De wandeling van deze week begint bij het Startpunt in Valkkoog, een klein gehucht onder de rook van Schagen. Een dorp met één straat, de Valkkogerweg, er doorheen en volgens de statistieken nog zo’n 120 inwoners. Die veelal in mooie pittoreske huisjes of kleine villa’s wonen, dus we kunnen het dorp, ontstaan in 1170, het best omschrijven als klein maar fijn.
We hebben de wandelroute omgedraaid en lopen gelijk het dorp uit, langs het bord dat aangeeft dat we hier de bebouwde kom verlaten. Gelijk daarbuiten een kleine explosie aan veldbloemen met de prachtige paarse allium die erboven uitsteekt. De sierlijke ui wordt in Nederland steeds populairder en in juni staan ze overal in bloei. Onderweg op de wandeling komen we ook nog de blauwe korenbloem tegen, evenals de rode klaproos dus het kijkgenot scoort goed op dit rondje!
Hooi
Bij paaltje 42 moeten we het land in; we kijken nog eens goed, maar dit is echt de route langs de bedden met uitgebloeide tulpen. Een klein houten bruggetje over naar het volgende landgoed, waar de boeren bezig zijn te hooien. Het is aardig droog geweest, dus de geschikte tijd om het droge hooi binnen te halen. Als de wagens elders zijn, kunnen wij door en komen we weer op de verharde weg terecht. Langs andere boeren die bezig zijn, schapen met rode kleurtjes in hun vacht en verder alleen de weidsheid van het landschap. In tegenstelling tot Wieringen, waar wij ook graag wandelen, zien we hier geen ‘landschapsvervuiling’ door windmolens; alleen de Poldermolen bij Groenveld staat verderop, maar daar komt deze wandeling niet langs.
Dit stuk in de route komt ons bekend voor, het blijkt dat we hier vorig jaar ook liepen via de Groenveldroute vanuit Dirkshorn! Een klein doodlopend weggetje in naar het Gemaal Valkkoog, dat er tegenwoordig voor zorgt dat we droge voeten houden in de polder. Vroeger was dit een taak voor de molens, deze zijn er niet meer en het Gemaal heeft het overgenomen. Hier gaan we van de gebaande paden af en verlaten we tevens de Dirkshorn wandeling. Via een dijkje langs het water met aan de overkant de golfbaan. Na een houten brug volgt een bord van het Waterschap Groot-Geestmerambacht met informatie over onder meer rietbeheer, kikkers, vogels en otters. Jammer dat het bord door aanslag deels onleesbaar is geworden.
Handel aan huis
Deze wandeling komen we geen mini-biebjes tegen, denk dat de boeren geen tijd hebben om te lezen, maar wel handel aan huis. Rabarber, krieleitjes en eigengemaakte Cider van lokale appels meldt de verkoopstand. Naast de appels komen hier kool en aardappels vandaan, zoals we onderweg zien. Tot onze verrassing staat er opeens een rendier in het landschap, waar creativiteit met boomstammen al niet goed voor is! Een bordje richting verderop gelegen huizen zegt dat dit de ‘No Worries Road’ is en dat is toch prettig om via de straatnaam al aan te geven dat zorgeloosheid de boventoon voert!
Via kleine buitenwegen, af en toe een auto of fietser, gaat de route terug naar Valkkoog waar we net voor het dorp nog een bankje treffen. Ervoor een infobord over de polder Burghorn waar we over uitkijken. Daarna via die enige straat door het dorp terug naar de auto, geparkeerd naast de kerk, die fungeert als cultureel centrum in het dorp. Hier vinden lezingen en vooral fijne concerten plaats. Waar zo’n klein dorp al niet groots in kan zijn!
De wandeling van 8,5 kilometer was een prettig verblijf in de buitenlucht, we komen hier in de toekomst vast nog eens terug.
