Deze wandeling is wat eerder gelopen in verband met onze korte vakantie elders en zo kwamen wij in augustus in Warmenhuizen terecht, net na de kermis. De attracties werden ingeklapt, het rijdend barmeubilair verplaatst naar de opslag en de bezemwagen veegde er lustig op los. De dorpelingen stonden buiten na te kletsen hoe gezellig het was en als het goed is, volgt er over negen maanden geen geboortegolf. Al enkele jaren verstrekken de artsen gratis (kermis) condooms aan de hitsige kermisklanten, drie per persoon, dus er komt waarschijnlijk geen explosie van het inwoneraantal!
Gelijk aan het begin van de route treffen wij een ‘geluksbord’; onlangs zagen wij zo’n bord voor het eerst in Oudesluis en in Warmenhuizen ligt het geluk ook voor het oprapen. Het gaat om eenvoudige zaken in het leven, je moet ze echter wel even weten. We passeren de plaatselijke Chinees en bij de kerk gaan we een laantje in met een prachtig pand op de hoek. Beetje verbaasd zijn we als hier een beeld in de tuin staat zoals die op Paaseiland zijn aangetroffen. Een Moai uit de oudheid, maar Paaseiland ligt bijna 14000 kilometer verderop! Het blijkt dat replica’s gewoon te koop zijn en wie weet heeft de bewoner deze zelf gemaakt. Wie het weet mag het zeggen!
Baanhuis
Na een rondje door het groen voor het kerkhof langs passeren we het Baanhuis. Een infobord in de voortuin vertelt dat dit mogelijk het oudste huis van het dorp is, het komt uit 1720. Nu één huis en vroeger opgedeeld in drie woningen voor arme gezinnen. De wandeling gaat verder door een parkachtige omgeving en aan Warmenhuizen kun je zeker twee maal de letter W toevoegen: waterlelies en waterpartijen.
Die waterpartijen zijn in de winter natuurlijk ideaal om te schaatsen. Warmenhuizen heeft dan ook in de vorige eeuw een Elfstedentocht winnaar voortgebracht. Sjouke Westra is er geboren en getogen en kwam in 1940 samen met vier andere schaatsers tegelijk over de finish op de Bonkervaart. Het dorp heeft meerdere sporters voortgebracht en omdat wielrenner Steven Rooks ooit de bolletjestrui won heeft het dorp ook een bolletjescafé!
Bruggetje
Terwijl we de landerijen zien weten we dat we naar rechts moeten en willen bijna een bruggetje over. Vreemd is echter dat de routepijl een aantal meters verderop naar de sloot wijst; we zien eerst niets dat op een opening lijkt, maar dan blijkt dat er verscholen in het riet een planken oversteek huist en moeten we dus hierover om de route te vervolgen. Op deze relatief korte wandeling van ongeveer 3,5 kilometer staan wel voldoende bankjes. Dat is altijd prettig, even rusten en genieten van het uitzicht.
We gaan de woonwijk weer in en pauzeren even bij een grote waterpartij omringd door treurwilgen. Wist u trouwens dat de bijnaam van deze plaats Warmentuut is? En de dorpelingen zijn dan Warmentuuters! Geen idee waar het vandaan komt, maar grappig klinkt het wel. Terug richting het centrum met de Dorpsstraat waar je winkels en horeca kunt vinden. Fleurige plantenbakken zijn opgehangen in de lantaarnpalen, het leven als Warmentuuter moet hier vast goed zijn.
