Anna Paulowna – Het zijn zware tijden voor de ondernemers. De ene lockdown is net geweest of de volgende staat al weer voor de deur. Veel kappers hadden daarom een landelijke actie op touw om aandacht te vragen voor de troosteloze situatie waarin zij zich bevinden. In Anna Paulowna deden vier kapperszaken mee aan de actie en zij deelden voor hun winkel glühwein en chocolademelk uit.
Volgens de kappers staat het water hun aan de lippen en willen zij gewoon weer open. “Als dit nog veel langer gaat duren, kan ik straks de deuren sluiten. Ik heb zeven meiden in dienst en deze moet ik wel gewoon doorbetalen”, aldus Nicole Prins-Erents.
Kapster Wendy van Dijk heeft een eigen zaak, zonder personeel, en krijgt helemaal geen vergoeding. “Ik kan na sluiting van een maand in de bijstand, maar hier zit ik helemaal niet op te wachten. Ik wil gewoon open en knippen. Mijn collega’s en ik doen er alles aan om zo veilig mogelijk te werken en in mijn zaak is nog nooit een besmetting geweest. Waarom dan deze sluiting?”
ikke ikke ikke ikke ikke ikke ikke……… bah….
Jij jij jij jij jij jij jij jij jij jij jij 🤮
Het blijft toch vreselijk om deze ondernemers in ´nood´ te zien, echter, tijden veranderen natuurlijk wel, altijd, en dat brengt ook de noodzaak tot flexibiliteit met zich mee. Kijk, de horeca is de komende decennia echt niet van ´dit probleem´ af, dat was eigenlijk meteen al duidelijk echter niemand durft dat uit te spreken hè. Een Belgische wetenschapper schatte onlangs de tijd die we nodig hebben om een uitweg te vinden uit de Covid-ellende op tussen de 1 en 80 jaar. Zelf had ik trouwens in de jaren ´90 al een gesprek over het enorme risico dat we toen al liepen op grote pandemieën. Studenten die vliegen naar Zuid-Amerika om te gaan wandelen in Machu Picchu en, hoe gek kan het zijn, braaf eenmaal thuis weer hun ´groene protesten´ vieren. Even tussendoor: wat een onaangename uitstraling en gezichtsuitdrukking heeft die Gretha Thunberg trouwens, mij brengt ze in ieder geval (tegen wil en dank) spontaan in de contramine. Ik sprak toen, in die jaren ´90, regelmatig met een CEO van een groot Amerikaans Telecom bedrijf waar ik een vriendschap mee had ontwikkeld en de beste man vloog werkelijk non-stop de hele wereld over. Ik vertelde hem toen ook dat dat nooit goed kon blijven gaan maar hij lachte het vol zelfvertrouwen weg. ´De wereld wordt er alleen maar beter van Skriks, think bigger´, bazelde hij en ik liet hem maar in de waan. Uiteindelijk zitten we er nu zoals ik al verwachtte middenin en heeft de CEO een tremor opgelopen waarschijnlijk doordat hij 30 jaar lang dag en nacht een mobieltje aan zijn oor had geplakt (hij was er namelijk als de kippen bij vanaf begin jaren ´90). En nu uiteindelijk, in 2022, moet ik toch echt constateren dat de verwachte economische en financiële schade van een pandemie behoorlijk meevalt. Wél op het gebruikelijke, beschaafde maar alom aanwezige gejammer én de persoonlijke tragedies na natuurlijk. Nét in je eentje een kapsalon of een horecazaak beginnen en dan met zo´n pandemie geconfronteerd worden en failliet gaan is een regelrechte ramp voor je dromen natuurlijk maar ook weer niet een catastrophe. Je kunt altijd stoppen en iets nieuws beginnen, de supermarkten zijn bovendien rijker gevuld dan ooit, er is de bijstand (ook een enorme weelde natuurlijk hoe je het ook wendt of keert), er is zélfs ´een stijgende gasprijs vergoeding´… enzovoorts. Ja, je kunt het accent leggen op ellende, ik verloor recent bv allebei mijn ´gezonde´ ouders aan Covid, maar voor klagen of zelfbeklag koop je minder dan niets. Klagers krijgen echter wel alle ruimte en vrijheid in de media. Zoveel dat ik er als kijker wel eens wat moe van wordt. Of zou klagen (´gooi het er maar uit hoor, toe maar, dat is goed voor je!´) juist het ultieme medicijn zijn in een maatschappij die geen rampen, oorlog of ernstige arremoede meer kent? Veel mensen raken immers opgeknapt door kletsen over ellende met gelijkgezinden, kletsen helpt dus wel. De doemdenkers zien ondanks het kletsen toch nog altijd zwarte wolken, de ´Willem Engeltjes vergissing´ noem ik die ´vrijheids dwaling´ zelf altijd maar. Kijk nu toch eens naar de voordelen: geen nieuwjaars geknal en smog, een ietsiepietsie meer aandacht voor elkaar binnen het gezin en een beetje ´tegen de zin´ natuurlijk;), er is het beeldscherm dat iedereen binnen een seconde je slaap- of woonkamer inbrengt, of de ultieme vrijheid om jezelf vol te proppen met een onbeperkte keur aan levensmiddelen, het privilege om overal en op elk moment naartoe te kunnen rijden op een fiets of in een auto, een sólo nieuwjaarsduik kun je gaan nemen en je kunt zélfs op 1 januari in alle vrijheid een aanvang nemen met roken! Echt, je kunt het zo gek niet verzinnen of het kan allemaal nog steeds. Wat een prachttijd en een prachtland. Gelukkig nieuwjaar allemaal en proost!