GroenLinks heeft met Tessa Augustijn weer een wethouder in Den Helder

Den Helder – Tessa Augustijn woont pas sinds 2018 in Den Helder, maar komt er al sinds ze nog een klein meisje was. Op bezoek bij haar Helderse opa en oma maakte ze hier veel jeugdherinneringen, maar het werkende leven hield haar in de Randstad. Nu gaat ze als GroenLinks wethouder voor onder meer Mobiliteit, Economie en Inclusie aan de slag en neemt daarvoor naar eigen zeggen de Rotterdamse mentaliteit mee: “Er zijn geen problemen, alleen dingen waar nog een oplossing voor gevonden moet worden.”

Augustijn woonde lang in Barendrecht, vlak onder Rotterdam. Daar werd ze in 2005 lid van GroenLinks en zat ze ook acht jaar, waarvan zeven als fractievoorzitter, in de gemeenteraad. “De politiek was daar anders dan in Den Helder. Toen ik in 2006 in de raad kwam bestond deze bijvoorbeeld maar uit zes verschillende partijen.” Op dit moment is het politieke landschap daar helemaal bijzonder, want de gemeente kent een lokale partij met een absolute meerderheid in de raad.

Ondernemer
Na het raadslidmaatschap in Barendrecht begon Augustijn in 2014 als ondernemer: “Ik doe veel consultancy en advisering op het gebied van HRM en personeel. Daarnaast ben ik gedragscode expert. Veel grotere bedrijven, maar inmiddels ook kleinere organisaties gebruiken een gedragscode. Daar neem je zaken als juiste omgangsvormen in op. Daar komt steeds meer aandacht voor, sinds de start van de #Metoo beweging. Helaas is het nog steeds zo dat bedrijven op het gebied van ongewenst gedrag veel lippendienst bewijzen, maar weinig actief doen om problemen op te lossen. Daar probeer ik met mijn werk verandering in te brengen.”

Op maandag 29 augustus wordt Augustijn beëdigd als wethouder. Haar ondernemingen blijven bestaan, maar komen wel op een laag pitje. “Ik ga voor 0,8 fte aan de slag, dus er blijven nog wat uren in de week over. Werken in het weekend deed ik altijd al, dus dat blijft zo.” Augustijn woont alleen, om de hoek van het ‘oude’ stadhuis aan de Kerkgracht. “Mijn opa en oma woonden hier ongeveer honderd meter vandaan en we gingen regelmatig op bezoek. Ik heb mooie herinneringen aan Den Helder, mijn eerste echte liefde heb ik hier ook ontmoet. Ik heb nog geen seconde spijt gehad van de verhuizing.”

Sociaal en duurzaam
Want ondanks de aanpakkersmentaliteit en het harde werken was het toch ook de drukte en de ‘ratrace’ in de Randstad die haar deed vertrekken naar het rustigere Den Helder: “Mensen zeggen elkaar steeds minder gedag daar. Het is druk, iedereen is bezig en veelal met zichzelf. Dat is hier anders. Ik heb me ook altijd veilig gevoeld in Den Helder en dat doe ik nu nog steeds.” Natuurlijk kent de stad ook verbeterpunten en daarmee gaat ze dan ook graag aan de slag: “Ik zie ook als ik naar de supermarkt loop dakloze mensen en drugsverslaafden. We hebben ook in Den Helder dingen waar we aan moeten werken.”

De interesse in dat soort problematiek, over gelijkheid en kansenverdeling was er al op jonge leeftijd bij Augustijn. “Dat linkse gedachtegoed, dat is voor mij eigenlijk als ademen. Een eerlijkere verdeling van de welvaart, daar wordt iedereen beter van. Daarnaast moeten we gewoon beter voor onszelf en voor de natuur zorgen. Dingen als geen vlees eten, je afval scheiden en in algemene zin bewustere keuzes maken; dat is als vanzelfsprekend voor mij.”

