Portret van een raadslid: Joke Vorstman

Ik kom aan bij het terras van C’est Si Bon in Den Helder. Joke Vorstman zit al aan een tafeltje in de zon en heeft een kopje thee voor haar op tafel staan. Ik schuif bij haar aan en bestel zelf koffie. Het is warm buiten maar er staat een lekker koel windje. Het is geen straf dat dit interview op het terras plaatsvindt.

“Waar komt jouw interesse voor politiek vandaan?” Vraagt Joke aan mij. Ik geef antwoord en ben even bang dat haar oprechte interesse er toe zal leiden dat de rollen straks omgedraaid zijn en dat ik meer aan het woord zal zijn dan zij. Dat bleek uiteindelijk niet het geval, deze over en weer zorgde juist voor een leuk gesprek.

Samen verbeteren
De partijnaam ‘Beter voor Den Helder’ doet mij denken aan een rechtse partij. Joke erkent ook dat het een wat nationalistisch gevoel met zich meebrengt, maar de partij kiest geen kleur: “Het is een beetje ‘oldschool’ om te praten over links, rechts en het midden vind ik. Dat is niet meer van deze tijd. Met de naam bedoelen wij: Het gaat goed in Den Helder, maar het moet nog beter. Wij zijn als lokale partij de grootste geworden en dat geeft wel een signaal af: Inwoners zoeken naar vertegenwoordigers die van Den Helder houden en het beste met de stad voor hebben.”

Samenwerking is voor Joke van groot belang: “Het liefst zouden wij zien dat de hele raad in een coalitie zit. Anders worden er vooraf al kaders gesteld door de regerende partijen, terwijl de rest ook democratisch verkozen is. Ik heb ook gemerkt dat iedereen in grote lijnen eigenlijk hetzelfde wil voor Den Helder. Iedereen wil een betere economie en meer werkgelegenheid en over het algemeen het beste voor de stad. Een gezamenlijk raadsprogramma moet dus kunnen.”

Liefde voor Den Helder
“Ik ben in Den Helder opgegroeid en ik woon hier nog steeds. Het mooiste vind ik dat wij omgeven zijn door de zee. Ik ben ooit drie maanden in Amerika geweest en ik kreeg echt heimwee naar de zee. Het geluid van de zee, dat hoor je hier altijd in Den Helder, als je het weet en als het windstil is helemaal. Dat miste ik echt, ik wist niet eens dat dat kon.” Ik luister ook even of ik het kan horen, maar het waait denk ik te hard.

“Maar goed, ik wilde wat van de wereld zien en ik heb familie in Amerika”, vervolgt Joke. “Toen ben ik daar heen gegaan en ben ik gaan rondtrekken met de ‘Greyhound’ bus. Achteraf had ik wel langer willen blijven, maar ik wilde na drie maanden echt heel graag terug. Toen bleek wel dat ik heel veel van Den Helder hou. Ik denk ook niet dat wij ooit nog weggaan. Mijn man en ik hebben wel heel veel van de wereld gezien, we zijn niet bekrompen, maar dit blijft onze thuisbasis.”

Uiteindelijk leidde haar betrokkenheid eigenlijk vanzelf tot haar functie als raadslid: “Ik ben altijd actief geweest binnen verschillende organisaties in het onderwijs en dat viel op. Ik ben toen benaderd door drie verschillende lokale partijen. Ik had een heel goed gesprek met Carlo Assorgia, de lijsttrekker van Beter voor Den Helder, en wij hadden gelijk een leuke klik. Wij denken hetzelfde over veel zaken en toen heb ik daarvoor gekozen.”

“Wij houden alle twee van Den Helder en hebben geen persoonlijk belang. Als je eigenbelang hebt is politiek niet voor jou. Ik ontferm mij over mensen die het moeilijk hebben, de zwakkere in de samenleving. Ik ben bijvoorbeeld voor een basisinkomen. Zo doe ik het ook als ik voor de klas sta. Alle kinderen zijn gelijk en als kinderen meer steun en hulp nodig hebben krijgen ze dat ook.”

