ColumnPolitiek

Column: Het vertrek van jongeren uit de Noordkop

Advertentie:

De gemeenten uit de Kop van Noord-Holland willen voorkomen dat jongeren na het afronden van hun studie vertrekken uit de regio en bouwen aan nieuwe samenwerkingen met de Metropoolregio Amsterdam. Nu veel mensen in mijn omgeving aan de werkende fase van hun leven beginnen hoor ik steeds vaker de wens om terug te keren naar de Noordkop. Toch blijft de leegloop en vergrijzing een feit. Weinig afgestudeerden komen daadwerkelijk terug.

Ik ben zelf het bewijs dat het wel kan. Na het afronden van mijn studie in Amsterdam ben ik snel teruggekomen naar Schagen. De voordelen van de hoofdstad zijn aan mij beter besteed met de voorwaarde van een uur reistijd heen en terug. Hierdoor zijn de nadelen niet zo dichtbij. Wellicht zou ik forenzen, ware het niet voor een gebrek aan snelweg. Werk vinden in de regio is daarom een vereiste.

Makkelijker gezegd dan gedaan, al heeft het voor mij persoonlijk met wat geluk niet enorm lang geduurd om werk en een woning te vinden. Alsnog zie ik overal in mijn omgeving mensen die hetzelfde willen, maar waarbij dit niet lukt. Een betaalbare woning is niet makkelijk te vinden voor starters en passend werk in de Noordkop evenmin. Hierdoor is een situatie ontstaan waarin de overheid aangeeft dat zij meer jongeren willen en jongeren zelf ook graag in de Noordkop willen wonen, maar waar de juiste vestigingsvoorwaarden merkwaardig genoeg ontbreken.

Zonde, want de Noordkop is voor velen een verademing ten opzichte van de Randstad. De eigen omgeving is nog maakbaar en er is ruimte voor vernieuwing en initiatief. Andersom hebben jongeren de Noordkop ook veel te bieden. Regerende conservatieve opvattingen voorkomen een gezonde leefomgeving voor gemarginaliseerde groepen en er worden oplossingen voor problemen gevonden die al beter zijn opgelost. Bestuurders lopen achter de realiteit aan, omdat het ideaalbeeld van zelfredzaamheid belangrijker wordt geacht dan de vooruitgang. Creatieve beleidsoplossingen worden geridiculiseerd door de nuchtere inwoners, omdat zij zijn vastgeroest in verouderde idealen en niet open staan voor verbetering. Een focus op verjonging als tegengewicht voor de conservatieve status quo zou lonend zijn.

Als er bij gemeenten ook daadwerkelijk de ambitie bestaat jongeren naar de Noordkop te krijgen, moet er een hernieuwde focus op passende arbeid komen. Voor velen begint de zoektocht naar werk in Amsterdam. Boven het Noordzeekanaal is enkel vraag naar technisch geschoold personeel in bijvoorbeeld de zorg, agricultuur en defensie. Voor mensen met een andere achtergrond en hoger opgeleiden is het vinden van passend werk lastiger en er wordt weinig gedaan om hier verandering in te brengen.

Sterker nog, de instanties die zouden moeten zoeken naar een oplossing zijn zich in hun eigen wervingsstrategie amper bewust van de problematiek. Overheidsinstanties laten mondjesmaat jongeren binnen. Een handjevol per jaar op een organisatie van honderden medewerkers, terwijl al langer voorspeld wordt dat de lokale overheid door het vergrijsde personeelsbestand in de problemen komt wanneer deze groep met pensioen gaat. Daadwerkelijk investeren in de toekomst zit er vooralsnog niet in. Overheden wachten de uitdiensttreding af en kijken dan naar oplossingen. Het gevolg: Recent afgestudeerden kunnen niet terecht bij de overheid voor een baan en van een geleidelijke kennisoverdracht is geen sprake.

