Recensie

Where the Crawdads sing (recensie)

Advertentie:

De debuutroman “Where the Crawdads sing”, van de toen 69-jarige Delia Owens verscheen in 2018. Het boek, dat in Nederland de titel “Waar de rivierkreeften zingen” kreeg, werd een bestseller en heeft weken in de top van de Amerikaanse boekenlijsten gestaan. Inmiddels zijn er al 15 miljoen exemplaren verkocht. Een prachtig verhaal dat natuurlijk een verfilming verdient.

Regisseuse Olivia Newman ging de uitdaging en dook met een geweldige cast de moerassen van North Carolina in om de belevenissen van het moerasmeisje Kya in beeld te brengen. De film start met de vondst van de dode Chase Andrews (Dickinson) in het moeras. Sheriff Jackson gaat gelijk op jacht naar het moerasmeisje Kya (Edgar-Jones), die overduidelijk wordt aangezien als de dader. De verlegen en stille Kya wordt opgesloten en krijgt bezoek van Tom Milton (Strathairn) die zijn diensten als advocaat aanbied.

In een terugblik zien we hoe de zesjarige Kya (Regina) met twee oudere zussen en haar broer Jodie, samen met vader en moeder een huis in het moeras bewonen. Vader is dominant en agressief. Hij isoleert en mishandelt zijn gezin. Moeder verdraagt het niet langer en verdwijnt uit haar leven. Als ook haar zussen en broer vertrekken blijft Kya alleen achter met haar vader. Ze groeit op en weet vader zoveel mogelijk te ontlopen. In het dorp waar ze boodschappen doet wordt ze een beetje verwent door het echtpaar Mabel (Hyatt) en Jumpin (Macer Jr.) Zo krijgt ze kleding en schoenen. Als op een dag ook vader vertrokken is moet ze helemaal alleen voor zichzelf zorgen.

Talent
Als ze een jaar of 19 is ontmoet ze haar oude vriendje Tate Walker (John Smith) en bloeit een nieuwe vriendschap. Omdat Kya niet naar school is geweest leert hij haar lezen en schrijven. Zelf heeft ze een geweldig talent ontwikkeld om de dieren en natuur om haar heen zeer nauwkeurig te tekenen en schilderen. De jonge Tate verlaat Kya, omdat hij gaat studeren, en belooft terug te komen. Als dat niet gebeurt raakt ze in een nieuwe relatie met de playboy Chase Andrews. We zien een rechtszaak waarin steeds teruggekeken wordt naar wat er is gebeurd, maar vooral wat er mogelijk gebeurd kan zijn? Is Kya schuldig?

Het is een prachtig verhaal dat je van het begin tot het eind vasthoudt. Je krijgt al gelijk sympathie voor de jonge Kya die op bloten voeten, vuil en in lompen in dat moeras woont. De 11-jarige Jojo Regina weet de harten te stelen als de Jonge Kya. Daisy Edgar-Jones neemt de rol over als de 19-jarig Kya en heeft ook zo’n onschuldig en verlegen uitstraling die haar rol zo mooi maakt. De mannenrollen zijn wat uiterlijk betreft ook mooi gekozen. De knappe en liefhebbende Tate Walker is in goede handen van Taylor John Smith. Als tegenhanger is de rol van Chase Andrews ook goed gekozen met Harris Dickinson. Hij is de over het paard getilde playboy die je toch wat minder gunt.

Sinister oord
Sympathiek is de oude advocaat Tom Milton die door David Strathairn neer gezet wordt als een rustige, aardige, maar vooral vaderlijke steunpilaar. Het echtpaar Mabel en Jumpin is bijzonder aardig en meelevend met Kya. Michael Hyatt en Sterling Macer Jr. zijn dan ook goed gecast voor dit stel. Het verhaal mooi, de cast helemaal goed, maar het decor waarin dit zich alles afspeelt geeft het verhaal karakter. Het moeraslandschap van North Carolina met waterpartijen, strandjes, rietkragen en bomen die vol hangen met Spaans mos maken het een bijzonder sinister oord.

Regie: Olivia Newman
Met: Daisy Edgar-Jones, Taylor John Smith, Harris Dickinson, David Strathairn, Michael Hyatt, Sterling Macer Jr., Logan Macrae, Billy Kelly, Jojo Regina, Luke David Blum, Bleu Clarke, Will Bundon, Anna O’Reilly, Garret Dillahunt
Kijkwijzer: 12 jaar

Toon meer

Ad Bak

Ad Bak is de vaste filmrecensent van Regio Noordkop. Eens per week bezoekt hij Kinepolis in Den Helder voor een verslag van een nieuwe rolprent. De recensies worden doorgaans op zaterdagochtend online gezet.

Wellicht ook interessant

Back to top button