
Den Helder – Vrijwilligersorganisatie Humanitas heeft door heel Nederland een heleboel vrijwilligers. Zo ook in Den Helder. Deze vrijwilligers helpen mensen tegen onder andere eenzaamheid, financiële administratie en opvoeding. In MFC ’t Wijkhuis organiseerde Humanitas een vrijwilligersdag met workshops.
Humanitas is over heel Nederland verspreid en telt ruim 75.000 vrijwilligers. In de Kop van Noord-Holland heeft Humanitas ruim 400 vrijwilligers. Zaterdag organiseerde Humanitas in MFC ’t Wijkhuis een vrijwilligersdag voor de mensen in en rond Den Helder. De insteek van de dag was om de vrijwilligers bij elkaar te brengen en elkaar te leren kennen. De vrijwilligers konden zich inschrijven voor een workshop in de ochtend en in de middag. Zo konden ze zich opgeven voor onder meer de workshops Djembé, Mindfulness en Zingeving. Veel verschillende soorten workshops, de ene die zorgt voor inspiratie en de andere weer meer voor verbinding.
De workshop Djembé zorgde voor veel muzikale vreugde: “Heel inspirerend, heel leuk, je wordt er hartstikke vrolijk van”, zegt één van de vrijwilligers. Een andere vrijwilliger die al 25 jaar bij Humanitas vrijwilligerswerk doet, vindt het erg fijn dat Humanitas dit soort dagen organiseert: “Niet dat je perse beloond moet worden, maar dat je, je collega’s ziet in een andere setting”. Ook voor de vrijwilligers die pas net bij Humanitas zijn aangesloten is het erg prettig: “Je herkent elkaar nadat je een aantal keer geweest bent, het geeft een beetje een thuis gevoel”.
Het lijkt me een ontspannen en leuk tijdverdrijf om mensen waarvan je vindt dat die hulp nodig hebben een hand toe te steken. Vooral wanneer het de bedoeling is om eerst ´op cursus te gaan´ natuurlijk want ´hoe moest dat allemaal ook alweer´, je hand naar een vreemde uitsteken? Het voelt eerlijk gezegd ook niet echt prettig om kritisch te zijn naar mensen die in al hun onschuld samen gaan trommelen. Hoewel zij natuurlijk wel ernstig uit de maat trommelen want waar een koud klimaat heerst weet men nu eenmaal geen maat te houden en wel omdat het verstand en het gevoel er altijd hun eigen ritme afdwingen (let daarom vooral op de 6 handjes in het filmpje bij dit artikel die gelijktijdig maar volledig fantasieloos en met strakke handpalmen op en neer gaan). Wat bezielt een organisatie toch om oudere dames (en twee zichtbaar eenzame heren, let op de lichaamstaal en dus de armen van die twee heren die straf voor de borst gevouwen zijn) te proberen op een pad te sturen dat door hen helemaal niet goed meer te bewandelen lijkt? Is het wellicht ´het geloof´? Wil men verveling bij ouderen tegengaan en vanuit marktdenken die groep melancholieke ouderen weer de eenzame mens laten opzoeken, een onbezochte landgenoot die niet meer naar een verzorgingshuis mag tegen de eenzaamheid. Zoiets als ´de lamme helpt de blinde´?
Nee, meest waarschijnlijke is het wel dat men op kleinburgerlijke wijze het eigen salaris (meer dan 40.000,- euro per jaar gemiddeld…, Humanitas is nu eenmaal ´gevestigd´ en dan stijgen de lonen altijd mee) zeker wil stellen met wellicht als secundaire (en naar buiten toe geventileerde) drijfveer om zonder enige private verplichtingen en dus in zekere zin vrijblijvend (want men werkt tenslotte voor een organisatie) ook graag nog wat ´het goede in mensen losmaakt´. Het lijkt allemaal een beetje op een halfbakken Hollands aftreksel van het Amerikaanse landelijke ´vrijwilligersvangnet´.
Daar zag ik dat hulpeloze getrommel zelf met eigen ogen ook eens opgevoerd worden, echter is er een verschil, daar wordt namelijk getrommeld door dames met (ernstig) overgewicht. De verschillen in welvaart zijn in Amerika natuurlijk ook makkelijker fysiek herkenbaar.
Een organisatie voor menselijkheid in een welvarend land is een regelrechte contradictie want ´menselijk zijn´ ben (en was) je, ook als medewerker van Humanitas, tenslotte elke dag al; bij het ontbijt bijvoorbeeld zonder een ochtendmens te zijn of wanneer je boos bent op iemand in het verkeer of zélfs ook wanneer je een politieke keuze in het stemhokje maakt waar je niet en nooit voor je idealen koos maar zonder dat je het misschien besefte altijd voor je portemonnee.
En in een zorgzame samenleving schiet een organisatie die op professionele wijze dat wat de samenleving zelf liggen dan maar laat uitvoeren tegen (forse) betaling toch geen wortel, zou je zeggen.
Ja, een organisatie als Humanitas zegt wel duidelijk iets over onze samenleving en dat is wat mij betreft wat anders dan je zo op het eerste gezicht zou denken.
80 jaar geleden schreef een meisje op een zolderkamer in Amsterdam een dagboek dat na haar dood een bestseller werd.
Hoop je dat zoiets met jouw lappen tekst gaat gebeuren; woinsk?
Want je schrijft dit echt alleen om je eigen gedachten te ordenen.
Niet voor de lezers van RegioNoordkop !
U bent vast geen boeddhist!