Hollands KroonVideo

Herdenking Wieringerwerf: “Ook nu is de vrijheid niet vanzelfsprekend” (video)

Advertentie:

Wieringerwerf – “Het is belangrijk om de verhalen te blijven vertellen en ervaringen te delen, dat we elkaar generatie op generatie blijven vertellen wat er gebeurd is.” Burgemeester Rian van Dam sprak in Wieringerwerf na de twee minuten stilte. “De afstand tot de Tweede Wereldoorlog wordt ieder jaar groter, maar bijna iedereen heeft via overlevering te maken met de Tweede Wereldoorlog, andere oorlogen, conflicten en missies sindsdien”, zei de burgemeester, “soms is die pijn nog generaties lang voelbaar en nog net zo ondraaglijk als toen.”

De burgemeester sprak ook over de oorlog in Oekraïne. “We leven niet alleen na de oorlog, maar ook naast de oorlog. In ons land, maar ook in onze gemeente vangen we honderden Oekraïense vluchtelingen op.” De vrijheid is ook vandaag de dag niet vanzelfsprekend, en “juist daarom is het zo belangrijk dat we die verhalen doorgeven. Als eerbetoon aan hen die vielen.”

Toon meer

Klaas Omta

Klaas Omta is, in het kader van een landelijk samenwerkingsproject tussen lokale en regionale omroepen en de NOS, namens de NOS werkzaam bij Regio Noordkop als algemeen verslaggever. Hij is bereikbaar via klaas@regionoordkop.nl.

1 reactie

  1. Nooit eerder had ik zo snel spijt van het feit dat ik kort daarvoor op een bepaalde politieke partij gestemd had, dat besefte ik vandaag en eerlijk gezegd nogal schaamtevol. Caroline en Geert, of Geert en Caroline, bepaald niet de eerste de beste politici in de huidige tijd, zij roken recent hun vuige politieke kans om samen hun ´principiële´ partijstandpunt met betrekking tot de Nederlandse dodenherdenking uit te dragen naar aanleiding van een flitsbezoek van staatshoofd Zelensky uit de Oekraïne. Die dodenherdenking is van ons en gaat expliciet over het herdenken van de doden uit ´onze´ oorlog, het is dus ongepast dat een staatshoofd uit een ander Europees land ons bezoekt op 4 mei, precies op het moment dat wij onze ´eigen´ oorlogsslachtoffers herdenken, waarom is dat zo gepland, boerde Caroline terwijl Geert instemmend toekeek. Of dat land nu door ons gesteund midden in een continentale vrijheidsoorlog zit of niet, dat bleek daarbij ´onbelangrijk´. Om de wat minder begaafde complotdenkers terloops ook nog een hart onder de riem te steken voegde ze eraan toe dat ze niet begreep waarom Rutte dit bezoek nu juist op 4 mei had gepland? Oorlog of niet, daar had hij eerst maar eens goed over na moeten denken. De uitleg van Rutte dat hij daarop geen invloed had gehad deed daar niets aan af.
    Ik besefte op dat moment langzaam, toen het me eenmaal duidelijk werd dat de uitspraak van Caroline geen vergissing was, dat zij een onmiskenbaar onderscheid wenste te maken tussen de verschillende slachtoffers van verschillende oorlogen maar ik besefte meteen ook dat dit eigenlijk nu juist zo’n uitgelezen kans op een waardevol moment van verbinding vormde. Langzaam voelde ik een gevoel van walging opkomen, de grootste partij van ´Nederland´ wenste, zo leek het toch, op dag van haar eigen dodenherdenking voortkomend uit een oorlog waar we zelf het slachtoffer van werden absoluut niet lastig gevallen te willen worden door het ´gedoe´ van een andere oorlog.
    Wat een ongelooflijke deuk schiet Caroline met dat egocentrische standpunt in haar ´boerenhalsdoek-imago´, De gedachte alleen al dat president Zelensky gewoon wat beter had moeten nadenken voordat hij ons voor de voeten ging lopen op 4 mei. Dat een beetje aandacht vragen voor de huidige slachtoffers van een Europese oorlog rond 4 mei door ons volk überhaupt als ´ongepast´ ervaren zou kunnen gaan worden…
    Het was een gedachte die ik wanhopig piekerend geen ´plek´ kon geven en een gedachte die daarna al snel en naadloos bij me overging in de gedachte aan en het besef van het enorme aantal ´foute Nederlanders´ dat leurde met de bezetters gedurende die 2e W.O. Een aantal dat in Nederland significant hoger lag dan in de landen om ons heen. En vervolgens dacht ik na over degenen die daar weer het slachtoffer van geworden waren en die ook recht hadden op een eervolle nagedachtenis. Nee, besloot ik, het was de verwerpelijke uitspraak van Caroline die me had verrast en meteen daarna kwam de verrassing over mijn eigen vergissing en mijn eigen kortzichtigheid om op een partij voor de boeren te stemmen waar ik niets te zoeken had. Ik had het toch echt aan mezelf te danken.

Wellicht ook interessant

Back to top button