de vluchtelingen een onvergetelijke week.
Tijdens de Taalweek leren vluchtelingen nieuwe skills op taalgebied, maar ook over de maatschappij. “Hier leren ze niet alleen de Nederlandse taal, ze leren het ook toe te passen in de praktijk”, vertelt Bregman. “We brengen tijdens de Taalweek bezoekjes aan Scholen aan Zee, Univé en de kringloopwinkel. Daar passen ze toe wat ze bij ons geleerd hebben.” De ontwikkeling van de Nederlandse taal staat vaak parallel aan de ontwikkeling van zelfvertrouwen. “Mensen bloeien hier soms echt helemaal op”, vertelt Muller terwijl ze een filmpje laat zien van een deelnemer die vrolijk aan het zingen is op de fiets. “Mensen krijgen hier een boost. Voor de Taalweek zijn we dan ook op zoek naar mensen die een beetje in hun isolement zitten. Voor hen kan zo’n week een geweldige toevoeging zijn.”
Praktijk
De deelnemers verblijven niet de hele week in het vakantiehuis, maar gaan ook volop de wijde wereld in. Zo gingen ze bij Scholen aan Zee in gesprek met studenten om te vragen wat een opleiding in Nederland nou precies inhoudt en wat er nodig is om je papiertje te behalen. Ook stond er een uitje naar Univé Den Helder op het programma. Daar gingen de vluchtelingen in het Nederlands in gesprek met medewerkers, om zo alles te weten te komen op het gebied van verzekeringen. Verder kregen ze de opdracht om naar de kringloopwinkel te gaan en daar met een beperkt budget een boodschappenlijstje af te werken. Bregman: “Wat komt er allemaal binnen aan geld en hoeveel geef je uit? We proberen ze zo goed mogelijk voor te bereiden op wat ze straks zelf moeten regelen.”
De groep die deze week in het vakantiehuis in Julianadorp bivakkeert bestaat uit twaalf personen met allemaal een heel verschillende achtergrond. Eén van de deelnemers is de twintigjarige Abdulrahman. “Ik ben echt blij hier te zijn”, vertelt hij enthousiast. “Ik ben nu vijf jaar in Nederland en heb bij de Taalweek heel veel geleerd van deze lieve docenten. Wat ik vooral geleerd heb? Heel veel woorden, maar ook dat mensen je respecteren als je hen ook met respect behandelt. Het begint allemaal met luisteren.” Abdulrahman hoopt in de toekomst een mbo niveau 2 opleiding af te ronden in Nederland.
Gezelligheid en saamhorigheid
Tijdens de Taalweek staat het leren meedraaien in de maatschappij voorop, maar er is ook zeker tijd voor een lolletje. Zo werd er donderdag tijdens de afsluitende avond een feest georganiseerd. De deelnemers bedachten samen met dramadocent Koos een toneelstuk, waarin alles wat ze geleerd hebben samenkomt. Dat leidt soms tot hilarische sketches. “Het draait hier ook om plezier”, vertelt Muller. “Meestal wordt er op dag twee of drie pas gedanst, maar nu was dat al op maandag. Gezelligheid en saamhorigheid horen ook bij de Taalweek.”
Het was alweer de zevende keer dat Stichting Taalweek deze midweek organiseerde. Komend najaar staan nummer acht en negen op het programma. Geïnteresseerden kunnen voor meer informatie terecht op de website van Stichting Taalweek.
zou er nog eens bij moeten komen dat ze hier niet blij zijn met al dat peperdure gepamper …..
Nou, inderdaad. Gratis een week in een vakantiehuis met min of meer prive taalonderwijs!! En dan de zin: “Het draait hier ook om plezier”. En wie betaalt dat allemaal?
Beter twaalf asielzoekers die met plezier aan hun ontwikkeling werken met een aantal bevlogen vrijwilligers dan twee verloederde opa’s op het balkon die niets anders kunnen dan hun chagrijn spuien met steeds dezelfde uitermate treurige reacties.
Over uitermate treurigheid gesproken…. Hoe treurig is het niet dat de ‘gutmenschen’ onder ons in hun oneindige goedheid nog steeds niet lijken te beseffen – of erger nog de schouders erover ophalen – dat de immer aanwassende stroom asielzoekers de solidariteit in dit land dreigt te ondermijnen? De verzorgingsstaat komt meer en meer onder druk te staan. Kan me goed voorstellen dat die ‘verloederde opa’s’, waar u het zo respectvol over heeft en waarvan sommigen zijn aangewezen op niet meer dan een AOW-uitkering, dat met lede ogen en enige chagrijn zien gebeuren. Zeker als ze jaren hard hebben gewerkt en torenhoge belastingen hebben betaald om die verzorgingsstaat tot stand te brengen, en onder aan de streep soms minder geld overhouden dan de nieuwkomers…. Volkomen menselijk om dan uiting te geven aan je onvrede, tenzij je natuurlijk zo’n masochistisch gutmensch bent, want dan laat je dat met vreugde over je heenkomen..
Ach so, Guter Heinrich, waarschijnlijk nooit naar de Muppetshow gekeken. Verder zou u geen zielige onzin moeten verkopen en met veel, nee met heel veel respect moeten reageren op strandloper.
Strandloper, wederom kan ik uw inbreng waarderen : )
Zes handen met de v van victory…