Politiek

Van zee naar stad: Michiel Wouters over zijn toewijding aan Den Helder

“Wat heel belangrijk is als wethouder: je moet niet al te lange tenen hebben.”

Advertentie:

Den Helder – Na jarenlange ervaring in dienst van zijn land, werd marine veteraan Michiel Wouters in 2014 raadslid van de gemeente Den Helder. Vier jaar later vroeg Beter voor Den Helder of Wouters hun wethouder wilde zijn. Nu is hij onder meer verantwoordelijk voor de stedelijke vernieuwing, horeca en detailhandel in zijn woonplaats. Ook Willemsoord en het stadspark vallen onder zijn portefeuille. Een gesprek met de oud-marine kolonel brengt zijn denk- en werkwijze in beeld: niet lullen, maar poetsen.

Je hebt een indrukwekkende carrière bij de Koninklijke marine achter de rug. Hoe ben je in de politiek verzeild geraakt? “Je gaat met functionele leeftijdsontslag, in mijn geval was dat met 56. Dan ben je beschikbaar en komen er allerlei vrijwilligersactiviteiten op je af. Een van de vragen kwam van Behoorlijk Bestuur, die werd geleid door een oud-collega van mij, Roel Prins. Hij vroeg: “heb je zin om een keer bij onze vergadering te zitten?” Toen ben ik daar naartoe gegaan en daar ben ik blijven hangen. Voor je het weet zit je in een commissie en als je nog twee keer met je ogen knippert, dan zit je in de gemeenteraad.”

“Wat mij aan het hart gaat is mijn eigen woonomgeving. Ik ben nooit lid geweest van een politieke partij, omdat ik vond dat je als marineofficier objectief moet blijven. Dus ik heb me landelijk nooit vastgelegd, maar mijn eigen leefomgeving daar wil ik wel wat aan bijdragen. Je kunt wel een hoop roepen, maar dan moet je ook wat doen. Dus zo ben ik in de lokale politiek beland. Het gaat over daar waar ik woon. De aanzet was dat ik me daar wel voor in wilde zetten, met alle vrije tijd die ik had.”

Van raad naar college
Na vier jaar raadslid te zijn geweest voor Behoorlijk Bestuur, ben je door Beter voor Den Helder gevraagd als wethouder. Welke rol past beter bij Michiel Wouters, raad of college? “Nou, je hebt als wethouder eigenlijk minder in te brengen. Ik zie het wethouderschap als: ik ben aangenomen om het coalitieakkoord uit te voeren op de portefeuille die ik heb gekregen. Je moet het hier dus gewoon uitvoeren. In principe past dat natuurlijk met mijn militaire achtergrond een stuk beter bij me, maar het past me allebei wel. Het politieke debat in de gemeenteraad vond ik ook leuk. Daar doe ik nu niet meer aan mee. Althans, niet in het openbaar”, reageert hij lachend.

Inmiddels is dit het tweede college waar je in zit. Merk je verschil met het vorige college? “We hebben nu twee partijen er bij, dus dat maakt het iets gecompliceerder. Waar je voorheen met vier tot zes partijen zaken moest doen, zijn het er nu acht. Doordat je met meerdere partijen te maken hebt, die vanuit hun verkiezingsprogramma een andere invalshoek hebben met het coalitieakkoord, wordt het iets moeilijker. Dat merk je wel.”

Wat vind je het mooiste dossier van je huidige portefeuille? “Stedelijke vernieuwing is natuurlijk het grote dossier. Dat loopt al sinds 2008, maar daar maak je iedere keer stappen in. In principe duurt het allemaal veel langer dan een bestuursperiode om te realiseren. Het stadhuis ben ik best trots op, want ik ben bij de besluitvorming betrokken geweest en ik heb het afgesloten. Dat gebeurt bijna nooit meer. Als ik ergens een eerste paal sla, dan is het voor mijn tijd besloten. Daarnaast kan ik nu dingen besluiten waarvan een volgende wethouder het feestje viert.”

Breuk met Behoorlijk Bestuur
Het stadhuis is wel een breekpunt geweest met je vorige partij, Behoorlijk Bestuur. De fractie heeft zich daarin publiekelijk tegen je gekeerd. Hoe heb je dat ervaren? “Ik heb zelf het verkiezingsprogramma van Behoorlijk Bestuur geschreven voor de periode van 2018 tot 2022. Daar stond het woord stadhuis niet in. Behoorlijk Bestuur heeft daarna een andere afslag genomen en sterk ingestoken op het onderwerp stadhuis. Dat is niet op basis van het verkiezingsprogramma waar ik op gekozen ben.”

Later heeft Behoorlijk Bestuur een motie van wantrouwen tegen je ingediend. Wat vond je daarvan? “Dat hoort er bij, ze zaten in de oppositie. Zowel het college als collectief als iedere wethouder individueel kan bij iedere gemeenteraad naar huis gestuurd worden. Dat is ook de functie van een motie van wantrouwen. Bij deze waren er maar drie stemmen voor. Dan heeft het juist een omgekeerde werking, dan wordt het een motie van vertrouwen. Ik heb niet zo snel het idee dat ik onterecht behandeld wordt. Zo werkt het gewoon, het systeem.”

