Den Helder – Raadslid Gerrit Kooij maakt zich zorgen over de manier waarop de gemeente Den Helder omgaat met lokale ondernemers, vooral als het gaat over het oplossen van conflicten. Daarom heeft Kooij namens zijn fractie Behoorlijk Bestuur aan het college gevraagd hoeveel geld de gemeente de afgelopen acht jaar heeft besteed aan rechtszaken tegen lokale ondernemers.
Kooij wil een overzicht van de directe uitgaven, zoals juridische kosten en schadevergoedingen, en de indirecte kosten, zoals de inzet van gemeentepersoneel. Ook vraagt hij het college of de gemeente Den Helder beschikt over een systeem of procedure voor het monitoren en evalueren van de kosten en de effectiviteit van de aanpak van deze rechtszaken.
Waarom stelt Kooij deze vragen? “Ik ben ooit de politiek ingegaan omdat ik het ondernemersklimaat in Den Helder wilde verbeteren. Als je rechtszaken tegen je eigen ondernemers voert, ondermijn je dat. Je moet de stad juist aantrekkelijk maken voor ondernemers.” Kooij noemt de rechtszaken tegen Rob Scholte en Wijnhold Bos als voorbeelden van rechtszaken die de gemeente veel geld hebben gekost, terwijl de conflicten volgens hem ook anders hadden kunnen worden opgelost. Om te kijken of dit soort situaties in de toekomst efficiënter en goedkoper kunnen worden aangepakt, is het voor Kooij noodzakelijk eerst in kaart te brengen hoeveel geld daadwerkelijk omgaat in rechtszaken tussen de gemeente Den Helder en lokale ondernemers.
Dat is een goed plan.
Zeker omdat bepaalde raadsleden er een echo op na houden , en meer met zich zelf bezig zijn dan met hun burgers en ondernemers.
Voorbeeld ijssalon?
Die een hard werkende ondernemer zo laten vallen en aan zijn lot over gelaten word deze ervan af ziet om zijn zaak te handhaven!
De gedachte van Behoorlijk Bestuur is goed, alleen aan de uitwerking zitten nog wel wat gebreken.
Het (politiek) bestuur is continu, en het is daarom ook goed dat er vragen gesteld worden over voorgaande bestuurstermijnen. Echter moet je ook de geschiedenis kennen, voor je vragen gaat stellen. Want als je een volledig onderzoek wilt hebben, is een termijn van 8 jaar niet voldoende.
Er worden 2 voorbeelden van ondernemers genoemd; Wijnhold Bos (Hotel Den Helder / Wienerhof) & Rob Scholte (Rob Scholte Museum)
In de Atriumzaak (Hotel Den Helder) zijn de juridische kosten begonnen in 2010, waar de eerste gerechtelijke uitspraak begin 2011 kwam. De laatste uitspraak dateert uit 2017.
De zaak omtrent het Rob Scholte Museum, gaat terug naar mei 2014, waar de eerste juridische procedures beginnen. De gemeenteraad ontving samen met het College van Burgermeester en Wethouders de eerste brief van de advocaat van Scholte op 6 mei 2014.
In beide zaken is het gevraagde termijn van 8 jaar dus niet voldoende. De Atriumzaak is 14 jaar oud, en de zaak van Rob Scholte 10 jaar.
Deze informatie is allemaal terug te vinden via openbare bronnen, en in het raadsinformatiesysteem op de website van de gemeenteraad.
Behoorlijk Bestuur zou de vragen moeten verruimen naar 15 jaar, om ook daadwerkelijk het hele financiële plaatje rond te krijgen.
Alleen is de vraag of je buiten een schrikreactie over de hoogte van de bedragen, ook echt iets hebt aan de cijfertjes.
Er moet gekeken worden, naar de inhoud van de rechtszaken. Behoorlijk Bestuur zou moeten vragen naar alle documenten die bij de rechtszaken horen. Want alleen dan kom je er als gemeenteraadslid achter wat de redenen zijn van het college van Burgemeester en Wethouders om de zaken te starten. Een gemeenteraadslid heeft recht om de zaken inhoudelijk te bekijken, waarbij een gedeelte onder geheimhouding zal zijn. Een raadslid hoeft hier geen WOO (voorheen WOB) verzoek voor te doen, maar kan gewoon om inzage vragen.
In de zaak over Hotel Den Helder, was de kern van het verhaal dat het Atrium geen Nederlandse handleiding en keurmerk zou hebben gehad. Hier had de sluiting van het hotel voorkomen kunnen worden, door samen te werken naar een keuring van TNO.
Want in tegenstelling wat de gemeente beweerde, is de brandveiligheid van het hotel nooit in het geding geweest. De gemeente had aan de ondernemer kunnen vragen om een brandwacht in te schakelen, tot het moment dat een Nederlands keuringsinstituut de handleiding had vertaald, en het buitenlandse keurmerk op juiste wijze te vergelijken met de Nederlandse normeringen.
De zaak Scholte had kunnen worden voorkomen, als de wethouder op een gegeven moment niet de uitspraak deed “We moeten geen Amsterdammer”. Maar in samenspraak had er nu een museum kunnen staan, die de gemeente niets had gekost. Het Rob Scholte museum, wilde geen gemeentelijke subsidies, waar bv de Nollen deze wel krijgt.
En Scholte bood evenveel als de huidige eigenaar van het pand (650.000,- As is), met een boete clausule als het pand niet in 36 maanden zou zijn opgeknapt. met een maximale hoogte van € 250.000,-.
De huidige eigenaar van het pand heeft die zelfde boeteclausule in het contract staan. Deze boeteclausule zou ook na 36 maanden ingaan, met een maximaal bedrag van € 250.000,-. Omdat de huidige eigenaar betrokken was in het gevecht tussen Scholte en de gemeente kun je ook beginnen te rekenen, op de dag van de onherroepelijke uitspraak dat pand in bezit mocht blijven van huidige eigenaar.
Inmiddels is het volledige claimbedrag van € 250.000,- op te eisen bij de nieuwe eigenaar van het postkantoor. Wegens het verstrijken van het termijn in het koopcontract. (Ook extra termijn na rechtszaken). Dit is ook bij een groot gedeelte van de gemeenteraad bekend.
Daarnaast is het ook belangrijk om te weten, wat de mogelijke schadestaatprocedures de gemeente kan gaan kosten. Immers is er in de zaak Scholte nog een schadeclaim die kan worden aangespannen wegens een vonnis die gemeente Den Helder heeft verloren. De schadeclaim was 1,8 miljoen euro. Wat verder kan oplopen door de verkoop van de gehele kunstcollectie.
En laten we ook niet vergeten dat er nog veel meer rechtszaken zijn.. Ook de rechtszaken omtrent nieuwbouw Stadhuis heeft veel geld gekost. En ook de rechtszaak tussen cafe Boefje en Willemsoord BV, wat indirect de gemeente ook geld kost. Want Willemsoord BV is immers 100% eigendom van de gemeente.
De rechtszaken van Willemsoord BV en Zeestad BV drukt dan niet zichtbaar op de gemeentelijke begroting. Maar kan wel verweven zijn in de extra subsidies en leningen die deze partijen steeds vragen.
Op zich goede reactie maar wordt er nu tussen de regels door gesuggereerd dat er bij een lokale ondernemer ( de huidige eigenaar van het Postkantoor ) nog even een boete geïnteresseerd moet worden terwijl het Postkantoor vol in verbouwing is?? Bijzonder als je het eigenlijk eens bent je lokale ondernemers te willen steunen.