Slootdorp/Alkmaar – Het Openbaar Ministerie verwijt een echtpaar uit Slootdorp jarenlang een ‘waar schrikbewind’ te hebben gevoerd toen ze beheerder waren van een Thomashuis in Middenmeer. Het gaat om een kleinschalige woonvoorziening voor geestelijk en lichamelijk gehandicapten. Bewoners zouden zijn gekleineerd, hard aangepakt, genegeerd en er zou tegen hen zijn geschreeuwd. De verdachten, een man van 60 en een vrouw van 59 uit Slootdorp, ontkenden dinsdag bij de rechtbank in Alkmaar.
Als het aan de officier van justitie ligt, worden de twee veroordeeld tot werkstraffen en voorwaardelijke celstraffen. Tegen de vrouw eiste ze 120 uur plus vier maanden voorwaardelijke gevangenisstraf en tegen de man honderd uur taakstraf en daarnaast twee maanden voorwaardelijke celstraf. Daarnaast wil ze dat het tweetal een beroepsverbod krijgt van vijf jaar voor het werken in de gehandicaptenzorg.
De twee verdachten zeiden tijdens de rechtszaak dat ze er juist alles aan deden om de bewoners een gelukkig bestaan te bieden en te stimuleren in hun ontwikkeling. “Ze waren ook dolgelukkig bij ons”, zei de man van het echtpaar.
Geen diploma
Beide verdachten beschikten niet over diploma’s om in de gehandicaptenzorg te werken, maar ze hadden naar eigen zeggen wel een aantal cursussen gevolgd en zich verdiept in de omgang met gehandicapten. Bovendien hebben ze zelf een gehandicapte dochter en deed de vrouw ervaring op als vrijwilliger in de zorg.
Dat bewoners dingen moesten doen, die ze niet wilden, ontkenden de twee. “We probeerden ze wel te stimuleren, want ze waren enorm trots als iets dan lukte wat ze moeilijk vonden.” Zo moest een jonge vrouw volgens een voormalig personeelslid van het Thomashuis zelf haar veters strikken, terwijl ze dat echt niet kon. Ook moest ze de vaatwasser inruimen. De officier van justitie noemde het ‘geestelijke mishandeling’ om mensen dingen te laten doen, die ze echt niet kunnen.
Geschreeuw
Geschreeuw zou bij het Thomashuis in Middenmeer aan de orde van de dag zijn geweest volgens oud-medewerkers. Vooral de vrouw van het echtpaar zou daar een handje van gehad hebben. “Ik heb weleens met stemverheffing tegen een personeelslid gesproken, maar nooit tegen bewoners”, ontkende ze. Ook aantijgingen van mishandelingen, zoals hard vastpakken van bewoners, wezen de twee van de hand. Dat er een strafbankje was geweest, waarop bewoners uren hadden moeten zitten, verwezen ze ook naar het rijk der fabelen. “Hooguit een kwartiertje om een bewoner tot rust te laten komen. Maar het was geen strafbankje, gewoon een bankje.”
Het stel vertelde dat ze zoveel mogelijk activiteit hadden ondernomen om de bewoners zich optimaal te laten ontwikkelen. Paardrijden, zwemmen en vakanties naar Frankrijk stonden op het programma. Dat een van de bewoners verplicht moest zwemmen, terwijl ze bang voor water was, en zelfs van een glijbaan zou zijn geduwd, werd ook ontkend.
‘Verzonnen verhalen’
Volgens de verdachten hadden oud-medewerkers uit wraak verhalen verzonnen, omdat ze niet op een leuke manier waren weggegaan bij het Thomashuis. De zaak kwam in 2017 aan het rollen en toen moest het echtpaar weg als beheerdersteam en kwam er een onderzoek.
De officier van justitie zei niet te geloven dat de verdachten slechte bedoelingen hadden gehad. Ze hadden alleen te weinig kennis en kunde bij het omgaan met de kwetsbare doelgroep, vond ze. Vier bewoners hadden daar volgens haar sterk onder geleden. Angst, verdriet en wantrouwen zouden het gevolg zijn geweest van de aanpak van het beheerdersechtpaar. Een van de bewoners zou meer epileptische aanvallen hebben gekregen. Een neuroloog bevestigde dat.
Advocaat Joke van der Lem vond dat de voormalige werknemers elkaar tegenspreken in hun verklaringen. De uitspraak is 20 februari.
Geschreven door Jeannine Verhagen.
