Den Helder – Het Helderse college staat volledig achter haar besluit gemeentesecretaris Marc Pothast op non-actief te stellen om klachten over zijn gedrag te onderzoeken. Dat blijkt uit de beantwoording van vragen gesteld door oppositiepartijen Beter voor Den Helder, Behoorlijk Bestuur, Fractie Pastoor en de PVV. “De gemeente is een integere organisatie die een veilige werkomgeving hoog in het vaandel heeft”, schrijven burgemeester en wethouders. Of het college inderdaad rechtvaardig gehandeld heeft, wordt op dinsdag 3 september beoordeeld door de rechter. Pothast heeft namelijk een kort geding aangespannen tegen zijn werkgever.
De klachten over Pothast zijn afkomstig van een aantal ambtenaren en wethouder Tessa Augustijn. Zij zouden problemen hebben met de manier waarop de gemeentesecretaris hen aansprak en/of aankeek. Het college heeft Pothast tijdelijk geschorst om onderzoek te doen naar de klachten. Oppositieleiders van de gemeente Den Helder zijn het niet eens met deze gang van zaken. Zo stelden zij de vraag: “Hoe kan er nog sprake zijn van integriteit in het college als het college opdrachtgever is voor een onderzoek en een van de collegeleden onderdeel is van het onderzoek? Hadden er niet meer functionarissen geschorst moeten worden hangende het onderzoek?” Op de tweede vraag geeft het college geen antwoord. Wel zegt het college voortdurend te waken voor (mogelijke) belangenverstrengeling. “Mocht zo een situatie voorkomen, dan onthoudt een collegelid zich zonder uitzonderingen van de beraadslagingen en eventuele stemming”, aldus B&W.
Ook uitte de Helderse oppositie kritiek op het feit dat Tessa Augustijn na het vertrek van wethouder Michiel Wouters de verantwoordelijkheid kreeg over de portefeuille Personeel en Organisatie en daardoor direct te maken kreeg met Pothast. Opmerkelijk, gezien juist zij een klacht over de gemeentesecretaris had ingediend, zo constateert ook de oppositie. Gevraagd naar een verklaring hiervoor, zegt het college: “Om continuïteit te borgen, vervangen collegeleden waar nodig elkaar. Daar wordt op voorhand een indeling voor gemaakt. Na het vertrek van wethouder Wouters was een actualisatie vereist. Het college heeft destijds besloten de collegeleden die op dat moment als ‘secundaire’ portefeuillehouder stonden genoteerd primair verantwoordelijk te maken.”
Verder vroegen de oppositiepartijen hoe het college haar eigen handelen in deze situatie verklaart aan de hand van het Gemeentelijk Manifest, waarin afspraken staan over de onderlinge samenwerking en omgangsvormen binnen de gemeente. Het college zegt daarop volgens het Manifest te handelen door het algemene belang na te streven. “Het college duikt gewoon weg”, reageert Sylvia Hamerslag van Behoorlijk Bestuur. Ook Carlo Assorgia, fractievoorzitter van Beter voor Den Helder, vindt de antwoorden van het college “slappe hap” en zegt het kort geding af te wachten. Afhankelijk van de uitspraak willen de oppositiepartijen een interpellatiedebat aanvragen.
Het is toch mooi om te zien dat de Hr Assorgia en zijn partij nadat ze uit de coalitie zijn gestapt, door het niet mogen leveren van hun beoogde Wethouder, meteen de oppositie in alles steunen om er maar voor te zorgen dat ze de coalitie zoveel mogelijk kunnen pijnigen. Ondanks dat het coalitie programma voor 99% door hen is onderschreven en gesteund. Zo zie je maar je bent tegen niet omdat het in je programma staat maar het hangt af of je oppositie / coalitie bent. De wind in Den Helder blijft politiek maar draaien
Beste politiek geïnteresseerden,
Het is werkelijk schokkend om te zien hoe het college de door de voltallige oppositie gestelde vragen heeft beantwoord. De beantwoording getuigt van een ontwijkende houding en mist een serieuze reflectie op de zorgen die zijn geuit. Laten we eens kritisch kijken naar wat hier wordt gepresenteerd.
Het college begint met te benadrukken dat de gemeente een integere organisatie is en dat er zorgvuldig wordt omgegaan met meningsverschillen en privacy van medewerkers. Dit klinkt allemaal mooi op papier, maar het roept direct de vraag op: hoe rijmt dit met de realiteit waarin de carrière van een werknemer zodanig beschadigd wordt dat er nauwelijks nog een toekomstperspectief overblijft? Het is simpelweg hypocriet om te spreken over een ‘veilige werkomgeving’ terwijl tegelijkertijd zulke destructieve beslissingen worden genomen.