Wethouderschap
Blij is Augustijn daarom met het coalitieakkoord, waarin zij veel van haar sociale en groene idealen terug vindt. Toch moet GroenLinks ook samen gaan werken met partijen die minder aandacht hebben voor zaken als milieu en inclusie: “We zijn natuurlijk een land van coalities, het is geven en nemen. Meebesturen levert altijd meer op dan een oppositierol. Dat gezegd hebbende denk ik dat het op gemeentelijk niveau heel erg meevalt qua verschillen in partijprogramma’s. We dragen alleen soms een andere ideologische bril.”

De functie van wethouder ambieerde Augustijn al tijdens haar tijd in Barendrecht. Toen kwam het er nooit van. Voor de verkiezingen in Den Helder maakte ze dit dan ook weer bekend binnen de partij. “Het ging eigenlijk wel heel grappig. Ik had aangegeven dat ik, mocht het zo lopen, beschikbaar ben als wethouder. Toen ik naar een uitzending van LOS radio luisterde was Marije Boessenkool te gast en die noemde toen mijn naam als kandidaat-wethouder. Toen dacht ik: Oh wat fijn, ze hebben mij gekozen.” Augustijn lacht: “Ik denk dat ik echt iets te brengen heb als wethouder en ik heb enorm veel zin om te beginnen.”

Diversiteit en inclusie
Haar portefeuille bestaat onder meer uit Economie, Mobiliteit en Inclusie. Zeker die laatste twee staan altijd hoog op de agenda bij GroenLinks. Zo zijn er vanuit de Helderse fractie verschillende initiatieven geweest om de toegankelijkheid van de binnenstad, of van de natuurgebieden aan te kaarten. “We willen natuurlijk dat mensen met een fysieke beperking zich prettig en veilig kunnen bewegen door onze gemeente. Inclusie is ook nog veel meer dan dat: Mensen met een andere seksuele geaardheid, of mensen met een migratieachtergrond moeten zich welkom voelen en dezelfde behandeling krijgen als anderen.”

Het nieuwe college kent meer diversiteit dan ooit. Toch zijn Augustijn en Petra Bais de enige twee vrouwen ten opzichte van zes mannen, de burgemeester meegerekend: “We zijn heel blij met de samenstelling van het college en de diversiteit. Daarom hebben we als GroenLinks bij de start van de informatie ook gelijk een opmerking gemaakt over de samenstelling van een nieuw college. Het blijft voor GroenLinks een aandachtspunt. Het is erg jammer dat niet meer vrouwen zich geroepen voelen de lokale politiek in te gaan.” Volgens Augustijn trekken vrouwen vaak onterecht de conclusie dat ze niet geschikt zijn voor de politiek, of dat ze het niet kunnen.

De steen verleggen door communicatie
“Projecten waarmee de inwoners beter betrokken worden bij de politiek kunnen helpen om dit te overbruggen.” Augustijn krijgt ook communicatie in haar portefeuille, daar is nog veel te halen: “Ambtelijk taalgebruik in de communicatie van overheden is gewoon te ingewikkeld soms. Ik hoorde laatst dat bijna een kwart van de 15-jarigen in Nederland functioneel analfabeet is. Ik vind dat schrikbarend. Dat zijn wel toekomstige ‘klanten’ van overheden. En de overheid wil bij mensen nog wel eens verwachtingen wekken die dan niet ingevuld kunnen worden. Dat vind ik zonde, omdat daar veel positieve energie mee verloren gaat die je niet snel meer terugkrijgt.”

“Ik kom uit een gezin waar veel over politiek gesproken werd, maar het niet vanzelfsprekend was om politiek actief te zijn. Ik begrijp heel goed dat de stap om zelf actief te worden dan groter is. Ik heb zelf veel minder leuke dingen meegemaakt en daarnaast wel altijd geprobeerd mijn kansen te grijpen. Soms was ik dan wat later dan anderen, maar ook dat heeft me nooit tegengehouden. Ik hoop dat ik over vier jaar terug kan kijken op een periode waarin ik juist ook andere mensen die kansen heb kunnen bieden. Je moet kijken waar je net die steen in de rivier kunt verleggen, zodat de stroom net een andere kant op gaat.”