Den Helder – Samen met jonge vluchtelingen van De Doggerij in Den Helder onthulde wethouder Tjitske Biersteker op 21 maart het kunstwerk ‘Vuurtoren van Verhalen’. De jongeren maakten het kunstwerk samen met kunstenaars van stichting De Werkelijkheid. In het kunstwerk zijn verhalen over het verleden en de toekomst van de jongeren verwerkt.
Bezig zijn met kunst en verhalen is belangrijk voor de jongeren, ziet hun begeleider Paulo Tukuatele. “Het is een manier waarop ze hun verhaal kunnen vertellen, op die manier kunnen ze hun emoties kwijt en een beetje hun verdriet verwerken”, vertelt Paulo. De jongeren hebben veel meegemaakt, maar staan ook nog aan het begin van hun leven en daarom is juist ook de toekomst van de jongeren erin verwerkt.
Wethouder Tjitske Biersteker vindt het kunstwerk exemplarisch voor de jongeren zelf: “Het is een verbinding tussen wat ze achter hebben moeten laten en wat hun kijk is op de toekomst en dat vind ik heel mooi gedaan”.
De verhalen zijn afkomstig uit het leven van de jongeren zelf en laten alle aspecten zien. “Je ziet bijvoorbeeld een tekening van een familie op zee in een klein bootje, dat is duidelijk een verwijzing naar de vluchtelingen uit Syrië”, vertelt Senad Alic. Hij is artistiek leider van stichting De Werkelijkheid, de groep kunstenaars die het project hebben bedacht.
“Kunst is leven en leven is kunst.”, zegt Paulo, “Deze projecten moeten doorgaan, want het is iets dat leeft voor deze jongeren. Het is voor hen echt een manier om hun emoties te delen”. Senad heeft nog een boodschap voor de jongeren: “Je moet geloven in wat je doet. Blijf geloven in wat je doet en dan komt het goed. Dan kan je je dromen waarmaken”.
verschrikkelijk gedrocht, behoorlijke uitstraling van die IS vlag
Komt zo bekend voor, volgens mij heb ik het al eens gezien…
Het zal u vast wel duidelijk zijn dat dit kunstwerk niet is gemaakt door de jonge vluchtelingen die op de Doggerij wonen, maar door stichting De Werkelijkheid, de groep kunstenaars die het project heeft bedacht. Wellicht hebben de jongeren een kijkje genomen bij het werk in uitvoering, en misschien hier en daar een hand- en spandienst geleverd of een ideetje geöpperd, maar daar hield het waarschijnljk wel mee op. Je weet hoe dat gaat: je moet die kinderen er met de haren bij slepen, die zitten liever achter de pc of zwerven bij nacht en ontij over straat. En dat de projectleider zegt dat ‘deze projecten moeten doorgaan, omdat het leeft voor deze jongeren’, tja, wat moet je daarmee: hij mag dan lid zijn van de Werkelijkheid, maar hij leeft er kennelijk wel buiten.