Overheden zouden het goede voorbeeld moeten geven door te focussen op vernieuwing van het personeelsbestand en daarnaast actief te zorgen voor het vergroten van het aandeel hoogopgeleide arbeid in de regio. Gebeurt dit niet, dan ontstaat een vicieuze cirkel van verpaupering en vertrek, waardoor de afstand met centrumregio’s alleen maar groter wordt.

Toon meer

Stijn Vos

Stijn Vos is werkzaam als politiek verslaggever bij Regio Noordkop. E-mail: stijn@regionoordkop.nl

2 reacties

  1. Ik heb het stuk met interesse gelezen echter, ik mis een invalshoek in deze column, of twee… Het stuk komt op mij nogal bureaucratisch over ondanks dat de schrijver erin nu juist afgeeft op bv de gemeente, zij zou een gebrek aan ambitie hebben en ook op ´de instanties´, die zouden zich op hun beurt ´amper bewust zijn van ´de´ problematiek´.
    Brede scholingsmogelijkheden zijn bijvoorbeeld een belangrijke pijler en vooral ook jongeren hebben daarnaast baat bij een perfect werkend openbaar vervoersnetwerk, een netwerk dat ook op de ´moeilijke uren´ gewoon doordraait en niet al vroeg in de avond stopt.
    Daarnaast is er de enorme teruggang in mogelijkheden tot vertier van de afgelopen decennia in de regio Den Helder, een ontwikkeling die ook al niet meewerkt. Mijn conclusie is; er is dus meer nodig dan slechts voorzien in arbeid en een huis.
    Enige slimme voorstellen tot die drie weliswaar minder essentiële pijlers voor een goed bestaan: onderwijs, openbaar vervoer en vertier (die ook zorgen voor een aantrekkelijke regio voor jongeren) zouden het stuk iets completer en voor mij persoonlijk ook geloofwaardiger hebben gemaakt.
    Een enkele stelling kan ik daarbij niet zo goed volgen: ´de bestuurder´ zou de zelfredzaamheid belangrijker vinden dan de vooruitgang, een progressie die dus opgehangen is aan ´arbeid en woning´.
    Deze twee, de zelfredzaamheid en de vooruitgang, zijn naar mijn idee namelijk nu juist complementair en samen aldus de basis voor innovatie en creativiteit, de huidige motor van de moderne dienstensamenleving en zij incommoderen bovendien de woningmarkt niet maar stimuleren die juist.
    Het marktprincipe dwingt hier en dat betekent dat als er vraag ontstaat naar woningen deze uiteindelijk ook gebouwd zullen worden, de huidige krapte is ons dus niet ´overkomen´ maar aan een handvol andere factoren te wijten hoewel opportunistische politici ons dat wel willen doen geloven.
    Ook het feit dat steeds meer ondernemingen in de huiskamer achter een computer ´ontstaan´ ondergraaft enkele stellingen van de schrijver, feitelijk kan steeds meer arbeid van hoogopgeleiden in de periferie van de Randstad plaatsvinden en mijns inziens is dat ook de reden dat de huizenprijzen van Den Helder tot Groningen steeds meer meedoen met de ´gekte´ uit de Randstad, dit zie ik dus niet alleen als een bijeffect.
    Hoogopgeleiden (en dus ook hoogopgeleide jongvolwassenen) kunnen hun vergaarde kennis in de huidige tijd heel eenvoudig naar de Randstad ´transporteren´ terwijl ze zelf lekker in het gebied van hun keuze kunnen wonen en zo nu net juist wél hun voorkeuren kunnen laten doen gelden wanneer het over hun eigen leven gaat. Ze pakken zo het beste van twee werelden.
    Aan het eind van de column komt de schrijver nog met een stevige conclusie waar ik me prima in kan vinden, hij roert het probleem van de instroming van jongeren bij de overheid aan, dit fenomeen is al zo oud als de wereld en zou in onze moderne maatschappij nu eindelijk eens opgelost moeten worden, dat is beter voor ons allemaal.

Wellicht ook interessant

Back to top button