Westerland – Op Westerland organiseren ze al 40 jaar succesvol een dorpsfeest dat volledig wordt gerund door vrijwilligers. Waar komt dit succes vandaan? Er is maar één iemand die daar antwoord op kan geven en dat is de 85-jarige Nel Portegijs. Zij is er vanaf het begin bij en bestiert al 40 jaar de kassa en verrichtte vele hand- en spandiensten.
“De toenmalige gemeente Wieringen wilde ongeveer 40 jaar geleden de kerk aan de Westerlanderweg laten slopen. Deze verkeerde in slechte staat. Dat vonden mijn man Ab en ik toch wel een slechte zaak”, aldus Nel. “Tijdens een vakantie in Oostenrijk hadden wij gezien hoe de brandweer daar jaarlijks een feest organiseerde om wat geld binnen te halen. Dit bracht ons op het idee om een soort dorpsfeest op het pleintje voor het dorpshuis te gaan organiseren. Het geld wat dan overbleef ging naar het onderhoud van de kerk.” Het geld was natuurlijk niet voldoende voor de restauratie, maar met de hulp van vele vrijwilligers is de kerk geworden tot wat hij nu is.
In de beginjaren liep het jaarlijks terugkerende feest zo goed, dat het plein voor het dorpshuis te klein werd om alle bezoekers te herbergen. In 1997 werd besloten om naar het land van Kikkert te gaan en daar een grote tent neer te zetten. Ab Portegijs was wel wat nerveus of dit wel zou aanslaan, maar bij het zien van een volle tent met een feestende massa was hij tevreden. Helaas is hij een maand later overleden en heeft hij niet mee kunnen maken wat een feest het tot nu toe elk jaar weer is. Zoals zovele vrijwilligers was ook zoon Rob Portegijs altijd fanatiek als vrijwilliger in de weer. Voor Nel was de klap enorm toen in 2004 haar zoon na een ziekte kwam te overlijden. “Maar het leven gaat door”, zegt Nel “en je moet vooruit blijven kijken”. Daarom is zij tot heden ten dage nog steeds bij de festiviteiten betrokken.
Happening
“Het is elk jaar weer een grote happening en ik geniet er ook enorm van. Ik ben niet de enige vrijwilliger. Met mij zijn er nog tientallen die in de organisatie zitten.” Zij vindt daarom de aandacht die zij nu krijgt wel een beetje overdreven. Maar ja, het is wel 40 jaar. Op de vraag of er in al die jaren iets is bijgebleven zegt ze: “We hebben gelukkig bijna altijd goed weer gehad en vooral in het begin op het plein voor het dorpshuis ging het goed. Tot die ene keer. Op het einde van de avond begon het flink te regenen en wij dachten dat nu iedereen wel naar huis zou gaan, maar tot onze grote verbazing bleef iedereen gewoon in de regen staan en ging het feest gewoon door. Heel bijzonder vonden wij.”
Nel kan ook altijd genieten van de bezoekers en vooral de jeugd. “Na afloop zijn zij altijd blij en bedanken zij ons voor alles. Het is elk jaar voor de organisatie een hele klus om het weer voor elkaar te krijgen, maar als je dan de blijdschap ziet bij iedereen dan denk je; ja daar doe je het voor!”
