Den Helder – Het college van de gemeente Den Helder mag van de gemeenteraad een uitvoeringsplan voor De Schooten ontwikkelen om de wijk aardgasvrij te maken, mits daarbij alle verduurzamingsmogelijkheden – en niet alleen een warmtenet – aan bod komen. Dat werd maandagavond tijdens de raadsvergadering afgesproken.
De Schooten is aangewezen als startwijk om aardgasvrij te worden. Het college wil samen met de Woningstichting, Koninklijke Marine en HVC een warmtenet aanleggen in de wijk. Tijdens de raadsvergadering deze maandagavond vroeg het college toestemming aan de raad om hiervoor een Wijkuitvoeringsplan (WUP) op te stellen. Een groot deel van de gemeenteraad heeft echter nog twijfels over de baten van een warmtenet (vooral tegenover de kosten) of is bij voorbaat al tegen de aanleg van ervan.
Twee van die kritische fracties, de PvdA en Stadspartij, dienden maandagavond samen met de fractie Samen Actief een amendement in waarmee zij het college opdragen ook alternatieve verduurzamingsmogelijkheden te onderzoeken voor De Schooten. Denk hierbij aan een batterijopslag, vergistingsinstallatie of SMR. “Wij willen alle opties bekeken hebben, zodat we de juiste afwegingen kunnen maken”, zegt fractievoorzitter Jan de Leeuw (PvdA). Ook fractievoorzitter Harrie van Dongen (Stadspartij) licht toe: “Wij dringen middels het amendement aan om het onderzoek uit te breiden om te komen tot de beste en goedkoopste optie voor onze inwoners.”
Het amendement werd met zeventien stemmen voor en veertien stemmen tegen aangenomen. De vier oppositiepartijen Beter voor Den Helder (behalve raadslid Paul Houben), Behoorlijk Bestuur, Fractie Pastoor en de PVV stemden tegen het amendement en later ook tegen de startnotitie. Fractievoorzitter Michel Pastoor noemde het amendement een wassen neus. Ook al worden alternatieven meegenomen, de keuze valt uiteindelijk op een warmtenet, denkt hij. Frank Feeburg (PVV) sloot zich daarbij aan: “Het warmtenet is de leidraad. Dat wordt steeds gezegd.”
De kosten van een warmtenet is gekoppeld aan de co2-prestatie van het systeem, zowel aan de invoerzijde als aan de uitvoerzijde (volgens de wet collectieve warmtevoorziening). Het lijkt voor zich te spreken, dat alle methoden tot opwekken van warmte nauwkeurig worden onderzocht. In met de genoemde wet zou het uitstoten van de hoeveelheid co2 de prijs voor de consument bepalen.
Dan mag de woningstichting nog heel wat ondernemen verbouwen en plannen ! als eerste mogen ze er wel eens voor zorgen dat de basis voor energiebesparing word gehandhaafd in de woningen. Even in hele grote lijnen. Dat de ramen (groot en klein) minimaal dubbel eigenlijk trippel dikte moeten zijn, muren (binnen en buiten) dichtgesmeerd/ gemetseld zijn, kozijnen (ramen en deuren) vernieuwd worden of ten minste zonder kieren en gaten zijn, de deur en/of het raam of het zolderluik goed sluit, de daken zijn van crêpe-papier. Etc etc etc
Beste politiek geïnteresseerden,
Ik zag op FB een grappige cartoon…
“Een echtgenote zei tegen haar man: ‘1 pak melk en als ze verse eieren hebben, wil ik er 12.’ Hij kwam thuis met 12 pakken melk en de mededeling dat ze verse eieren hebben.” Toen ik dat zag, moest ik denken aan onze gemeenteraad. Waarom? Omdat het lijkt alsof ze van alles tegelijk willen, maar uiteindelijk niemand écht helpt. Dit bleek wel weer bij de plannen voor een warmtenet in De Schooten.
Tijdens de laatste raadsvergadering vroeg het college toestemming voor een Wijkuitvoeringsplan (WUP). De raad stemde uiteindelijk in, maar pas na hevige kritiek en een amendement dat eist dat ook alternatieve verduurzamingsopties worden onderzocht. Maar wat betekent dit voor de inwoners van De Schooten? Hier mijn visie, puntsgewijs:
Duurzaamheid voor wie?
Een warmtenet klinkt duurzaam, maar is het dat ook echt? De aanleg is peperduur en die kosten worden uiteindelijk doorberekend aan de bewoners. Het klinkt leuk dat we van het gas afgaan, maar als je maandelijkse rekening hetzelfde blijft of zelfs stijgt, wie profiteert daar dan van?
Alternatieven zijn een wassen neus
Hoewel de raad nu ook alternatieven laat onderzoeken, blijft een warmtenet de “voorkeursoplossing.” Waarom? Omdat het een veilig politiek antwoord is: het klinkt duurzaam en daadkrachtig. Maar alternatieven zoals batterijen, biogas of kleine kernreactoren zijn óók duur of nog niet praktisch haalbaar. Dit voelt meer als politiek theater dan echte keuzes maken.
Inwoners betalen de rekening
Alle plannen komen neer op hetzelfde: inwoners draaien op voor de kosten. Subsidies worden met veel tamtam aangekondigd, maar de uiteindelijke lasten – van installatie tot vastrecht – liggen bij de gewone man. Intussen profiteren grote bedrijven van subsidies en energiereuzen van de restwarmte.
Politiek moet durven kiezen
In plaats van dromen te verkopen, moet de politiek zich richten op concrete, betaalbare en haalbare oplossingen. Reflecteer, voer een echte kosten-batenanalyse uit, en luister naar de inwoners. Anders zitten we straks niet alleen zonder verse eieren, maar ook met een stapel rekeningen op tafel.
Mijn oproep: kies niet blind voor het warmtenet. Zet eerst de inwoner centraal, maak eerlijk beleid en voorkom dat duurzaamheid alleen een leuk woord op papier blijft.
Mart Coers