Wieringerwerf – Van de vrije tijd die het pensioen biedt heeft ex-wethouder Theo Groot eigenlijk nog geen gebruik gemaakt: “Na het officiële afscheid in juli zijn we de volgende ochtend meteen hierheen gereden.” Theo kijkt trots om zich heen. De voorheen kale kantine van de Zuiderzeehal in Wieringerwerf is omgetoverd tot een ware stamkroeg. De komende drie jaar staat hij samen met zijn vrouw Trudi achter de bar. Na acht jaar wethouderschap brengt de carrièreswitch hem veel energie.
Al voor de verkiezingen maakte de politicus bekend dat hij niet meer zou terugkeren als wethouder of als raadslid. Toch had volgens mij ook niemand kunnen voorspellen dat dit de vervolgstap zou zijn: “Ik ben nu 66, dus het was tijd om te stoppen. Ik wilde ook even weg van al het bestuurlijke. Ik dacht wel: Als ik straks met pensioen ben wil ik mijn tijd invullen met iets waar ik echt energie van krijg. Toen kwam dit op ons pad.” Theo’s vrouw Trudi is actief bij Stichting Sport en Welzijn Wieringermeer, de partij die wanneer de bouw van Campus de Terp is afgerond de sportfaciliteiten zal beheren. Haar kwam ter ore dat de gemeente op zoek was naar een nieuwe beheerder voor de kantine van de Zuiderzeehal.
“Het gaat dus om een tijdelijk iets, tot de bouw van de campus over drie jaar is afgerond. Dan wordt de Zuiderzeehal ook gesloopt.” Toch is er flink geïnvesteerd in- en gewerkt aan de uitstraling van de ‘nieuwe’ kantine: “We wilden een beetje de sfeer van een stamkroeg creëren”, zo legt Trudi uit. “Zodat de mensen die hier gesport hebben graag nog even blijven nazitten.” Theo knikt instemmend: “Dat hoort gewoon bij de teamsport, dat je daarna nog even gezellig napraat met zijn allen.” Theo heeft zelf lang gezaalvoetbald. Ervaring achter de bar heeft hij niet. Wel was hij twintig jaar betrokken bij de carnavalsvereniging. Trudi kent de tap goed: Zij stond lang als vrijwilliger achter de bar bij DWOW, toen de kinderen van het gezin Groot daar nog speelden.
‘Bij Moeders’
“Dan was het altijd: ‘He moeders, mag ik een biertje?’. Dat is blijf hangen. Uiteindelijk noemde iedereen me daar moeders!” Theo legt uit dat ze die huiselijke sfeer hebben proberen mee te nemen: “We hebben een stichting opgericht om zo de ruimte te pachten van de gemeente. Die stichting heet: Stichting Sportkantine Zuiderzeehal ‘Bij Moeders’. Het moet echt een ontmoetingsplek zijn.” Theo en Trudi gaan vier- tot vijf dagen per week open, afhankelijk van het speelschema van onder andere het voetbal en het handbal. De sportverenigingen die gebruik maken van de hal reageren volgens het echtpaar positief op verbouwde kantine: “Er was natuurlijk een kantine, maar die werd niet genoeg gebruikt. We hopen dat het hiermee een nieuwe impuls krijgt.”
Theo en Trudi hebben veel verbouwd. Zo is er een verhoging gemaakt met nieuwe zitjes, zijn er wanddecoraties aangebracht, is de bar helemaal ‘gewrapped’ door het lokale bedrijf Tim 2 Sign en zijn de tafels weer recht gemaakt door Doornbos uit Slootdorp en daarna geverfd door Theo. “Omdat het nog maar voor drie jaar is moet je toch goed afwegen waar je in investeert. Een nieuwe vloer bijvoorbeeld, dat gaat niet. We hebben goed gezocht naar gebruikte maar kwalitatief goede horecaspullen. We zijn heel blij met het resultaat.” Aan de wand hangen ook twee grote doeken met impressies van het nog te bouwen Campus de Terp. De kantine die daar wordt gebouwd zal het zonder Theo en Trudi moeten doen: “Nee wij gaan niet meeverhuizen”, lacht Theo. “Als dat af is ben ik 70, dan is het mooi geweest.”
Van bestuurder naar gastheer
De komende drie jaar zijn Theo en Trudi in ieder geval nog druk in de weer. Er komt best veel bij kijken, zo’n kantine runnen: “We doen het vrijwillig, maar het is natuurlijk niet vrijblijvend”, zegt Trudi. “Wij verbinden ons hieraan en dat betekent ook dat je er moet staan. Je kunt niet zomaar dichtblijven terwijl er hier gespeeld wordt.” De kantine is met name in de avonden en in de weekenden geopend. Soms zullen ze samen achter de bar staan, soms alleen. “Dat ’s avonds werken ben ik natuurlijk wel gewend”, zegt Theo. “Ja, je was toch al nooit thuis”, lacht Trudi. Op 31 augustus staan de eerste bekerwedstrijden van het zaalvoetbal op de agenda. Dan begint het harde werken dus echt.
Tot nu is de kantine alleen open geweest voor vrienden en familie. Om even proef te draaien als het ware. Dat ging goed: “Dat was heel leuk. De kinderen vonden het ook fantastisch dat we dit gaan doen. Je leert er wel van, zo werden we geconfronteerd met een lege koolzuurfles. Vanaf nu staat er dus altijd een reserve.” De switch van bestuurder naar gastheer voelt natuurlijk: “Ik vind het heel leuk, mensen vermaken en sfeer creëren”, zegt Theo. “Ik hoop dat de mensen hier de komende jaren graag mogen komen voor een hapje en een drankje.”
