Aan de wandel in de Noordkop

Aan de wandel in de Noordkop: Het stiltegebied van Hoenderdaell

Advertentie:

Sinds wij weer een jaarkaart hebben van dierenpark Hoenderdaell rijden echtgenoot en ik vaak naar Anna Paulowna. Beestjes kijken, terwijl we de benen strekken in het bosrijke park. Er is echter meer op het schiereiland waar het dierenpark is gevestigd, namelijk een vrij toegankelijk ‘stiltegebied’. Dit ligt achter het park en is te bereiken via de rechte weg rechts van de kassa’s en ingang van het park. Alsmaar rechtdoor en dan is daar het stukje puur natuur dat deel uitmaakt van het landgoed.

Er staat een hek met een poortje en even verderop is er links een bouwwerk van steen. Het is een halve cirkel met in het midden een smalle doorgang met een trapje. Daarin staan op tegels de vier seizoenen. Op de website van Hoenderdaell staat vermeld dat dit een ‘Observatorium’ is, het is ontworpen door Ank van der Horst en uitgevoerd door haar partner Jan Smakman. Met dat observeren zit het wel goed; zodra ik het trapje neem om te zien wat daar achter is, word ik door wel twintig paar ogen geobserveerd. Een kudde donkere schapen en ze zijn maar wat nieuwsgierig! Een aai over de bol bij de eerste heeft tot gevolg dat ze allemaal willen knuffelen, dus na eerst wat schapenfluisteraarswerk te hebben verricht kon ik door met de wandeling!

Klunen
Het pad van gras is in het begin nog goed begaanbaar, maar verderop wordt het een soort van klunen in het groen. Het riet en andere planten staan hier meters hoog, er is een smal pad en de begaanbaarheid is wat minder. Achter dat riet loopt een sloot met hier en daar een ven, waarin vooral eenden en waterhoentjes.

Hoewel wij stil zijn zoals het in een stiltegebied ook hoort, zijn er toch eenden die het niet vertrouwen en een rondvlucht maken als wij rond schuifelen aan de andere kant van de natuurlijke wal. Als we verderop zijn komen ze weer kwetterend terug, over een stiltegebied gesproken zeg!

Anna Patruska
Na ongeveer een uur zijn we op het uiterste puntje van het schiereiland en gaan we het open grasland in, de route is weer beter begaanbaar. Een gemetselde boot, de sloep Anna Petruska, doemt op in het landschap en op de site van Hoenderdaell vinden we terug dat dit ook gaat om een kunstwerk van Ank van der Horst. In 2010 is deze versteende karkas van de sloep neergezet en biedt zo een rustpunt voor de wandelaar met uitzicht over het landschap. En dat uitzicht brengt nu emoes in het vizier, we spotten verderop vier keer de kleine versie van de struisvogel in het landschap.

De emoe behoort tot de familie van de struisvogels, maar is een stuk kleiner. Ze grazen in het grasland en eten voornamelijk groen naast insecten en rupsen. Terwijl wij verder wandelen houden ze ons in de gaten. Eén emoe begeeft zich echter op ons wandelpad en blijft tot het eind daarvan steeds een tien tot twintig meter voor ons uit hollen. We worden begeleid naar de uitgang!

De Schotse Hooglanders en herten die ook op het bord stonden zien we niet, maar dat mocht de wandelpret niet drukken. Het was een aangenaam rondje in de vrije natuur, wat we zeker nog eens zullen herhalen in de toekomst. Het dierenpark en het stiltegebied, Hoenderdaell heeft voor ons dicht bij huis veel te bieden.

Toon meer

Jo Aggenbach

Jo is vrijwilliger verslaggever van Regio Noordkop. Ze schrijft verhalen voor de rubriek "Aan de wandel in de Noordkop", valt in als filmrecensent en schrijft nu en dan verhalen over leuke evenementen en activiteiten in de Regio Noordkop.

Wellicht ook interessant

Back to top button