Den Helder – Een belangrijk document voor de aanpak van kansrijke buurten in Den Helder is donderdag ondertekend in het stadhuis op Willemsoord. De ondertekenaars zijn: de gemeente Den Helder, Woningstichting, politie, GGD Hollands Noorden, Triade, zorg- en welzijnsorganisaties (Zorggroep Tellus, iHub onderwijs en familiezorg, MEE & de Wering), scholen (Samenwerkingsverband van de Kop van Noord-Holland, Scholen aan Zee) en Stichting KopGroep Bibliotheken.
Met het zogeheten ambitiedocument spreken deze partners uit zich één generatie lang samen in te gaan zetten, zodat het niet meer uitmaakt waar in Den Helder iemand geboren is voor kansen op een gezond en gelukkig leven. “Gezond en gelukkig opgroeien, een fijne en veilige stad van betekenis”, dat is de kern van de ambitie. Dat willen de organisaties bereiken door de basis in kansrijke buurten structureel te verbeteren en te zorgen dat de stad daar maximaal baat bij heeft. De aanpak begint in de buurten waar bewoners de meeste problemen ervaren: delen van Stad binnen de Linie (Visbuurt, Sluisdijk, Oostsloot), delen van Nieuw Den Helder (Falga, Jeruzalembuurt, Schepenbuurt) en Tuindorp Oost.
Het samenwerkingsverband denkt groot en start tegelijk klein. Wethouder Peter de Vrij: “We starten samen met bewoners en andere organisaties in één of twee buurten. Daar pakken we eerst het grootste probleem aan. Als we met elkaar de eerste zichtbare resultaten hebben geboekt, dan breiden we de aanpak in fasen uit. Uiteindelijk profiteert de hele stad van deze aanpak.” De ondertekening van het document sluit ook aan bij het Europese project Daring Cities, waar de gemeente Den Helder onderdeel vanuit maakt. Met dit project wil Den Helder samen met zes andere steden leren hoe je buurten op een nieuwe en duurzame manier beter maakt.
Weer zo’n nietszeggend en vrijblijvend document. Denk aan het Gemeentelijk Manifest Den Helder. Dit werd ook met veel bombarie gelanceerd maar er kwam vervolgens weinig van terecht. Maar goed, men heeft weer wat kunnen vergaderen en onze burgemeester kan weer even lachend op de foto.
Helemaal mee eens. Een propaganda stuk zonder dat er duidelijk is of er betaald wordt heb je niks aan. Dat is alleen voor de foto voor de verkiezingen.
Ik zou me eerst eens verdiepen in wat het allemaal inhoud en hoe dit wordt gefinancierd voordat je weer zinloos loopt te blèren.
handen weer losgeweekt van het asfalt?
En dan de hamvraag: wat te doen met de vorige ambities? Of zijn die na evaluatie bestempeld als niet behaald en worden ze daarom vervangen door deze nieuwe manier?
Volgens mij is er de afgelopen jaren namelijk – als ik de gemeente moet geloven – al heel veel geïnvesteerd in probleem buurten, alleen zien wij dat niet.
Ik denk dat er tegenwoordig veel te veel en te lang wordt vergaderd en veel te weinig wordt gehandeld. Dat zie je overal in de maatschappij. Men vergadert, bereikt consensus, maakt een plan van aanpak, “hoe vliegen we dit aan”, en meer van dit soort mode-kreten, en vervolgens gebeurt er niets. Afgezien van het feit dat dit ons enorm veel geld kost, het lost niets op. In plaats dat de mensen die van vergaderen hun beroep hebben gemaakt hun handen eens uit de mouwen zouden steken dan waren we al een heel eind denk ik.
Wellicht dat de gemeente eens goed leest en luisterd naar de reacties hier
Na 25 jaar Visbuurt heb ik de hoop opgegeven dat hier ooit iets veranderd!
* Straatwerk – in 25 jaar nooit herstraat of vernieuwd met nieuw straatwerk.
* Openbare verlichting – ratje toe…. Overal staat iets,niet synchroon zomaar iets met 5 verschillende armatuurvormen.
*Openbaar groen – drama … Allerlei redenen om maar geen groen te voorzien in de straten, honden kakken gewoon voor je deur door te kort aan groen en wandelgebied.
*Overlast autoverkeer en bezorgdiensten,aannemers etc … – jarenlang zeuren zonder resultaat…. Iedereen kan probleemloos de voetgangers straten in parkeren, scheuren door de straten. Palen beleid werkt niet! Alle aanvraag en verzoeken leiden tot niks!
* Groenonderhoud /vegen van de wijk – gebeurd amper…. Parkeerplaatsen nooit preventief onderhouden en schoon gemaakt. Na een sproei beurt of bezoek aan de wijk blijft alles liggen. Niks wordt aangeveegd!
Zomaar wat voorbeelden……
Voor mij gelukkig nog een paar jaar, ben ik weg. Ik wil hier zeker gezien de gemeentelijke inzet en onderhoud niet blijven in Den Helder! Veel beloftes, Praten over plannen en potjes met subsidies maar er gebeurd niks!
De hoop op verandering is voor de meeste wijkbewoners allang vervlogen.
