Hollands KroonPolitiek

Ook dialect en de Postboot gemeentelijk erfgoed

Advertentie:

Nieuwe Niedorp – De inwonersbijeenkomst over de visie erfgoed van de gemeente Hollands Kroon werd dinsdagavond druk bezocht. In het monumentale pand Dorpshuis Prins Maurits in Nieuwe Niedorp hadden zich ruim 60 bewoners verzameld om mee te praten over de voorliggende visie van de gemeente. Aan de hand van vijf thematafels werd de visie doorgenomen op onderdelen die misten of juist aanpassing behoefden.

De avond werd afgetrapt door wethouder Lilian Peters, die benadrukte dat het niet alleen om de gebouwde omgeving ging, maar ook om tuinwallen, lintbebouwing en het open landschap. Ze vroeg de aanwezige inwoners om vooral hun inbreng te leveren, zodat zij samen met de gemeente konden bouwen aan een stimulerend erfgoed en monumentenbeleid dat uitvoering gaf aan het coalitieakkoord.

Varend erfgoed
Dat lieten inwoners zich geen twee keer zeggen en vanuit de diverse tafels werden dan ook veel uiteenlopende en goed beargumenteerde onderwerpen aangedragen als potentiële bouwstenen. Zo werd er ook aandacht gevraagd voor het varend erfgoed, zoals bijvoorbeeld de Postboot Wieringen, maar ook voor de landschappelijke glooiingen op het voormalig eiland. Ook voor de onderwaterarcheologie, de Afsluitdijk en het bijna honderd jaar geleden op het water gewonnen land van de Wieringermeer met haar karakteristieke verkaveling werden warme pleidooien gehouden.

De aanvankelijke zorg dat er mogelijk dwang zou zijn bij de status “gemeentelijk monument” was bij monumenteigenaren al snel ondergeschikt aan de faciliterende rol van de gemeente als het ging om betaalbaar onderhoud en de (te) strikte subsidievoorwaarden. De veel gebezigde term “het kost meer van stijgen dan van dekken” kon ambtelijk nog niet echt worden weggenomen, al werd wel beloofd dat deze inbreng meegenomen zou worden.

Dialect
De meest bijzondere inbreng van de avond was wel het overgeven van de historie en ontstaansgeschiedenis aan jongere generaties op scholen, die de gemeente samen met historische verenigingen op scholen zou kunnen geven en faciliteren. Een niet onbelangrijk onderdeel daarvan zou het doorgeven en behouden van het dialect horen te zijn. Allemaal zaken die gretig genoteerd werden door de aanwezige gespreksleiders.

De avond werd afgesloten door wethouder Robert Leever, die de aanwezigen als portefeuillehouder cultuur en (wereld)erfgoed bedankte voor hun belangrijke en betrokken inbreng.

Toon meer

Hans Boskeljon

Hans Boskeljon is sinds mei 2023 politiek verslaggever voor Regio Noordkop. Hij richt zich uitsluitend op de politiek binnen de gemeente Hollands Kroon. In het verleden was hij onder meer werkzaam bij NRG en als wethouder in de gemeente Den Helder. Hans is bereikbaar via hans@regionoordkop.nl.

1 reactie

  1. Ik kan dit ´heilig avondje ́ eigenlijk slechts benoemen als 1 grote luchtbel. Sterker nog; eigenlijk verliep het precies zoals ik eerder al in een reactie voorspelde; sereen en als een plichtpleging die werd uitgevoerd omdat het zo behoort te gaan.
    De afgelopen decennia hoor je steeds vaker dat burgers ´zich niet gehoord ́ voelen. Dat gevoel is door ons bestuur of zelfs door een eventuele grondwetswijziging (natuurlijk op volksraadplegingen na), dat mag je na zoveel tijd wel stellen, echt niet weg te nemen.
    Dat gevoel bij zichzelf uitwissen en zo definitief vereffenen kan toch echt alleen door de burger zelf uitgevoerd worden, die burger moet daartoe bereid zijn.
    Het bestuur vertraagt echter dat proces en belooft steeds weer wél dat burgers ´gehoord´ zullen gaan worden, hoe dat komt? Men praat elkaar binnen die orde eenvoudigweg een beetje na in de geest van de consensus die er binnen het openbaar bestuur heerst over de betekenis van het woord ´democratie´ en om dat te ondersteunen organiseert men, voor ´de (democratische) vorm´ maar vanuit dat onuitgesproken raamakkoord inloopavonden over vanalles en nog wat. De burger vindt dan echter dat belofte schuld maakt want die neemt zichzelf (te)zeer serieus en zo is het onoplosbare misverstand geboren, blijft de burger teleurgesteld en praten we nu al decennialang over een fictieve ´kloof´ tussen bestuur en burger.
    Het Zwitserse model komt als enige in Europa (en misschien wel in de wereld) in de buurt van werkelijke participatie van de inwoners van een land, maar dat model is in Nederland onmogelijk in te voeren. Zelfs het invoeren van tussentijdse volksraadplegingen stranden hier al, daartoe is hier dus duidelijk geen politieke wil.
    Het uiteindelijke resultaat van de participatieavond was dus mager tot helemaal niets en tevens zeer voorspelbaar en vrijblijvend: er kwam geen enkele toezegging en er kwam ook geen duidelijkheid over de financiën met betrekking tot het wonen in een (plots aangewezen) monument, ´dwang is dwang´; dus ook wanneer u ooit een woning kocht die plotseling een monument wordt. Ook is er natuurlijk weer sprake van een zogenaamde ´faciliterende rol´ van een openbare instantie (we weten langzamerhand allemaal nu wel wat voor een ´hap lucht´ een dergelijke toezegging is), en vooral niet te vergeten de steeds weer terugkerende ´genoteerde inbreng´ die ´meegenomen´ wordt…net zoals, ´last but not least,´de wat mij betreft grootste bliksemafleider van de hele avond: het voorstel tot het overgeven van ´historie´ aan jongeren op scholen.
    In een tijd dat de Nederlandse taal in woord en geschrift onder zware mondiale druk staat, er werkelijk nergens personeel voor te krijgen is laat staan geld, en in een tijd dat jongeren alleen nog maar langer dan zij dat zelf nodig vinden goed kunnen luisteren onder de secundaire voorwaarde dat er tenminste een persoonlijk ´schermpje´in een klaslokaal onder bereik is omdat er zich ergens anders in de wereld een noodgeval zóú kunnen voordoen…
    Dus van dat historische onderwijs? ´Doar heur-ie nooit meer wat van.´

Wellicht ook interessant

Back to top button