Wieringerwerf – Een sloot die grenst aan Camping Land uit Zee in Wieringerwerf veroorzaakt zoveel stankoverlast dat de campingeigenaar de strook grond wil kopen van de gemeente om deze zelf te onderhouden. Het college zegt dat de gemeente niet in staat is de sloot te bij te houden zoals de eigenaar graag zou willen. Daarom is de wethouder bereid het perceel te verkopen voor €26.640,-.
Het gaat om een lap grond van 2220 vierkante meter welke bestaat uit een slecht onderhouden groenstrook. Er loopt ook een sloot doorheen, die met name in de zomer voor stankoverlast zorgt. De eigenaar van Camping Land uit Zee heeft dit aangegeven bij de gemeente, die het verhaal bevestigt: “De strook grond is voor de gemeente lastig te onderhouden op het niveau dat de eigenaar van de camping wil. Dit komt doordat dit perceel het laagste niveau van onderhoud heeft, gezien de onderhoudsniveaus die de gemeente hanteert.”
In plaats van het onderhoud zelf aan te pakken besluit het college de grond in de verkoop te doen: “In gesprekken met de eigenaar is gebleken dat verkoop van het perceel de beste optie is. De gemeente heeft straks het onderhoud niet meer van de groenstrook en sloot, en de nieuwe eigenaar is tevreden dat hij de groenstrook en sloot mag onderhouden op een door hem gewenst niveau.” Het gewenste niveau kan de eigenaar zelf wel realiseren. Hierdoor verdwijnt de overlast van stank van de sloot voor de campinggasten en omwonenden en ontstaat er een prettigere omgeving om te verblijven.
Paar jaar bezig
Volgens campingeigenaar Jervin Tonneman is hij al een paar jaar in gesprek met de gemeente over dit stuk grond, dat hij omschrijft als ‘een stukje wildernis’. Tonneman bevestigt het verhaal van de gemeente. Het college merkt in haar besluit om de grond te verkopen op dat er enkele jaren terug een conflict is geweest over de oorspronkelijke grondverkoop aan Camping Land uit Zee. Dat is inmiddels opgelost. Bij deze verkoop is Hollands Kroon daarom extra nauwkeurig: “We hebben het perceel vooraf laten inmeten zodat hier duidelijkheid over is. Dit is ook telkens afgestemd met de eigenaar van de camping.”
Dit lijkt me als outsider in eerste instantie een misschien onverstandig en wellicht opportunistisch (kostenbesparend) besluit van de gemeente. Na een eerder conflict over ´grond´ toch opnieuw overgaan tot de verkoop van gemeentegrond. Conflicten kosten de belastingbetaler daarbij flink wat geld. Ik zie hier bovendien alweer een nieuw conflict rijzen, dat gaat vaak zelfs vanzelf wanneer je zaken doet met een conflictueus persoon, ik ken zo iemand binnen de familie waarmee je eigenlijk geen zaken mee kunt doen. Wat bv wanneer de sloot niet onderhouden wordt zoals de gemeente dat nu voor de ogen heeft, of wat te doen wanneer de nieuwe eigenaar andere plannen heeft met de grond en de sloot daarvoor een ´oplossing´ bood? Wat doe je wanneer de eigenaar vertrekt, de camping verkoopt en de winst gaat opstrijken. Het eerste conflict ging tenslotte toch over ´de oorspronkelijke´ grondverkoop. Wanneer de eigenaar te goeder trouw is moet je natuurlijk wel zaken willen doen, altijd. Maar in blind vertrouwen en denken dat je slechts door een landmeting ´de boze beer´ wel onder controle kunt houden…hmmm.
Ik mag toch aannemen dat de bestemming van het perceel ‘groen’ blijft en niet dat de heer Tonneman via een opmerkelijke constructie voor een schijntje kostbare grond verwerft om op termijn zijn camping uit te breiden. Ik zeg niet dat het zo is, maar het zou zomaar kunnen dat deze verkoop van grond een compensatie is voor de campingeigenaar bij wijze van goedmakertje voor dingen die in het verleden fout zijn gegaan en die tot een jarenlang conflict heeft geleid tussen beide partijen. Met een gemeente, of het nu Den Helder of Hollands Kroon betreft, weet je het immers maar nooit. De lokale overheid heeft zich in het verleden niet altijd even betrouwbaar getoond….. En is bovendien zeer slecht in het erkennen van gemaakte fouten. Dan maar liever op een steelse manier de zaken recht zetten.