Hollands Kroon – Tegenwoordig zijn er veel opties: Het traditionele cremeren of begraven, maar er zijn nu ook natuurbegraafplaatsen. Binnenkort kun je daarnaast waarschijnlijk ‘geresomeerd’ worden in een drukvat. Om de begraafplaatsen toekomstbestendig te houden heeft de gemeente een vragenlijst opgesteld voor inwoners. Daarin kunnen zij aangeven wat hun wensen zijn voor na de dood.
Bij het vaststellen van de nieuwe verordening voor de lijkbezorgingsrechten liet het college al weten dat zij opnieuw wilde gaan kijken naar de begraafplaatsen in de gemeente. De behoeften van inwoners worden steeds diverser, zo bevestigden ook een aantal begrafenisondernemers uit de regio. Hierdoor is het de vraag of de veelal traditionele begraafplaatsen in Hollands Kroon nog wel kunnen voorzien in al die verschillende behoeften. Cremeren wordt steeds meer de norm, maar ook de natuurbegraafplaats is in trek.
Bedrijven uit Hollands Kroon die zich bezighouden met begrafenissen zien dan ook dat mensen uitwijken naar Koedijk. Daar is sinds kort de eerste natuurbegraafplaats van Noord-Holland. Op een natuurbegraafplaats gaan de graven meer op in de natuur. Een graf wordt nooit geruimd en blijft dus voor altijd. Er staan geen traditionele grafstenen en de graven liggen verstrooid over het gebied. In de enquête die de gemeente nu heeft uitgezet worden inwoners gevraagd of zij zouden kiezen voor zo’n vorm van begraven. Ook wordt gevraagd wat ze vinden van resomeren, waarbij het lichaam ontbonden wordt door een chemisch proces.
Faciliteiten en ruimte
Naast het peilen van deze behoeften wil de gemeente ook graag weten welke faciliteiten de inwoner van Hollands Kroon missen op de huidige begraafplaatsen. Daarbij kan gedacht worden aan herdenkingsbomen of zuilen, begraafplaatsen voor huisdieren of plattegronden met grafnummers. Ook wil de gemeente weten of inwoners het acceptabel vinden wanneer begraafplaatsen die weinig worden gebruikt door de gemeente worden gesloten. Ook is er ruimte over op sommige begraafplaatsen. De inwoners kunnen hun mening geven over de invulling van deze extra ruimte.
De vragenlijst kan tot 11 mei worden ingevuld via de website van de gemeente.
Ik was recent bij een begrafenis van een door mij zeer geliefd leraar uit de tijd die ik op het inmiddels (gelukkig) gesloopte Nieuwe Diep doorbracht. De man ging mij erg aan het hart en we hadden nog steeds contact met elkaar. We schreven elkaar en zo nu en dan zocht ik hem thuis op. De schooltijd is sowieso een tijd die geen mens van zijn leven ooit meer vergeet of hij nu positief of negatief (zoals in mijn geval) is verlopen. Ook aardrijkskundeleraar V. zal ik bv nog een leven lang en tot mijn laatste ademtocht met me meedragen. Die arme man verdween nog tijdens zijn werkzame leven gedurende een wandeltocht in Zuid-Frankrijk. Dat is inmiddels al tientallen jaren geleden maar niemand hoorde ooit meer iets van hem. V. was ooit mijn hulp en absolute steun geweest in zeer bange dagen en ik herinner me zijn vriendelijke gelaat nog tot in het kleinste detail.
De leraar die recent werd begraven had overigens geen bijster goede herinneringen meer aan het Nieuwe Diep maar wij weer wel aan elkaar, gelukkig. Hij werd begraven midden in de natuur en terwijl een oud-leerling van hem een instrument bespeelde kwamen we in een stoet aangelopen waarna hij op een prachtige plek diep in de koude donkere grond werd neergelaten. Het gebied waar hij nu ligt zelf, zal, dat licht tenminste in de planning, wanneer het eenmaal ´vol is ́ zelfs voor eeuwig een natuurgebied worden. Nou ja, eeuwig, totdat de zee dat weer neemt dat hem ooit ontnomen is natuurlijk en zo de resten van ons bestaan weer rigoureus weggewist zullen worden. Een traditionéle begraafplaats vind ik overigens een plek van grote rampspoed en dat komt puur vanwege de ´rijtjes´ die er zichtbaar zijn. Rijtjes maken dat mensen in zekere zin hun recht van bestaan kwijtraken, hun kleur verliezen terwijl ze juist met al hun gebreken en in hun volle glorie zichtbaar zouden moeten zijn. Rijtjes vervormen het menselijk brein ook; het begint al vroeg op de lagere school met het maken van groepjes voorwerpen en rijtjes getallen, daarna sta je in de rij bij gymnastiek, buiten staan de rijtjes fietsen, de schoolbankjes staan naar ´rechts gericht´ in een rijtje, overal zie je na je schooltijd een leven lang wachtrijtjes, ´s avonds bevinden mensen zich dan weer in woonrijtjes en ga zo maar door. Nee, er is geen sprake van dat ik ooit op een ouderwetse begraafplaats terecht kan komen, dat leg ik (muur)vast. Ik wil namelijk een mooi en sereen einde van mijn leven en bovenal: ik wil gewoon rustig ´liggen´ en dus eindelijk eens zonder die eeuwige irritante buren overal om me heen. Monddood of niet.