Anna Paulowna – Aanvankelijk was er veel over te doen. Het college van Hollands Kroon wilde graag vier gebiedsregisseurs en de raad voelde zich wat overvallen toen de advertenties al verschenen was de raad, ondanks toezeggingen, nog niet geïnformeerd. Daarna zijn de plooien gladgestreken en inmiddels zijn de vier gebiedsregisseurs dus al ruim een half jaar aan de gang, maar wat doen ze nu eigenlijk?
Regio Noordkop sprak Joyce Prins, de gebiedsregisseur van de Wieringermeer en liep een half dagje met haar mee. We ontmoeten elkaar in het Kroondomein in Hollands Kroon waar Joyce me eerst een presentatie geeft over wat het werk van de gebiedsregisseur nu daadwerkelijk behelst in de praktijk en hoe deze is ingebed in de gemeentelijke organisatie. Joyce is afgestudeerd als sociaal geograaf. Kort gezegd kijkt zo’n sociaal geograaf welke invloed mens en omgeving op elkaar hebben. Ze heeft haar sporen als wijkcoördinator in Den Helder en Julianadorp verdiend, waarna ze ook nog een uitstapje naar provincie Noord-Holland heeft gemaakt als adviseur Ruimtelijke Ordening en deze kennis komt haar in haar huidige rol goed van pas.
Wat is gebiedsregie?
Organisatorisch staat de gebiedsregisseur net als de programmamanager tussen de directie en de zelfsturende teams in, maar dan meer haaks erop, omdat zij vaak dingen van buiten naar binnen brengen. De functie van gebiedsregisseur is voor het contact met ‘buiten’ (de inwoners, ondernemers en instellingen) en weten wat er speelt binnen het gebied. Joyce legt uit dat de normale werkwijze van de gemeente Holland Kroon is om vanuit de beleidsteams te werken aan de doelstellingen, vermeldt in het coalitieakkoord en de begroting. Hierin zoekt de gemeente de samenwerking op met de inwoners, ondernemers en instellingen. Dat gebeurt als het ware van binnen naar buiten. De gebiedsregisseurs zijn in het leven geroepen om de samenwerking met bewoners en organisaties en de leefbaarheid in dorpen en buurten te versterken. Zij werken eraan om de verbinding van buiten naar binnen te verstevigen.
Onderstaande visualisatie maakt dat meer duidelijk:
De richting waarin Gebiedsregie werkt is dus wezenlijk anders dan wat de organisatie van nature deed. Dit is een meerwaarde als je als gemeente beter wilt inspelen op de gevoeligheden en emoties in een dorp of als beter wilt samenwerken met bewoners, ondernemers, organisaties. Want samenwerking met andere stakeholders is niet altijd vanzelfsprekend. Kortom, de gebiedsregisseur bouwt een brug tussen de gemeente en het gebied en zorgt ervoor dat deze twee werelden elkaar beter begrijpen.
In het begin had ze het gevoel dat ze door de ambtelijke organisatie werd gezien als ‘de bewonersvertegenwoordiger’ en door de bewoners juist weer als ‘de gemeentevertegenwoordiger’. Dat gevoel is inmiddels wel redelijk vervaagd. Vaak gaat het ook om de wederkerige vertaalslag tussen de soms als abstract ervaren systeemwereld van de overheid en de leefwereld van de inwoner. Verder geniet ze zichtbaar van haar werk en vind het prachtig om kleine sociaal maatschappelijke puzzels op te lossen.
Oude Zeug
Als we in de auto stappen om concreet zo’n ‘projectpuzzel’ bij de Oude Zeug te bekijken vertelt Joyce over de veelheid aan ontwikkelingen in het uitgestrekte gebied van de Wieringermeer, zoals windmolenparken, campus de Terp, buitendijkse plannen met Zonne atollen, datacenters, 150 en 380 KV stations als gevolg van aanlanding wind op zee, Agriport, OER-trajecten en bietentransporten.
De Oude Zeug, een kleine in onbruik geraakte haven aan het IJsselmeer, blijkt gerelateerd te zijn aan bietentransport. Joyce legt uit dat de provincie Noord-Holland graag het bietenvervoer over de weg naar Friesland wil verminderen en dit transport liever per schip vanuit de Oude Zeug ziet plaatsvinden. Het probleem hierbij is dat de wegen rond Kreileroord waarover de aanvoer naar de haven moet plaatsvinden allemaal erg smal zijn en de bewoners dit niet zien zitten mede vanwege de veiligheid van fietsers.
“Ik ben toen ingestapt op het project vanwege het gevoel van onrust bij de inwoners. Ik heb daarbij gezorgd voor een gesprek tussen de gedeputeerde en de bewoners waarbij de intentie van de provincie en maatschappelijke onrust is besproken Feitelijk heb ik gewoon een overlegtafel neergezet en er is nu van beide kanten beter begrip en oog voor de problemen van de andere kant van de tafel. We zijn er nog niet, maar we zijn in elk geval met elkaar in gesprek en een samenwerking met bewoners staat nu op stapel. Eigenlijk ben ik dus soms ook een soort mediator of relatietherapeut”, concludeert ze lachend.
