Den Helder – Zwaar verwaarloosde woningen, kindermishandeling, ernstige psychosociale problemen en zelfs vuur- en steekwapens. Energiecoaches komen nogal wat tegen tijdens hun werk in de gemeente Den Helder. GroenLinks vraagt het college om opheldering over de invulling van deze functie en het vervolg wanneer het project op 10 april aanstaande afloopt.
Sinds 10 oktober 2022 zijn er een aantal energiecoaches actief in de gemeente Den Helder. Het gaat om mensen die recht hadden op een bijstandsuitkering, maar door de gemeente zijn omgeschoold. Zij fietsen nu door de gemeente om mensen te helpen bij het besparen van energie. Zo hebben ze led lampjes, radiatorfolie en tochtstrips bij zich. De coaches gaan langs bij mensen met een laag inkomen, die veelal wonen in sociale huurwoningen van de Woningstichting.
GroenLinks heeft recent gesproken met één van de energiecoaches en heeft daarop politieke vragen gesteld. Want, zo schrijft de fractie aan de raad, nog lang niet alle adressen van minimahuishoudens zijn bezocht en het is zeer de vraag of dit nog wel gaat gebeuren voordat het project op 10 april afloopt. Volgens GroenLinks zijn veel van de energiecoaches gestopt met hun werk voor de gemeente. De partij wil weten of het project wordt verlengd als de werkzaamheden nog niet zijn afgerond.
Vuurwapens op tafel
Daarnaast heeft GroenLinks twijfels bij de huidige en de toekomstige invulling van het energiecoach project. Zo worden er op dit moment ook vrijwilligers opgeleid tot ‘warmtecoach’. Aan het college wordt gevraagd of deze mensen straks als vervanging van de betaalde energiecoaches moeten functioneren. Dit is volgens GroenLinks niet wenselijk, onder andere omdat de energiecoaches soms met best heftige situaties geconfronteerd worden.
Zo vertelde de coach die GroenLinks heeft gesproken dat zij schrijnende gevallen heeft gezien, van zwaar verwaarloosde woningen, kindermishandeling en ernstige psychosociale problemen. Ook heeft er een incident plaatsgevonden waarbij een energiecoach een huis binnenkwamen en zij een vuurwapen op tafel zagen liggen: “Hierop waren zij en haar collega’s totaal niet voorbereid. Bent u het met ons eens dat de huisbezoeken niet kunnen worden overgelaten aan vrijwilligers?” Zo lezen de vragen aan het college.
Op ´soms´ is het slecht (zo niet onmogelijk) beleid maken. De aanwezigheid van de in leven geroepen coaches is op zich al bijzonder ´charitatief´ van aard en die behoort niet te vallen of staan met een enkele ongewenste situatie. Niet alles in het leven is op te lossen met gemeenschapsgeld. Groen Links grijpt deze mogelijkheid vanzelfsprekend aan vanuit haar gedachtegoed dat iedereen geholpen moet worden geholpen en het liefst uit elke penibele situatie. Vaak komt daar ook enige stemmingmakerij bij kijken en wanneer je een dergelijk artikel schrijft moet je dus niet te beroerd zijn om ook de werkelijke cijfers op te sporen en vervolgens aan de lezer te tonen. Integere en met verve onderbouwde journalistiek is tenslotte meer dan slechts het nogal vrijblijvend produceren van citaten. Groen Links heeft een coach gesproken, wie is niet bekend. Deze coach zou schrijnende gevallen hebben gezien, hoeveel en van welke orde op welk totaal aantal afgelegde bezoeken wordt niet bekend gemaakt. Op die basis om opheldering vragen mag natuurlijk altijd wel, echter, dat gebeurt dan voor de bühne.