Eén van de eerste loopjes die we via het wandelnetwerk liepen in 2020 was de blauwe route vanuit Burgerbrug. Een tocht van 8,5 kilometer die wij grappig vonden vanwege het vee, nieuwsgierige pinken, die meeliepen in het weiland. Goed moment om deze nog eens te doen, nu voor de wandelrubriek. We rijden naar Burgerbrug en missen het bekende startpuntbord; er is informatie over exposities en activiteiten, maar hier stond twee jaar terug toch een bord?
Gelukkig hebben we de route nog in het hoofd zitten en zijn er de paaltjes en pijlen, dus op pad langs de Grote Sloot het dorp uit. Dat water ligt vol met waterlelies en daar kijkt, volgens het naambord op de gevel, Villa Bankroet op uit. Tja, dan heb je zo’n huis en geen geld meer, gelukkig is het uitzicht gratis! Verderop bij Camping de Horizon bloeit het Beemster Bijenlint, een initiatief van Cono Kaasmakers om een bijdrage aan de natuur te leveren. En weer even verderop gaan wij het weiland in en zien we al die ingezaaide bloemen bloeien dat het een lieve lust is.
Koe is zen
We volgen de route langs de slootrand en laten het vee met rust zoals aangegeven op het bordje. Een koe onderweg is wel heel erg zen en blijft rustig doorbadderen als wij langs lopen. Na het tweede weiland gaan we over een bruggetje en dan de dijk op. ‘Om na te denken heb je overzicht en weidsheid nodig’ is de tekst op het bankje bovenaan de Westfriese Omringdijk. Een uitspraak van Joost Zwagerman, de schrijver, die in 2015 overleed. Het bankje dat als eerbetoon is geplaatst biedt zeker dat weidse uitzicht met het rustieke dorpje Eenigenburg als middelpunt in de skyline.
Over de dijk gaan we voort en lopen Krabbendam in en uit, de route tipt slechts de buitenkant van het gehucht aan. Wie meer wil zien kan uiteraard een rondje dorp doen! Op een paar fietsers na is het rustig op deze wegen, het is in de weekenden een favoriete dijk bij fietsers en motorrijders; wij zijn echter doordeweeks op pad. Na de dijk komen we uit bij het Noordhollands Kanaal en hier bevindt zich sinds 1556 de Jacob Claessesluis. De sluis is niet meer operationeel, maar is vijf jaar terug wel gerenoveerd omdat het een monumentale en karakteristieke waarde heeft. Er staat een picknick tafel naast, waar even gerust kan worden na het lezen van het infobord.
Windpark Zijpe
Dit is even een rumoerig stukje in de route, want aan de overkant van het water loopt de N9 en dat verkeer raast door. Het pad loopt langs Windpark Zijpe en dan volgt het laatste stuk door de weilanden, daar waar we toen die beestenbende troffen. Pijltjes op het hek, maar tot onze ontsteltenis loopt daar nu schrikdraad bovenlangs. Het is even rondkijken, maar staande voor het hek en dan naar rechts is er een hek zonder deze prikkelende stroomdraad. We wandelen echter niet meer samen met het vee in hetzelfde weiland, wel lopen ze een poosje mee aan de andere kant van het draad en het slootje dat ons scheidt.
We komen uit bij de Grote Sloot aan de overzijde van het begin van de route en hebben genoten van een portie buiten zijn en buitenlucht. Twee keer dit rondje gelopen en wie weet volgt er ooit nog een derde keer…
