Nog geen twee maanden terug gingen wij ook van start in Schagerbrug en dat was een barre tocht; klim- en klauterwerk over lastige hekjes en schrikdraad wat we met moeite wisten te ontwijken. Nu ging het rondje de andere kant om, een korte wandeling van 3,3 kilometer en dat was een stuk eenvoudiger. Na het parkeren even de neusvleugels samen geknepen voor wat blauwalg in de Grote Sloot en toen langs prachtige pandjes uit het verleden de eerste stappen gezet.
De Schagerweg voert ons het dorp uit, maar niet voor we het bord ‘gezicht op Schagerbrug’ in de tuin van een kerkgebouw passeren. Volgens de informatie kijken we in het jaar 1820 naar de brug over het water en de toenmalige herberg. Dat zou volgens het bord nu ‘het Wapen van Zijpe’ zijn, maar we liepen net langs en het is Brasserie de Keuken geworden! We maken een sprong in de tijd, 50 jaar, en komen langs een rentenierswoning uit 1870. Hier staat ook een infobordje in de tuin over de bewoners en de bouwstijl.
Zijper Museum
Aan het eind van het de bebouwing aan deze weg volgt het Zijper Museum, dat nu 50 jaar bestaat; het is beperkt open, zie de site, maar het heeft wel een mooie actie en dat is dat er 50 dagen geen entree betaald hoeft te worden. De jubilaris trakteert! Hierna lopen wij het buitengebied in en gaan verderop de hoogte in om op de oude zeedijk te wandelen. Weids uitzicht op de omgeving; rechts schapen, waarvan één nieuwsgierig zijn kop door het hek steekt, en links wordt kool verbouwd op het land.
Een informatiebord van de provincie bovenaan de dijk geeft uitleg over de natuur en recreatie. In het landschap waar we op neerkijken is een waterberging, die bij hevige regen het teveel kan opvangen. De plas kan 45 miljoen liter water vasthouden. Het is een aardige technische uitleg hoe dit land wordt beheerd en mocht er nog eens een ijstijd aanbreken, dan kan grasland onder water worden gezet en dienen als ijsbaan. Tja, hoe groot is die kans met de opwarming van de aarde en als we kijken naar de recente kwakkelwinters? Heeft de jeugd van tegenwoordig sowieso nog wel schaatsen in de schuur liggen?
Helemaal zen
We dalen af van de dijk om het landschap te bewandelen; het is er heerlijk rustig, slechts af en toe een plons van een kikker die niet gezien wil worden. Heel fijn is het dat op dit stuk van de route twee keer een bankje staat, daar maken wij gebruik van. We worden helemaal zen in dit stiltegebied met een zonnetje op ons bol. Na gebruik van de bankjes gaat de route terug naar het dorp en komen we uit bij de Grote Sloot. Nog niet waar we zijn begonnen, hier gaan we eerst een brug over met, hoe is het mogelijk, ook twee bankjes! Een brug met een zitplek, we zagen dit slechts één keer eerder in onze hoofdstad.
Heel even denken wij vervolgens verdwaald te zijn als we op een schutting een bordje tegenkomen dat dit een rustgebied is voor het grofwild in de Hoge Veluwe. We vangen echter geen Bor de Wolf of burlende Bambi geluiden op, dus dit bordje is verdwaald en wij zijn nog in Schagerbrug. Waar we tevreden terugzien op een gevarieerd wandelrondje, dit keer zonder obstakels. Met een drankje toe bij de Brasserie is dit er eentje in de categorie ‘voor herhaling vatbaar’, dus dat gaan we zeker nog eens doen.
