De trailer van de film Retribution liet een beeld zien met acteur Liam Neeson in een rol zoals we hem afgelopen jaren vaak zagen. Een man met charisma, recht door zee en eerlijk, die slachtoffer wordt van criminele praktijken. Hij is het type van de aardige buurman ‘next door’, die dat niet heeft verdiend en het gaat oplossen. Je zou bijna vergeten dat hij bijna dertig jaar geleden weergaloos gestalte gaf aan Oskar Schlinder, maar mogelijk vindt hij deze rollen prettiger om te doen.
Op weg naar school zitten Emily en Zach te kibbelen, maar vinden wat afleiding door hun mobieltje. Pa is ook aan het bellen, alweer met business bezig en dan klinkt er plotseling een onbekende ringtoon. Uit een autovak komt een andere mobiele telefoon met een afgeschermd nummer. Als Matt opneemt spreekt een vreemde stem hem toe, geeft opdracht om te luisteren met de waarschuwing dat er een bom onder zijn stoel is aangebracht. Om te overleven moet hij gaan doen wat deze onbekende hem opdraagt.
Bom
Matt is verbijsterd door wat hem overkomt, zich van geen kwaad bewust en nog wel zo helder van geest dat hij met zijn mobiel checkt wat er onder zijn stoel zit. De foto’s geven onverbiddelijk het resultaat: er zit een bom onder zijn stoel. De onzichtbare vijand die hem commandeert via de telefoon stuurt hem op pad. Als ze getuige zijn van een bomontploffing dringt bij Matt en de kinderen het besef door dat ze in gevaar zijn. Een kat en muis spel met als spelelementen hun levens versus 208 miljoen dollar is het gevolg.
Niet op het puntje
Retribution heeft pluspunten als een sterk verhaal, goed acteerwerk en interessante locaties, maar als kijker heb je het idee in een déjà vu te zijn beland. Neeson in eenzelfde soort rol, eenzelfde soort film en dan vooral trage spanning. Het is niet echt vervelend, de film kabbelt voort, alleen wil je op het puntje van de bioscoopstoel terecht komen en dat is niet het geval. Geen hoogvlieger, een gemiddelde actiethriller is de conclusie. Oftewel om het met filmtekst uit te drukken, als Heather aan Matt vraagt “ben je okay” en hij antwoordt “ik heb betere dagen gehad”. Zeker weten, denkend aan Taken, en hopelijk kunnen we nog eens een vernieuwende rol van deze acteur gaan zien. Plus een film van deze regisseur die zich verder ontwikkelt, we wachten af.
Regie: Nimród Antal
Met: Liam Neeson, Lilly Aspell, Jack Champion, Noma Dumezweni, Embeth Davidtz, Matthew Modine, Arian Moayed
Kijkwijzer: 12 jaar
Niet mijn soort film. Zoiets van twaalf in een dozijn