In het aangehaalde manifest staat dat iedereen binnen de gemeente netjes met elkaar om moet gaan om het vertrouwen van de inwoners te herwinnen. Dit roept de vraag op: hoe netjes is het om als leidinggevende zo ver te gaan dat je iemands professionele leven praktisch vernietigt? Hoe ver mag je als leidinggevende eigenlijk gaan in het uitoefenen van macht voordat het onverantwoord wordt? Het college lijkt deze vragen volledig te negeren.
Op de vraag hoe het college handelt in overeenstemming met het manifest, antwoordt men doodleuk dat het algemene belang wordt nagestreefd. Maar wie bepaalt wat dat algemene belang is? Is het in het algemene belang om mogelijk belangenverstrengeling te negeren, zoals in de kwestie rondom wethouder Augustijn? En hoe wordt de schijn van belangenverstrengeling, waarover de oppositie zich terecht zorgen maakt, überhaupt aangepakt? De vage verwijzingen naar regels en procedures zijn volstrekt onvoldoende om het vertrouwen te herstellen dat juist door deze gebeurtenissen ernstig is beschadigd.
Het college geeft aan dat ze de vraag over de schijn van belangenverstrengeling ‘niet kunnen plaatsen’. Dit is niets minder dan een belediging voor de intelligentie van zowel de raadsleden als de burgers. Het is een duidelijk teken van het gebrek aan zelfkritiek en transparantie die men van een openbaar bestuur zou mogen verwachten.
Tot slot, de uitleg over de functie van wethouder Augustijn en haar nevenactiviteiten is hoogst onbevredigend. Het roept meer vragen op dan het beantwoordt en versterkt de indruk dat hier iets niet in de haak is.
Het is hoog tijd dat het college serieus gaat reflecteren op haar eigen handelen en de vragen van de oppositie met de nodige ernst en openheid beantwoordt. Het vertrouwen van de inwoners herwinnen begint bij transparantie, zelfkritiek, en bovenal, het nemen van verantwoordelijkheid.
Hoe ver mag je als leidinggevende gaan? Wanneer is het nog verantwoord om iemands carrière zo zwaar te beschadigen dat er nauwelijks een toekomst overblijft? Dit zijn de vragen waar we een eerlijk antwoord op verdienen.
Met vriendelijke groet,
Mart Coers
Hoe ver en hoe lang mag je gaan in het schenden van de integriteit zou een andere vraag kunnen zijn? Misschien ook even kijken vanuit een ander perspectief.
Hoe lang en ver je mag gaan in het schenden van integriteit? Dat zou nooit een vraag moeten zijn, want integriteit hoort niet geschonden te worden. We moeten altijd vanuit het juiste perspectief kijken: dat van eerlijkheid, respect en verantwoordelijkheid. Het is geen kwestie van hoever je kunt gaan, maar hoe je altijd het goede kunt doen. Schendingen van integriteit ondermijnen het vertrouwen en beschadigen niet alleen individuen, maar ook de gemeenschap als geheel. Laten we niet zoeken naar hoe ver we kunnen gaan, maar naar hoe we onze waarden kunnen beschermen.
Exact het juiste antwoord. Dan rest alleen de vraag nog hoe heeft het zover kunnen komen. Wellicht zijn er gedurende een langere tijd misdragingen geweest en heeft niemand dit door machtsverhoudingen durven te melden. ( schijnt wel vaker voor te komen 🤔) En dat voor de wethouder de maat vol was. Dus het zou zomaar kunnen dat de schorsing volledig terecht is en dat de gemeentesecretaris dit volledig aan zichzelf te danken heeft. Maar ja, de oppositie grijpt alles aan om het college zwart te maken. Zo makkelijk! Laten we het maar aan de rechter over laten.
De gemeente, in het bijzonder de functionarissen die voor de schorsing van de gemeentesecretaris verantwoordelijke zijn niet integer, omdat zij iemand schorsen en daarna op slechts mistige uitlatingen een onderzoek laten instellen. Uiteraard een van de veel voorkomende onderzoeken waarvan de conclusie bij voorbaat vast staat in het kader van de opdrachtgever betaald en krijgt wat hij wenst. De gemeentesecretaris is al zwaar beschadigd.
Zou die gemeentesecretaris ook niet gewoon een vreselijke hork kunnen zijn?
Het is mogelijk dat de gemeentesecretaris fouten heeft gemaakt of niet altijd even prettig in de omgang was. Maar dat rechtvaardigt nog niet het gebrek aan transparantie en integriteit van de gemeente bij de schorsing en het daaropvolgende onderzoek. Iedereen verdient een eerlijk proces, en dat lijkt hier ver te zoeken. De manier waarop dit is aangepakt, roept juist de vraag op of er wel zuiver gehandeld is. Het probleem ligt niet alleen bij het gedrag van één persoon, maar vooral bij hoe de gemeente hiermee omgaat. Zelfs als iemand een “hork” zou zijn, verdient hij of zij een rechtvaardige behandeling.