J. de Boer op de foto……. Ooit wel eens in de Visbuurt wezen kijken? Helft inwoners weet niet eens wie die man is. Voor een publiekelijk persoon is hij onzichtbaar voor de inwoners …praat eens een aantal keren met wijkbewoners wat leeft en verlangt wordt!
Wijk zonder toekomst…. Ook dit artikel en deze belofte is loos….. Er gaat echt niks concreets veranderen. …..
helemaal mee eens, iedere keer weer zo’n projectje wat enorm kost en waar totaal niets mee bereikt wordt
Ik hoor ze hier al jaren over. Nou ben ik een buitenstaander natuurlijk, maar mijn beeld is, dat er na de mooie woorden in de media en een groepsfoto met ‘belangrijke” mensen niet veel meer zichtbaars zal gaan gebeuren. Het volgende wat we horen, zijn weer nieuwe mooie woorden over nieuwe mooie plannen. Nieuwe groepsfoto…. En weer op naar de volgende, nog mooiere plannen.
Met telkens betere plannen, hoef je nooit aan uitvoering te beginnen.
de visbuurt is helemaal een verhaal apart, daar heb je naast de gemeente ook nog eens te maken met wat haantjes in een aantal zogenaamde buurt belangen verenigingen, waar de haantjes elkaars bloed wel kunnen drinken en alles op alles zetten om elkaar te dwarsbomen en dus never nooit met elkaar zullen gaan samenwerken
Dit heet Politieke Zelfbevrediging. Komt vaak voor.
no action, only talk
De verwachtingen op dit ambitiedocument zijn, zoals weergeven in de reacties, niet hooggespannen of eigenlijk helemaal niet aanwezig. De ondertekenaars van dit document dienen zich derhalve te realiseren wat daarmee van ze gevraagd wordt.
In de groep ondertekenaars zullen twee bevlogen en veeleisende leden moeten opstaan die de zaak op de rails zetten in korte tijd.
Er ligt hier uiteraard ook een taak voor de gemeenteraad om het college het vuur aan de schenen te leggen.
Het lijkt mij verder het beste om gelijke problemen in de betreffende wijken en daarbij niet te kijken naar de prioriteit binnen de wijken gelijktijdig aan te pakken met vooral de doelmatigheid en financiële consequenties.
En dan nu graag direct aan de slag.
Bevlogen en veeleisende mensen zitten in het bedrijfsleven, niet in de politiek helaas.
Dat zal wel meevallen en daarbij zie ik op de foto slechts twee politieke ondertekenaars.
welke alles behalve bevlogen en veeleisend zijn…….
Je ziet aan de samenstelling al precies wat de insteek gaat zijn: onzichtbare verbeteringen die achteraf vrij makkelijk afgevinkt kunnen worden zonder discussie. Dat zie je aan het grote aantal partners, zoals: de bibilotheek, scholen, Triade, zorginstellingen, GGD,
Laten we het erop houden, dat die allemaal om te beginnen al helemaal niets aan de leefbaarheid en (helaas nu) troosteloze inrichting van de buurten gaan doen.
Natuurlijk zou de gemeente kunnen proberen om ons te overtuigen van deze opzet, door wat meer inzicht te geven in de inhoud en evaluatie van vorige projecten op dit gebied de afgelopen jaren. Wat is er concreet gedaan? Wat heeft dat opgeleverd? Wat had er anders gemoeten? In hoeverre is de input van de bewoners van de wijken onderdeel geworden van de doelstelling? Vaak (niet altijd) lopen dit soort dingen al mis voor ze ook maar iets gaan doen. En dat komt door een enorme krater tussen wat de gemeente wil doen en wat de bewoners nodig denken te hebben. Als de bewoners veel behoefte hebben aan A en als gemeente lever je een tot een spiegel gepoetste B op…. dan moet je niet ineens ooh-en-aah verwachten van de mensen die op A zaten te wachten. Nee, hen lever je dan het “zie je wel, weer niks” gevoel.
Nogmaals, ik als buitenstaander weet natuurlijk niet wat er precies speelt in die buurten. Maar wat ik van veel mensen begrijp, is dat ze de buurt een vervallen en verwaarloosde uitstraling vinden hebben waar ze weleens een beetje depressief van worden. Ik snap dat.
Persoonlijk heb ik het niet zo op alle convenanten, ambitiedocumenten en manifesten in de media. Ze wekken verwachtingen die niet waargemaakt gaan worden en schetsen een beeld wat niet overeenkomst met de werkelijkheid van veel mensen. Daarnaast zijn het ook nog eens PR uitlatingen, waarmee ze pleiten voor bepaalde belangen. Dat hele Blue Schools idee behartigt bijvoorbeeld de belangen van een maritieme industrie die momenteel geen personeel meer kan vinden. En hoe komt dat? Nou, omdat al dat personeel vertrokken is omdat hier eerder nauwelijks werk was en wat er was werd vaak niet al te best betaald. In zo’n convenant wordt dat dan omgevormd van “branche van hard werken en matig verdienen” naar “de gouden bergen en kansen van de maritieme industrie”. En ja, die zijn nieuw, want in het verleden hadden we die in Den Helder duidelijk niet zoveel.