Humanist
Jokes humanistische insteek is niet per se de drijfveer voor alle andere partijleden: “Wij zijn als partij heel gemêleerd en verschillen ook wel in politieke voorkeur. Ik word dan wel eens gekscherend GroenLinks genoemd, maar dat ben ik echt niet. Veel te oldschool, niet meer van deze tijd. Als je er een etiket op moet plakken noem de dan maar humanist. Maar als je binnen onze partij zou vragen wat zij er van zouden vinden dat mensen uit de bijstand wat meer bestedingsruimte krijgen dan zouden zij het daar allemaal mee eens zijn.” In plaats van een redenering vanuit ideologie spreekt Joke daarom liever over respect voor de ander.

Toen Joke als nieuw raadslid begon merkte zij dat ze nog veel moest leren, maar dit hoeft zeker geen barrière te zijn om politiek actief te worden: “Er was een gezamenlijk leerproces, maar dat gaat vrij snel. Het werk is veel praten en goed luisteren. De procedurele zaken zijn minder belangrijk en je hebt ondersteuning vanuit de griffie, die zijn fantastisch.”

Onderwijs
Joke praat ook veel over haar werk tijdens ons gesprek. De verbinding tussen het onderwijzeres zijn en de politiek lijkt sterk. “Ik ben leerkracht van groep acht bij de Dr. Jac. P. Thijsse School in de Visbuurt. Wij zijn een ‘vreedzame school’ en trekken dit ook door naar de ‘vreedzame wijk’. Hiermee zoeken we verbinding. We werken met wijkmediatoren en maken zo op democratische wijze afspraken in de wijk en de omgangsvormen.”

Toevallig gaat op dat moment de wethouder van het sociaal domein, Tjitske Biersteker, aan de tafel naast ons zitten. “Hé dat is Tjitske, wat grappig. Ik vertel net heel trots over de vreedzame school en de vreedzame wijk.” “Wat goed! Ga vooral zo door”, zegt de wethouder. “Nou wat toevallig”, vervolgt Joke. “Maar wij leren de kinderen dus dat contact met elkaar belangrijk is. Zo hebben wij laatst de mevrouw die tegenover de school woont een bos bloemen aangeboden omdat de bal van de kinderen regelmatig bij haar in de tuin beland. Het is belangrijk om het gesprek aan te gaan en op een sociale manier met elkaar om te gaan en dit leren wij de kinderen.”

“Allerlei organisaties die in de wijk zitten doen mee. De wijkagenten, het leger des heils, de wethouder”, wijst ze naar het tafeltje naast ons, “het buurthuis. Zo zijn we samen, met zijn allen, verantwoordelijk voor de wijk. De kinderen die doorgaan naar de middelbare school kunnen de lessen daar ook overbrengen. Volgend schooljaar gaan we beginnen met het vreedzame plein. Het schoolplein is ook een plek voor iedereen.”

Vooruitgang
Ik geef aan dat ik zelf heb gemerkt dat Den Helder vooruit is gegaan en vraag hoe zij dat ervaart. “Dat is goed om te horen. Ik ben zelf blij dat de stad en het centrum ontwikkelt. De werkgelegenheid en de sociale ondersteuning gaat vooruit. Ik ben wel trots op wat we hebben bereikt. Mijn portefeuille binnen de partij is onderwijs en daar zie ik ook verbeteringen. Er gebeurt heel veel in Den Helder en we vinden elkaar steeds meer. De verbinding wordt steeds beter.”

De laatste maanden van de raadsperiode ziet Joke graag nog een belangrijk agendapunt gerealiseerd worden: “Wij willen dat de discussie rondom het stadshuis nu eens afgerond is, zo snel mogelijk. Dat kan alleen als we vanaf oktober echt beginnen met verbouwen en renoveren. Deze discussie duurt in Den Helder nu al twintig jaar.”

Na het zomerreces dus. Eerst nog genieten van de vakantie. Met het vliegtuig naar Mallorca of Malaga heeft de voorkeur voor Joke en haar man. Daarna hoopt ze na de verkiezingen in maart te kunnen doorpakken. “Ik ga zeker door bij Beter voor Den Helder. Ik zou heel graag weer verkozen worden en doorgaan met het inzetten op onderwijs. Mijn hoop is dat we hier weer een HBO opleiding, een pabo bijvoorbeeld, kunnen realiseren. We hebben wel academische opleidingen, maar dat moet nog veel meer een gezicht krijgen.”