Column: Wat het Rehorstpark zegt over georganiseerde participatie

De leden van de Helderse gemeenteraad vinden burgerparticipatie erg belangrijk. Inwoners moeten gehoord worden zeggen ze. Daarom praten zij met ze en luisteren zij naar hun verhalen, klachten en wensen. Ook zijn er steeds meer georganiseerde vormen van participatie, die in abstracte vorm wel worden toegejuicht maar waar in werkelijk het proces enorm stroef loopt.

Niemand weet ook eigenlijk waar inwoners nou wel en niet over horen mee te praten en wat de gemeenteraad zelf moet beslissen. De lijnen zijn onduidelijk waardoor georganiseerde participatie met kritische ogen wordt bekeken door de politiek en als onbevredigend wordt ervaren door de inwoners. Dat heeft niets te maken met organisatorische problemen, maar komt simpelweg omdat deze vorm van participatie een bedreiging vormt voor de politiek.

Deze bedreiging blijkt uit de discussie van begin deze week rondom de woningbouw bij station Zuid in Den Helder. Het aangrenzende Rehorstpark mag volgens een meerderheid van de raad niet ter discussie staan tijdens het aanstaande participatietraject. Dat dit niet wenselijk is zouden de raadsleden namelijk al gehoord hebben van de omwonenden, terwijl de georganiseerde participatie nog moet beginnen.

Een overduidelijk voorbeeld van de wijze waarop de politiek graag omgaat met participatie: Subjectieve selectie van meningen en het doelbewust vaag houden van de burgerlijke input. Hierdoor kan iedereen claimen de publieke opinie achter zich te hebben. Vervolgens hoor je zinnen als: “Wij horen van alle kanten dat dit een heel slecht plan is.” Misschien wel een van de meest gehoorde (non)argumenten binnen de Helderse raad. Hoewel totaal nietszeggend en oncontroleerbaar, vrezen vertegenwoordigers nu al de dag dat zij dit niet meer kunnen gebruiken door georganiseerde vormen van participatie.

Als participatie georganiseerd en geregistreerd wordt, kun je namelijk gewoon met percentages aantonen of het door jou gepresenteerde sentiment wel juist is en of jouw steekproef wel representatief is voor de gehele Helderse bevolking. Laat ik alvast antwoord geven op het tweede facet: Nee die is niet representatief, want het zijn altijd dezelfde paar procent van welbespraakte en welvarende burgers die hun mening weten door te geven aan de volksvertegenwoordigers.

De wijze waarop de politiek in Den Helder momenteel omgaat met burgerparticipatie is een totale farce. Bij de agendabepalende vormen van participatie blijven zij doelbewust vaag en zonder bron. Nu blijkt dat als dat in gevaar dreigt te komen door georganiseerde participatie zij doormiddel van moties simpelweg zorgen dat zaken de agenda niet halen. Dit gebeurt nu exact in het geval van het Rehorstpark. Ik heb met stijgende verbazing gekeken naar de raadsvergadering waarin de motie werd aangenomen. Niet één raadslid sprak zich uit over de totale hypocrisie waarmee de raad omgaat met deze kwestie.

De hypocrisie van een gemeenteraad die een week eerder haar college verwijt onvoldoende oog te hebben voor de inwoners en vervolgens op verkapte wijze hun invloed beperkt is wat vooral steekt. Het is mij duidelijk geworden dat georganiseerde participatie niet wenselijk is voor lokale politici, omdat kwantificeerbare en geregistreerde resultaten niet weerlegbaar zijn. De politiek wil de mogelijkheid behouden om de meningen van inwoners zo te presenteren dat het hun het beste uitkomt.

Ik zeg niet dat we over elk agendapunt inspraak moeten hebben, ik geloof in een vertegenwoordigend systeem. Raadsleden die hun taken serieus nemen weten waar hun electoraat voor staat. Maar stop met het vertellen van het incorrecte verhaal dat inwoners mee mogen beslissen en heb vertrouwen in een gecentraliseerd, representatief en proportioneel bestuur. Neem dan gewoon het standpunt in dat je vindt dat de gekozen vertegenwoordigers mogen beslissen en mogen opkomen voor enkel hun eigen achterban en neem inwoners niet in de maling door hun meningen selectief te presenteren voor eigen politiek gewin.

Mobiele versie afsluiten