Winkel – Stel je eens voor: 50 jaar aan spaargeld en kostbaarheden in één klap weg. Het overkwam winkeluitbaters Albert (93) en Hieke (91) Mels uit Winkel. In februari van dit jaar werd het echtpaar namelijk door nepklanten beroofd van 15.000 euro spaargeld.
Net als tien maanden geleden, toen NH Nieuws ook met ze sprak, zit het echtpaar naast elkaar op de bank in de woonkamer, achter hun textielwinkel aan huis. “Hoe het gaat met ons?” Er klinkt een stilte. Hieke: “Nou, ik ben er nog veel mee bezig, want wat er in dat kistje zat… het deed me heel erg zeer.”
Het stel runt hun zaak in Winkel al vijftig jaar, als er afgelopen 22 februari drie klanten voor de deur staan. Hieke vertelde destijds aangeslagen aan NH Nieuws: “Een meisje zei dat ze een sjaal wilde. Ik liet haar binnen en ineens was ze nergens meer te bekennen. Toen wilden de andere twee ergens anders gaan pinnen. Ik heb ze niet meer terug gezien.”
Als haar man Albert ’s avonds onder hun bed kijkt, komt hij erachter dat het doosje met 15.000 euro spaargeld helemaal leeg is. Ook is een envelop huishoudgeld leeg en zijn al hun dierbare sieraden ter waarde van 10.000 euro gestolen. Het spaargeld was bestemd was voor hun kinderen en uitvaart. “We krijgen dit geld nooit meer bij elkaar”, was de verdrietige conclusie.
8.000 donaties
Maar toen sprong kleindochter Elvira in de bres. Ze startte een crowdfunding en dat bleek een groot succes. “Na anderhalve dag was er al zoveel geld binnen. Het ging maar door.”
Er hebben 8.000 mensen uit heel Nederland gedoneerd (in totaal zo’n 24.000 euro!) en de tekstjes die ze erbij schreven zijn speciaal voor Albert en Hieke geprint in een dik boek. NH Nieuws ging op bezoek bij het echtpaar én hun kleindochter Elvira.
Het geld staat nu op een rekening en Albert en Hieke hebben dan ook wel advies voor andere spaarders in Noord-Holland. “Bewaar nooit je geld onder je bed!”
Even dachten Albert en Hieke erover om de hele winkel maar te sluiten, maar naast de vele, hartverwarmende donaties, heeft een bedrijf gratis beveiligingsapparatuur aangelegd. “Als de bel gaat, zien mijn opa en oma en ook mijn oom wie er voor de deur staat”, vertelt Elvira.