Den Helder – Het boek ‘Vrouw & Werkplaats’, het nieuwste boek van Otto Kalkhoven, is een ode aan vrouwen in hun werkplaats. Het boek telt 26 portretten van vrouwen die met hun handen werken, en de Helderse Aubrey met haar roze werkplaats kon hierin uiteraard niet in ontbreken.
Kleur, kleur, en nog eens kleur. Als het aan Aubrey ligt kan het niet gek genoeg. “Veel van mijn klanten spelen toch op safe, met alleen wat accessoires in gekke kleuren. Als er dan iemand komt die een bank in aparte kleuren wil denk ik: ‘Ja! Gaan we doen!'”. Met haar stoffeerderij ‘Oobs!’ stoffeert Aubrey alles wat los en vast zit. “Kussentjes, banken, stoelen, bootmeubelen. Alles waar stof op zit kan ik vermaken”.
Als vervolg op zijn boekenserie ‘Man & Werkplaats’ peilde Kalkhoven de stand van zaken in de praktische beroepen: Zijn werkplaatsen nog steeds mannenbolwerken, of krijgen vrouwelijke ambachtslieden ook voet aan de grond? Hij kwam in contact met vrouwen die door heel Nederland hun ambacht uitoefenen, waaronder de Helderse Aubrey. “We hebben samen echt hele mooie foto’s geschoten”, verteld Aubrey. “Otto is zeer geïnteresseerd in alles, hij wilde echt van álles weten.”
Kwaliteit is soms ver te zoeken
Aubrey heeft het ambacht geleerd volgens de oude stempel. “Ik heb het stofferen geleerd in Amsterdam, bij een stoffeerder die het vak op zijn beurt weer van zijn vader heeft geleerd”, verteld Aubrey. “Dat is toch echter.” Het vak wordt uiteraard nog op praktijkscholen aangeboden, maar het ambacht gaat hierbij volgens Aubrey toch een beetje verloren. “Ik heb het stofferen nog geleerd zonder veel hulpmiddelen. Ik zit het liefst nog op de grond, met het meubelstuk tussen mijn benen geklemd, van die kleine dingen. Dat is gewoon hoe het altijd gedaan is”.
Dat de vraag naar het werk van ambachtswerkers minder wordt komt volgens Aubrey ook door de manier waarop hedendaags geconsumeerd wordt. “Mensen zien alleen maar het eindresultaat, en denken niet altijd na dat een product echt door iemand is gemaakt.” Zij ziet in haar vakgebied dan ook de kwaliteit van massaproductie afnemen omwille van een lagere prijs. Zij vind de hogere kwaliteit dan ook de sterke kant van ‘ouderwets’ handwerk: “Veel klanten laten oude of antieke meubels herstofferen. Die stukken zijn al dertig jaar bekleed geweest, en als ik die opknap kunnen ze er weer dertig jaar tegenaan. De kwaliteit van de meubels van vroeger is gewoon zo veel beter dan nu”. Aubrey pleit dan ook voor meer aandacht voor ambachtswerk: “Het is wel arbeidsintensief, maar het is gewoon zo veel mooier als je iets koopt van iemand die dat product van begin tot eind in zijn handen heeft gehad.”
Tegendeel bewezen
In het boek zijn 26 vrouwen geportretteerd, van glasblazers, tot houtbewerkers, en lassers. Toch kiezen vrouwen doorgaans weinig voor technische en ambachtelijke beroepen; Volgens cijfers van het CBS worden deze beroepen nog altijd vaker gedaan door mannen, en kiezen vrouwen vaker voor een baan in de zorg en pedagogiek.
Of werkplaatsen dan nog echt typische mannenfenomenen zijn? “Nou, we hebben het tegendeel wel bewezen! Er staat ook een automonteur in het boek, en nog een aantal vrouwen in typische ‘stoere mannenberoepen’. Dat stigma hebben die vrouwen er wel af gehaald!”
