Mark Versteeg één jaar gepassioneerd wethouder

Anna Paulowna – We ontmoeten elkaar op straat midden in een woonwijk in Anna Paulowna. Waarom hier?
“Omdat ik je graag iets wil laten zien. Dit is de buurt waar ik als kind ben opgegroeid. Het was een typische wijk met sociale huurwoningen uit de jaren ’70. Daar fietste ik vroeger rondjes om het blok en er is naast het garageblok nog steeds een zeer beperkt speelplekje met een schommel en een wipkip. Nog steeds niets veranderd. Als je dat afzet tegen de wijk waar ik nu woon, (Elshof -zuid) daar is een overvloed aan geweldige en uitdagende speelplekken voor kinderen, met eilandjes, klimrekken, kabelbanen, pannakooi, stepping stones door het water en nog veel meer. Als ik dat dan zie, dan zou ik dat eigenlijk aan ieder kind willen bieden en niet alleen aan kinderen die toevallig in een nieuwbouwwijk wonen.”

“Ik zou dus graag willen dat we gemeenschappen bouwen in plaats van alleen woningen. Dus niet alleen een huis, maar ook uitdagende omgevingen voor een kind, een omgeving waar je verbinding kunt maken, maar ook waar ouderen zelfstandig kunnen blijven wonen. Nu bouwen we vaak op reflex, omdat we bijvoorbeeld zorgwoningen nodig hebben, maar we zouden breder moeten denken aan een leefbare wijk waar gemengde onderdelen complementair zijn aan elkaar.”

Je bent PvdA wethouder en hebt ruimtelijke ordening, wonen, omgevingsvergunningen, visievorming, ruimtelijke kwaliteit, vastgoed & grondzaken, huisvesten statushouders, accommodatiebeleid (huisvesting) en motorcross als beleidsvelden. Als je de portefeuille overziet, waar ligt dan je grootste passie?
“Vooropgesteld dat ik alle onderdelen mooi vind, steekt voor mij woningbouw er qua urgentie toch wel bovenuit. Ik heb hier om de hoek, in 2008, ik was toen 24, samen met een vriend een collectief particulier opdrachtgeverschap (CPO) gestart om een aantal huizen te laten bouwen. Dat was in die tijd echt nog wel een beetje pionieren en ik ben er best wel trots op dat dit is gelukt. Daarnaast ben ik een aantal jaren voorzitter van de raad van toezicht van een woningcorporatie geweest, dus ja, daar ligt wel een passie!”

Je bent pas 39, en je hebt in mijn ogen al een indrukwekkende carrière achter de rug, raadslid, Statenlid, commissiegriffier, griffier en nu wethouder, waar stopt het?
“Ik jaag geen specifieke ambities na en ik had deze stap eigenlijk ook niet verwacht, want ik had het als griffier in Opmeer best naar mijn zin, maar soms komen er dingen of kansen op je pad waar je nauwelijks weerstand aan kunt bieden. Wethouder worden in je eigen gemeente is er zo één.”

Ikea-concept
Er ligt een enorme woningbouwopgave, gaat Hollands Kroon haar deel halen of zie je belemmeringen?
“Ik heb goede hoop dat we ons aandeel van de woondeal gaan halen. Mogelijk kunnen we zelfs de niet gehaalde conto’s van andere gemeenten nog overnemen, want het gaat hier best goed. Ik heb daarnaast hoop dat de provincie het beleid met betrekking tot de ‘rode contour’ en ‘bijzonder provinciaal landschap’ iets gaat verruimen om gemeentelijke plannen meer mogelijk te maken. Dat zou enorm helpen om de woningbouwopgave te realiseren.”

“Qua bouwcapaciteit lijkt er nog geen probleem te zijn en we zien ook steeds meer de beweging naar geprefabriceerde woningen zowel in hout als met beton. Alles wordt in de fabriek gefabriceerd en daarna op locatie vanuit bijvoorbeeld zesenveertig losse delen in elkaar geschroefd. Haast een beetje het Ikea-concept, maar het betekent natuurlijk veel voor je bouwtijd en stikstofuitstoot. Het scheelt daarnaast ook of een ontwikkelaar op de juiste manier participatie toepast, omdat je merkt dat er dan minder bezwaar of beroep op wordt ingesteld en dan loopt zo’n proces ook lekker vlot door. Los daarvan vinden we het van groot belang dat onze inwoners vroegtijdig worden betrokken bij ontwikkelingen in hun directe leefomgeving.”

Je bent nu één jaar wethouder, hoe bevalt het?
“Ja ontzettend goed, het is intensief maar ik vind het ontzettend mooi om me samen met mijn collega’s overal tegenaan te mogen bemoeien. Het was vanuit de functie van griffier wel weer even schakelen, omdat je daar veel meer op het proces zit en ik nu veel meer de inhoud in wordt getrokken, waarbij je belangen moet afwegen en knopen moet doorhakken.”

Heb je hobby’s?
“Ik sportte eigenlijk best wel veel, zoals zaalvoetbal, fitness en basketbal, maar sinds 2006 ben ik in de gemeenteraad gekomen en daarna in Provinciale Staten, maar ik was ook lid van diverse raden van toezicht en dat zijn vrijwel allemaal dingen die in de avonduren plaatsvinden. Zeker als je als gezin kinderen krijgt, dan is tijd wel je grootste vijand, omdat ik eigenlijk meer wil doen dan er in een week past. Dus van hobby’s komt het al een tijdje niet echt meer.”

Je hebt een groot netwerk vanuit de gemeentelijke organisatie in Den Helder tot je werk in Provinciale Staten, maar ook in de rest van de regio. Is dat belangrijk voor je werk?
“Ja, dat is belangrijk, de lijntjes zijn heel kort en je legt daarmee ook heel gemakkelijk contact. Dat levert voordelen op, maar uiteindelijk moet je ook zien om dat functioneel om te zetten in resultaat. Je merkt ook dat het bijvoorbeeld helpt dat Harmen Krul nu in Den Haag zit. De woorden ‘Kop van Noord-Holland’ zijn nog nooit zo vaak gevallen in de Tweede Kamer. Het is belangrijk dat we zichtbaar zijn voor ‘Den Haag’ en het rapport ‘Elke regio telt’ helpt daar natuurlijk ook bij.”