Vorig jaar in deze rubriek de Waarland “Schaapskuilmeer route” en nu pakken we de andere kant het dorp uit. Het ‘Kleine Rondje’ van het wandelnetwerk was één van de eerste corona wandelingen die mijn man ik maakten tijdens de lockdown in 2020. Meestal wandelden wij in eigen stad met een terras als pauzepunt en toen verlegden wij de grenzen. Deze wandeling heeft ons verrast, dus nu zin in de herhaling en het volgen van de groene pijlen.
Startpunt is de 490 jaar oude Waertmolen, we gaan in noordwestelijke richting het dorp uit. Vlak voor de Weelweg staat het voormalige café de Posthoorn, inmiddels al zo’n tien jaar gesloten. De aanwezigheid van een wietplantage op zolder, door de huurder, was mogelijk lucratief maar niet verstandig! Op de Weelweg is het opletten, hier is geen stoep en loopt de wandelaar op het fietspad; iets wat op het eind van de wandeling ook het geval is.
In deze buitengebieden staan mooie stulpjes met bijbehorende tuinen. Nieuwsgierige kippen in een voortuin komen naderbij, maar ik kan ze niet aaien. Dat dacht ik even, omdat ik een paar dagen eerder bij vrienden een kip op schoot had! Een knuffelkip als het ware, deze zijn echter niet zo handtam. Net voor de Weelbrug gaan we langs het water de Oostkade op en lopen we een stuk van de Leijenroute, die ik vorig jaar in augustus beschreef.
Aan de overkant ruime villa’s, her en der liggen wat bootjes langs de kant en de Oekraïense vlag wappert in de wind. De gele lis steekt zijn kop op en als we het water verlaten staan de landjes links en rechts van de weg vol veldbloemen. Het is enorm rustig, de Oostkade is geen doorgaande weg en aan het eind moeten fietsers omdraaien. Hier kun je uitsluitend wandelen, eerst door een hekje, daarna via vlonders naar de brug over de Boomervaart.
Jonge ganzen
Honden kunnen niet mee, want dit is het domein van de schaapskudde van Groot. Witte en zwarte schapen, best nieuwsgierig maar net als de kippen buiten handbereik. We storen ze verder niet, ze houden van rust en zijn bezig met hun geliefde hobby: grazen! Links van de grasdijk in het weiland maken luid gakkende ganzen duidelijk aanwezig te zijn. Ze hebben jonge ganzen, maar op de dijk treffen we ook veel opengebroken eieren aan. Roofvogels of mogelijk een vos hebben dit op hun geweten? Die eieren zijn tot hier aan toe, maar we treffen ook veel schelpen van mosselen aan op de dijk; een vreemde plek voor de mossel, hoewel internet ons later vertelt dat er ook ‘zoetwater mosselen’ zijn.
Dierenpark
Dit laatste deel komt overeen met het begin van de Schaapskuilmeer route, die begint en deze eindigt bij het dierenpark met onder meer lama’s, herten, pauwen en zelfs een kalkoen die luidruchtig laat weten de kerst te hebben overleefd. Persoonlijk vind ik deze wandeling vanuit Waarland meer de moeite waard, omdat er meer afwisseling en minder wegen in zitten. De route is 6,5 kilometer en met wat pauzemomenten erin ben je dan na een kleine twee uur terug op het startpunt ‘daar bij die molen’; de titel van dit romantisch liedje uit 1935 vormen dan de slotwoorden van dit wandelverslag.