Publiciteit en kritiek
Al deze zaken worden uitgelicht in de media. Het wethouderschap brengt dus een hoop publiciteit met zich mee, soms ook negatieve publiciteit. Is dat wel eens lastig? “Dat moet je accepteren. Verder is het niet voor niks dat de wethouder in het beginsel uit de gemeente moet komen, dan ben je dus per definitie onderdeel van de samenleving. Dat betekent dus dat ik eigenlijk nergens meer kan komen zonder dat ik ook op het wethouderschap kan worden aangesproken. Of het nou op een feestje is of op de markt, dat gebeurt gewoon en dat vind ik ook niet erg. Sterker nog, ik wil best horen wat iedereen er van vindt.”

“Commentaar is er altijd, er zijn altijd mensen tegen. Die zitten ook het meeste achter de computer. Ik maak geen gebruik van social media, maar mijn kinderen sturen reacties of opmerkingen wel eens door. Voor hen vind ik het eerlijk gezegd vervelender. Ik heb wel eens een briefje thuis gehad van iemand die het ergens niet mee eens was, maar dat zie ik niet als een bedreiging. Wat heel belangrijk is als wethouder: je moet niet al te lange tenen hebben. Ik neem de negatieve uitingen op internet voor lief.”

“Natuurlijk gaan er dingen fout”
Vind je dat er genoeg aandacht is voor dingen die ‘wel’ goed gaan? “Ik vind dat wij een beetje op moeten passen, zeker het college, met teveel feestjes vieren. Daarmee wek je de indruk dat het allemaal hartstikke goed gaat, maar je moet er eerlijk in zijn dat niet altijd alles goed gaat. Natuurlijk gaan er dingen fout. Ik kan wel iedere keer zeggen: we hebben dit weer geregeld en dat weer geregeld, maar je moet je ogen niet sluiten voor het feit dat er een aantal dingen niet goed gaan.”

Zoals? “Zoals onze opvang van daklozen. Daar kunnen wij niet alles aan doen. Dat vind ik lastig. Er zijn bijvoorbeeld ook problemen met de begroting, op Willemsoord en bij de Stichting Erfgoed Den Helder gaat het op dat gebied niet goed. Daar zullen we een oplossing voor moeten vinden. Ik kijk daarbij altijd kritisch naar mezelf en wat ik kan doen.”

Van krimp naar groei
“Dingen gaan niet van de een op andere dag. Alles kost tijd. Die stedelijke ontwikkeling, als je ziet waar we vandaan komen, gaat best goed. Dat moet ook. Als je niet aantrekkelijk bent om te wonen, werken en recreëren, dan komen de nieuwe inwoners ook niet. Die omslag daar zijn we mee bezig en dat gaat de goede kant op. Van krimp naar groei, waarbij die groei wat mij betreft nog wel wat sneller kan, maar ook dat kost tijd.”

Toon meer

Lianne Snel

Lianne Snel studeerde politicologie en American Studies aan de Universiteit van Amsterdam. Zij is sinds maart 2023 werkzaam als onderzoeks- en politiek journalist voor zowel Regio Noordkop als Noordkop Centraal. Zij is bereikbaar via lianne@regionoordkop.nl.

2 reacties

  1. De toewijding van Wouters

    Den Helder mooiste stad van misschien wel Europa.
    Een uitspraak van onze stad futurist Bindels onlangs tijdens een bijeenkomst van de happy few in het nieuwe stadhuis.
    Als je dit elders in het land zou roepen is de reactie, daar wil ik niet dood gevonden worden.
    Ook de geplande Seasaw op de dijk moet voor de marinestad worden wat de Eiffeltoren voor Parijs is!
    Den helder moet mee in de vaart der volkeren, Wie stopt deze luchtfietserij?
    Citaat van de Burgemeester: we staan op een plek die doordrenkt is van historie, een stadhuis is en blijft altijd een bijzondere plek en nu hier.
    Ja inderdaad een plek doordrenkt van historie maar helaas vernietigd door cultuurbarbaren. Het erfgoed van Den Helder is het kind van de rekening.
    Straks nog een hotelletje erbij dat niet levensvatbaar zal zijn.
    Een kapitale ontsluiting aanleggen via buitenveld voor de ambtenaren van buiten de stad, wat wordt het allemaal prachtig. Hoe je er moet komen is niet relevant.
    Wouters c.s. euforisch maar helaas opgesloten in de eigen fantasie.
    De inwoners hebben het nieuwe stadhuis inmiddels kunnen bewonderen.
    Zonder het gezien te hebben ben ik er van overtuigd dat het mooi is geworden.
    Een nieuw stadhuis was nodig maar de locatie stemt tot droefenis
    Het is triest te moeten constateren dat niet eerst de bereikbaarheid van de nieuwe stadhuis locatie prioriteit is geweest. Reeds nu blijkt de bereikbaarheid te knellen.
    De verkeerstoename ten gevolge van het Dijkplan en andere invullingen met (circa 300) woningen) rond komt hier nog bij. De verkeersintensiteit op deze al zwaar beproefde route neemt dus alleen maar toe.
    Voeg daarbij de toename van het Teso verkeer en verdere ontwikkelingen op Willemsoord bij en het leidt tot verkeersinfarcten op deze al zeer geplaagde route.

  2. Michiel Wouters is vooral toegewijd aan zichzelf, dat heeft het verleden wel aangetoond….

Wellicht ook interessant

Back to top button