Texel – Het kan je zo overkomen. Je maakt een heerlijke wandeling op het strand en ziet daar een zeehondenpup liggen. Het beestje heeft een prachtige dikke vacht en grote zwarte ogen die je aankijken. Je kijkt om je heen en ziet geen moeder in de buurt. Je denkt meteen dat is zielig, maar dat is vaak niet het geval. Het geboorteseizoen van de grijze zeehonden komt er weer aan. Om onnodig dierenleed te voorkomen is het belangrijk dat iedereen weet wat te doen als er een pup op de kant ligt. Yerko Hankmann, dierverzorger bij Ecomare, legt het uit.
In de winter baren de Grijze zeehonden hun pups. De pups worden geboren met een wollige witte vacht. Deze vacht zorgt ervoor dat de pups tijdens de eerste vier weken van hun leven goed warm blijven terwijl ze door hun moeder gezoogd worden. Deze witte vacht is alleen niet geschikt om mee te zwemmen. De vacht absorbeert het water en wordt heel zwaar als het nat wordt. De pups van de Grijze zeehond blijven gedurende hun zoogperiode op het land liggen. Wanneer de pups hun witte vacht verliezen, hun moeder ze alleen laat dan pas zullen ze gaan zwemmen.
Wat te doen?
Blijf op verrekijkerafstand van de zeehond, houdt honden aan de lijn en ver van het dier. Bel als je je zorgen maakt over het welzijn van de pup, naar Ecomare via tel. 0222-317741.
Niet elke jonge zeehond heeft hulp nodig. Daarom beoordelen de dierverzorgers van Ecomare eerst de situatie voor ze besluiten of ze een pup meenemen naar de opvang. Ze kijken naar de toestand van het dier, naar de waarschijnlijkheid dat de moeder ervoor zorgt, naar de plek waar hij ligt. Als ze inschatten dat de moeder terug zal komen om de pup te zogen of, als de zoogtijd voorbij is, dat de zeehond voor zichzelf kan zorgen, dan laten ze hem liggen. Ze komen wel regelmatig controleren hoe het met het dier gaat. De zeehond wordt dan met een kleur gemarkeerd, zodat bekend is dat het dier gezien is en onder observatie wordt gehouden. Buiten Texel gebeurt dit door zeehondenwachters van de andere opvangcentra.
Verlaten door moeder
Uit onderzoek is bekend dat zeehondenmoeders hun jong soms langdurig alleen laten. Het volwassen dier gaat dan jagen en komt vanzelf terug naar het jong. Dit gebeurt met name bij grijze zeehonden, omdat de pups van deze soort de eerste weken niet te water gaan. Ook na de zoogtijd liggen pups nog dagenlang op het droge. De moeder heeft het jong dan al verlaten en de pup teert in op zijn vetreserves. Na de zoogtijd van een maand is het jong zo verzadigd door de moddervette zeehondenmelk, dat het een tijd duurt voor zijn behoefte aan eten groot genoeg wordt dat hij op jacht gaat. Pas als de honger gaat knagen, begint de zeehond met jagen.
De dierverzorgers van Ecomare en de zeehondenwachters die in de rest van Nederland actief zijn, kunnen beoordelen of een jonge zeehond opgevangen moet worden. Als het dier geen hulp nodig heeft, is het veel beter hem te laten liggen. Zo wordt een pup niet onnodig wees gemaakt en zoekt de moederzeehond niet tevergeefs naar haar jong.
