De Insulinde weer te water

Den Helder – Een van de pronkstukken van het Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers, de historische reddingboot de Insulinde, is weer vaarklaar. De afgelopen weken lag de reddingboot droog, zodat er noodzakelijke onderhoudswerkzaamheden gedaan konden worden. De reddingboot had een nieuwe ‘jas’ nodig om zo weer bestand te zijn tegen weersinvloeden en de zee. Daarnaast is de gehele boot nagekeken en zijn er materialen vervangen.

Over een periode van 10 weken hebben 12 vrijwilligers van het Reddingmuseum hard gewerkt. Het boven- en onderwaterschip van de boot is in zijn geheel geschilderd. De mast is nagekeken en geschilderd en waar nodig zijn sluitingen en onderdelen vervangen. In totaal hebben de vrijwilligers 600 uren aan de reddingboot gewerkt. Tijdens de werkzaamheden zijn de coronamaatregelen stipt gevolgd, zodat de vrijwilligers veilig en zonder besmettingsgevaar aan het werk konden. De Insulinde ligt nu weer aan de steiger van het Reddingmuseum en is daar te bewonderen vanaf de kade.

Insulinde
De Insulinde is in 1927 gebouwd naar aanleiding van een ontwerp van reddingbootschipper Mees Toxopeus en scheepsbouwer professor Vossnack. Dankzij een revolutionair ontwerp met een kieptank maakten zij de allereerste zelfrichtende stalen motorreddingboot ter wereld. In Nederlands-Indië werd er geld ingezameld voor de bouw. Daar dankt de boot ook haar naam aan. Insulinde is de naam die de schrijver Multatuli gaf aan Nederlands-Indië.

De Insulinde was in dienst van 1927 tot en met 1965 vanaf het KNRM reddingstation Oostmahorn. Ze heeft 341 vaartochten gemaakt en daarbij zijn 332 mensen gered. De reddingen werden vaak onder moeilijke omstandigheden uitgevoerd. De boot werd een varende legende vanwege de spectaculaire reddingen onder leiding van schipper Mees Toxopeus.

Mobiele versie afsluiten