De eerste wandeling van dit seizoen was van Den Helder naar Julianadorp; deze kwam uit het mapje ‘fietsen, wandelen, varen’ wat gratis verkrijgbaar is bij CityMarketing Den Helder. Daarin staan meerdere wandelingen van zeer kort, de Audiotour van 1 kilometer bij het Reddingmuseum, tot lekker lang, een NS wandeling van 15,5 kilometer. In deze rubriek lopen we de Napoleonroute van 11 kilometer, mogelijk een leuke opsteker zo aan het begin van de zomervakantie. Hup, pak de kinderen bij de kladden en ga aan de wandel langs forten en een vuurtoren.
Het startpunt is te vinden bij de scheiding Middenweg / Marsdiepstraat en van hier kunnen we koers zetten naar Fort Dirksz Admiraal. De bouw daarvan werd nog net opgestart door Napoleon Bonaparte in 1811, voordat Nederland in 1813 weer onafhankelijk werd van Frankrijk. Het wandelpad loopt om de fortgracht heen, met uitzicht op de paraat staande kanonnen, richting het spoor. Heuveltje op en af, waarbij het net aan doorkomen is vanwege de bramenstruiken die flink woekeren. En dat niet alleen, ook het riet ontneemt zicht op het pad, we hadden een machete mee moeten nemen! Vlakbij het viaduct komen we het stukje bos uit en gaan we schuin aan de overkant weer het groen in.
Hier is het prettig wandelen via de gemaaide paadjes in het hoge gras met wat struiken en bomen. Water bij de hand dus veel insecten, maar jammer genoeg laten de enorme blauwe en wat kleinere rode libellen zich niet vangen voor een foto. Wel een kleine bruine vlinder, die keurig op een groen blaadje poseert. Het is de gamma-uil, een trekvlinder die we van april tot oktober kunnen waarnemen. Even verderop staat het bord ‘vlindergebied de Nollen van Dansgarn’, met daarop enkele andere vlinders, echter niet de gamma-uil.
Een bruggetje over en dan rechts achter het tuincentrum langs tot een sluisje met rood licht. De eerste regel van het gedicht ‘t Schrijverke van de Vlaamse dichter Guido Gezelle staat op de sluis. Het is mij alleen een raadsel, waarom de tekst is aangepast en er wat extra letters zijn ingevoegd. Wie het weet mag het zeggen en ondertussen wandelen wij door! Via de linie terug en door richting de Huisduiner polder. Het is een heerlijke oase van rust nabij het centrum en om de hoek waar wij wonen. Het pad dat door de polder kruist geeft zicht op van alles: fort Erfprins, de vuurtoren, de dijk en Huisduinen. Alles op de achtergrond, want de voorgrond is gevuld met paarden, koeien en ganzen. Het poldertje is een walhalla voor weidevogels en geef ze eens ongelijk. Dominerend in het landschap is natuurlijk die enorme vuurtoren de Lange Jaap, ons vertrouwde baken van herkenbaarheid, die we niet kwijt willen.
Zee en forten
Bij Huisduinen op de dijk is het volgende fort te vinden, fort Kijkduin. Goed nieuws voor die bij de kladden gegrepen kinderen: hier kun je naar binnen, dit is een museum met een zeeaquarium! Wij vervolgen onze weg bovenaan de dijk om wat extra wind te vangen. Uitzicht links op zee en rechts op fort Erfprins, waar we ook langs kwamen toen we door de polder liepen. Net voorbij het fort staat er een paaltje naast de stenen trap die nog net zichtbaar is. Een bankje met een infobord over de oeverzwaluwen en dan door in dit buitengebied, langs een rij deuren in een bunker, om bij het ziekenhuis uit te komen. Daarna volgt een spannend paadje in het Timorpark, het is kruip door sluip door in de bosjes. Met onverwachts een enorme bunkerwand, waarop graffiti de boventoon voert. We komen aan bij het eindpunt van deze wandeling in eigen stad. Een zeer gevarieerd rondje voorzien van water, groen en gebouwen en zeker een aanrader voor het strekken van de benen.
