Van uitkeringsgerechtigde naar eigen zaak

Den Helder – De Helderse Marco Couto Martins (45) en zijn vriendin Ilse Riteco (47) begonnen in 2015 samen de ‘mobiele koffiewagen’. Destijds woonden zij op nog geen vijf minuten afstand van station Den Helder Zuid en besloten daar op unieke manier koffie en thee te verkopen. “Er was op Zuid helemaal niets en toen dacht ik: mensen moeten toch met de trein weg en willen koffie, ik ga daar staan”, aldus Marco, eigenaar van Café Bom Dia in Den Helder.

Marco Couto Martins en Ilse Riteco hebben sinds de start van de verkoop van koffie en thee vanuit de mobiele koffiewagen niet stilgezeten. In 2018 begon de oriëntatie naar een locatie voor een eigen café, wat nog niet zo makkelijk bleek. Met hulp van Woningstichting en de gemeente, die op dat moment zochten naar ondernemers voor in een pand, kwam er een plan op tafel: locatie Spoorstraat. “Wij dachten in eerste instantie: ‘dat willen wij helemaal niet’. Totdat zij zeiden: ‘wacht maar totdat je de tekening ziet, dan ben je helemaal verliefd”, aldus Martins.

En dat het gevoel bij deze locatie klopte, werd duidelijk toen het stel, inclusief hun zoontje Dani Garcia (9), hun handtekening zetten. “Toen wij het contract bij de Woningstichting tekenden, mocht ook hij zijn handtekening onder het contract zetten, dat gaf hem zo’n speciaal gevoel”, vertelt Martins enthousiast.

Horeca zit in het bloed
Martins woont sinds zijn negende jaar in Nederland, heeft een Portugese achtergrond en heeft aan verschillende plekken en sferen van het horecaleven mogen proeven, waaronder Sint Maarten en Curaçao. Vanaf zijn veertiende staat hij al in de horeca, zonder het volgen van een horecaopleiding. “Ik was veertien toen ik mijn eerste baantje bij een ijssalon kreeg en ben hier zo ingerold. De horecaopleiding die ik heb: dat is de praktijk zelf. Je kunt wel gaan studeren, maar het beste leer je toch door gewoon te doen”, laat Martins weten.

Zijn droom: het volgen van een koksopleiding. “Ik wilde eigenlijk richting de koksschool gaan, maar dat wilde mijn vader niet. Hij wilde dat ik mijn havo afmaakte en dan kon ik daarna doen wat ik wilde.” Wel voelde Martins altijd al aan dat hij iets voor zichzelf zou beginnen, al veranderde dit idee van een strandtent in een mobiele koffiewagen.

Opstartproces
Het opstarten van de koffiewagen was geen gemakkelijke weg, zo laat Martins weten: “Na van alles en nog wat te hebben gedaan, was ik het gewoon zat. Ik zat thuis met een WW-uitkering en werd uiteindelijk gestimuleerd met de vraag of ik iets voor mijzelf wilde gaan beginnen.” Wat Martins wilde doen, wist hij niet, maar het cliché van er een nachtje over slapen klopte: “Ik werd wakker en dacht toen: ‘ik ga koffie en thee verkopen’.”
Martins begon met het uitwerken van het plan en bracht dit drie maanden later tot realisatie. “De intentie was om met een bakfiets te beginnen, maar in Nederland met een bakfiets in de regen: dat ging het niet worden”, vertelt hij met een lach. Er werd nagedacht over een alternatief en dat werd de mobiele koffiewagen. “We zijn met niks begonnen. Via het UWV kon je toen een lening tegen een laag tarief aanvragen en dat was best een gedoe. Degene die de lening verstrekte, zag er gelukkig brood in en uiteindelijk bleek dit ook zo te zijn.”

De zoektocht naar een koffiewagen ging van start en de plannen werden gerealiseerd. “Ik kocht een oude piaggio. Ik had een oude buurman en hij heeft mij geholpen met verbouwen en dingen uitpassen. Ik had de ideeën en hij werkte deze uit. De piaggio is zodoende naar voren gekomen en dat was toch wel hét begin.”

Realisatie
De koffiewagen was een groot succes: de lening voor vijf jaar werd binnen tweeënhalf jaar volledig terugbetaald. Klanten stroomden binnen en de koffiewagen ging op pad, maar het stel had meer in petto: “Op een gegeven moment verkoop je alleen maar koffie en gebakjes die je zelf maakt: onze Portugese pastel de nata, een custardgebakje. We merkten gewoon dat wanneer je ergens met klaptafeltjes en stoeltjes stond, het al snel gezellig en vol werd.” Dit smaakte naar meer en een vaste locatie leek een oplossing. “Je wilt meer kunnen aanbieden: een broodje, wijntje, biertje met een lekker tapasplankje.”

Met hulp van Woningstichting en de gemeente opende het stel begin augustus vorig jaar de deuren van café Bom Dia, op de nieuwe locatie aan de Spoorstraat. De huiselijke sfeer maakt de plek voor iedereen toegankelijk, laat Martins weten: “Iedereen is hier welkom. Het grappige is dat we veel nieuwe klanten hebben, maar ook vaste klanten die je nog kent van het station.”

De vaste klanten zoeken hun koffie en gezelligheid op, ondanks dat zij niet meer onderweg zijn naar hun werk. “De coronacrisis heeft wel veel verpest, dat is voor ons ook echt een zet in de rug geweest. We hebben daarom besloten te stoppen met Den Helder Zuid, want dat loopt gewoon niet meer, mensen gaan nu niet meer met de trein”, vertelt Martins, ondanks dat benadrukt hij meerdere malen dat ze ‘echt niet mogen klagen’.

Het stel heeft de vergunning voor de mobiele koffiewagen inmiddels stopgezet. Dit betekent echter niet dat de piaggio verdwijnt, want vooral op partijen en bruiloften wordt deze gewoon nog ingezet. “Je moet denk ik niet vergeten waar je ooit mee bent begonnen. Onze kracht is juist het extra van de mobiele koffiewagen, dat mensen ons kunnen inhuren, dat zie je nergens in de Kop van Noord-Holland: klein, maar fijn.”