Den Helder – Studenten middenkader engineering werken op de Techniekcampus van scholengroep Vonk aan hun eigen elektrische racekarts. Uiteraard doen ze dat niet zomaar; tegen het eind van het schooljaar moeten de voertuigen klaar zijn om het tegen elkaar op te nemen in een interne Vonk-cup.
Hoog achterin het gebouw van de Techniekcampus in Den Helder Staan vier chassis in een eigengebouwde pitstraat. Vier teams verdeelt over 16 leerlingen werken hier druk aan hun eigen ‘ERA-cup car’, een elektrische kart aangedreven door een accu die ook te vinden is op de meeste elektrische fietsen. Guy Zonneveld, docent en instructeur op de campus, begeleidt de leerlingen in de richting middenkader die de karts bouwen. “De leerlingen maken een elektrische kart aan de hand van een bouwpakket, en elke groep is zijn eigen kart aan het maken. Zelf ontwerpen, zelf uittekenen, en zelf bouwen.” De bouwpakketten worden aangeleverd door onderwijsgroep Consortium, en bevatten een aantal basismaterialen. Vervolgens is het aan de leerlingen om hier een volwaardige racewagen van te maken.
Een opdracht die makkelijker lijkt dan het is, vertelt Edwin Daudeij. Samen met zijn groep bouwt hij aan een van de wagens, en er is veel om rekening mee te houden: “We moeten zelf kijken hoe we dingen willen implementeren. Bijvoorbeeld, waar plaats je de motor? Dat heeft veel effect op de uiteindelijke prestatie van de kart”. Ook elektra, de overbrenging van de tandwielen, en het te gebruiken plaatmateriaal van het carrosserie zijn volgens Edwin belangrijke overwegingen. “Sommige teams kiezen voor metaal, anderen bijvoorbeeld voor plastic. Wij zijn voor metaal gegaan omdat we dat mooier vonden en het makkelijker te bewerken is, maar als we te veel gebruiken wordt de kart weer te zwaar.”
Creatief denken
Met de zelfgebouwde ERA auto’s worden studenten uitgedaagd om mee te rijden in nationale en internationale ‘ERA cups’. Echter, om mee te dingen naar een kwalificatie voor de wedstrijden moeten de voertuigen via een strakke blauwdruk worden gebouwd, iets wat Zonneveld niet ziet zitten. Hij wil zijn leerlingen juist uitdagen buiten de gebaande paden te laten denken, en dat wordt belemmerd door het regelement: “Wij proberen juist onze leerlingen wat eigen initiatief te laten tonen. Dan krijg je geheid dat je buiten de richtlijnen gaat, en dan val je al buiten de boot voor de officiële races”. Een gedachtegoed wat in lijn ligt met het projectmatig werken waar de school zich mee bezig houdt, weet coördinator Hans Pranger: “Dat projectmatig lesgeven werkt ook beter. Leerlingen worden uitgedaagd om creatief te zijn. Tijdens het bouwen hebben de leerlingen soms specifieke wiskunde nodig. Als ze zoiets tegenkomen stappen ze naar een wiskundeleraar voor hulp, en zo blijft de informatie veel beter hangen”.
Met het bouwen van de auto’s doorlopen de leerlingen een proces zoals dat ook bij toekomstig werkgevers zal verlopen: “Leerlingen beginnen echt van voren. Ze doorlopen het proces van plannen tot de uitvoering, en de uiteindelijke oplevering”, vertelt Zonneveld. Omdat de leerlingen door de aanpassingen aan de karts niet mee kunnen doen aan de ERA wedstrijden, is Zonneveld van plan om een interne cup te organiseren waar de leerlingen hun voertuigen tot het uiterste kunnen testen. Er moet wel doorgebouwd worden door de leerlingen, want Zonneveld hoopt snel te kunnen starten: “De bedoeling is dat we er in de lente van dit jaar nog mee kunnen racen”.
Ik zie zelf alleen maar nadelen aan ´elektrisch rijden´: je moet langdurig tanken voor een zeer korte actieradius, er zal sprake zijn van een voor (nu al) tientallen jaren overbelast elektrisch netwerk, de elektro auto´s zijn gewoon ronduit stinkduur om aan te schaffen, er zijn niet te vergeten de te produceren vervuilende accu´s (die geven bij productie een enorme CO2 uitstoot) en er is de significante toename aan (onzichtbaar) fijnstof (en dus van allerlei ziektes) door razendsnelle bandenslijtage (die ontstaat vooral door het toegenomen gewicht van de auto´s en het enorme koppel), in vergelijking met benzine scheelt dat meer dan 100%, dan is er nog die afschuwelijke ´cockpit´ met het razendlelijke, leeg en koud aandoende computerscherm, en als laatste niet te vergeten: de ellende die ik persoonlijk ervaar van de totale vervlakking van de emotie die het autorijden ooit met zich meebracht. Dat laatste argument is natuurlijk een totaal´kul´argument nu het waterpeil buitendijks stijgt maar voor mij persoonlijk staat het stiekem toch helemaal bovenaan, hoewel de jeugd ´het gefluit´ van een elektromotor nog wel een tijdje zal aanspreken… Wie overtuigt mij van het bestendige plezier en de lol in het rijden van een elektrische auto?